{DEWPAW} Cadence

Ze was gevraagd om op stap te gaan met één van de apprentices uit de clan. Pollenpuff had hierop haar schouders opgehaald, sure. Ze had met plezier een eigen apprentice getrained een aantal maanden terug en hoopte eigenlijk om weer mentor te worden, mits Oceanstar haar er nog eentje toevertrouwde natuurlijk. Dit was het perfecte moment om dit te bewijzen. Pollenpuff stak haar kopje dan ook de apprentices den in. "Dewpaw! Je gaat vandaag met mij mee om te jagen," kondigde ze aan, waarna ze naar de kampuitgang liep en wachtte. Dewpaw zou vanzelf komen.

Pollenpuff zwierde met haar staart als begroeting naar de apprentice, op zich wel zin hebbend om het kamp weer eens te verlaten. Alleen had ze niet verwacht dat ze al meteen een vraag kreeg. Waarom. Pollenpuff trok een wenkbrauw op terwijl ze naar het brutale aapje keek. "Uhm.. Clan moet eten? Trainen? Apprentice dingen?" probeerde Pollenpuff, al was het duidelijk dat ze de waarom niet echt begreep. Hoorde je als apprentice niet blij te zijn ofzo dat je op jacht mocht? Pollen wist de andere reden ook wel, zodat zij niet zo hard ging lopen en haar achterpoot weer sloopte, maar dat ging Dewpaw niets aan.

Pollenpuff haar verbaasde blik verzachtte naar een glimlach toen de apprentice begon te giechelen bij haar woorden. Dat scheelde, het was geen brutaal aapje maar een vrolijk aapje. Pollenpuff was ergens wel opgelucht, ze had weinig geduld voor apprentices die brutaal waren en dat was niet goed voor haar noch de apprentice. "Geen idee Dewpaw, wie ben ik om mijn commando's in twijfel te trekken? Doe ik immers nooit," Pollenpuff haalde haar schouders melodramatisch op. Looking at you Routnose. "Maar ik vrees dat je met me opgescheept zit."

Pollenpuff schudde haar pels uit, wachtende op wat Dewpaw ging zeggen. Hopelijk kwam er geen dramatische speech hoe ze absoluut niet met Pollenpuff mee wilde, want dan hadden ze problemen waarop Pollen niet geanticipeerd had. Gelukkig viel het allemaal weer mee en gaf Dewpaw aan dat het erger gekund had. Mooi, ze was niet de ergste op de lijst. Of het helemaal geruststellend was wist ze niet zeker, maar het was iets. Not the worst, best title. "Laten we maar gaan dan," miauwde Pollen, waarna ze het kamp uitliep. "Niet te hard lopen overigens, want mijn achterpoot is nog stuk en als ik nog één keer bloedend terug kom zorgt Routnose waarschijnlijk dat ik nooit meer loop."

Pollen moest toegeven dat een heel eind wandelen wel begon te trekken aan haar poot. Ze kon het veel beter negeren op het moment dat ze vol adrenaline aan het jagen was. Misschien was dit wel waarom haar opgedragen was om langzaam te lopen, om haar te martelen. Met een zacht zuchtje liep ze achter de drukke apprentice aan, haar pels uitschuddend toen ze vrij ver in het territorium stonden. "Dus, Dewpaw, wat ruik je allemaal?" besloot de kattin te vragen, haar achterpoot iets in de lucht te houden om hem wat minder te belasten.

Pollen schudde haar hoofd eventjes met een grimas toen de apprentice aangaf dat ze haar rook. Dat was nogal een gegeven inderdaad. Pollen ging zich eerder zorgen maken als de kattin haar niet zou kunnen ruiken. Gelukkig kwam er na een korte stilte en een niet bepaald impressed blik achteraan dat de kattin ook muisjes kon ruiken en een beetje Riverclan. Met die laatste opmerking ademde Pollen zelf ook nog maar even diep in, voor de zekerheid, maar gelukkig was de geur oud. "En heb je al wat geleerd over het vangen van muizen?" besloot de ragdoll kattin te vragen aan de jonge apprentice.

Kijk, de apprentice was niet compleet onwetend in de kunst van het muizenvangen. Dat scheelde dan weer een beetje. Pollenpuff knikte naar haar en rekte zich vervolgens kort uit, de stramheid uit haar beschadigde spieren rekkend. "Super, als je al wat van muizen weet, dan gaan we het zo doen," miauwde de kattin met een tevreden glimlach. "Wacht even een paar hartslagen op mij, dan sluip ik naar hun nest." Ze wees even met haar staart naar een gat in de grond een paar vossenlengtes verder. "Mocht je geen muis te pakken krijgen, dan zal hij daar heen rennen waar ik hem alsnog kan grijpen." Ze keek afwachtend naar Dewpaw. Capiche?

_{De apprentice had geen weerwoorden of vragen, gelukkig maar want Pollen was niet de aller geduldigste kat hier binnen Windclan. De warrior knikte dan ook naar de apprentice en liet zichzelf vervolgens in een sluiphouding zakken. Haar poot protesteerde met diverse pijnscheuten maar die moest het maar eventjes volhouden. Als ze als een olifant naar dat muizenhol denderde waren de muizen ook weg. Toen ze eenmaal in positie was knikte ze in de richting van Dewpaw, wie ze nog net tussen de heide door kon zien. Bring it.}