een grote verandering

Daisytail werd wakker en sprong uit haar mand. ze liep meteen de keuken in en zag dat haar baasje net haar bakje aan het vullen was met haar eten. Snel rende ze naar haar baasje toe en gaf hem kopjes." Ja daisy je bent lief" zei haar baasje en hij gaf haar een aai over haar kop. Wat was haar baasje toch lief, elke dag stonde er precies op tijd brokjes voor haar klaar en ze kreeg vaak aandacht. Dat was als rogue wel anders dan moest je jagen voor je eten en sliep je buiten in de kou. Zei had een lekkere zachte mand om in te slapen. Ze begon te eten van haar brokjes terwijl haar baasje zijn eigen ontbijt op at. Toen ze klaar was rende ze naar de woonkamer en sprong op de vensterbank. Ze keek naar de bomen die zachtjes heen en weer zwaaiden door de wind. Eigenlijk was het perfect weer om een ommetje te maken door het dorp dacht ze en ze sprong van de vensterbank af. Rustig liep ze door de gang naar haar kattenluikje en sprong er door heen. Snel liep ze door naar de overkant en liep daar verder richting het bos. Eenmaal aan het einde van de straat kon ze het bos al zien. Wat zou daar toch zijn vroeg ze zich af want ze was er nog nooit geweest omdat dat niet mocht van haar baasje. Ze liep nog een klein stukje verder maar merkte toen dat het begon te regenen dus keerde ze zich om en liep weer richting haar huis. Toen ze bijna thuis was rook ze opeens katten geur die ze nog nooit had geroken. Wie zou dat zij? Vroeg ze zich af en ze liep richting de geur. Maar net op het laatste moment bedacht ze zich en ging ze achter een struik staan om te kijken of die kat geen bloodclan kat was want dat kon natuurlijk ook.

(alleen fox)

Fox draaide zijn gezicht naar de struiken toe. Er kwam een kat met een gekke kleur aangelopen, maar bleek zicht te bedenken en het sprong de struiken in. Fox keek vragent naar de struiken. Voorzichtig besloot hij naar de kat toe te lopen, mischien kon de kat helpen. Poot voor poot kwam hij dichterbij terwijl het steeds harder begon te regenen en te schemeren. "Nu maar hopen dat deze kat een beetje aardig is"dacht hij. Eventjes keek hij naar de gedaante in de struiken. Maar toen rekte zijn schaduw uit en er scheen vel licht in zijn ogen. Fox draaide zijn ogen naar de kant waar het licht vandaan kwam. En zag een mega auto hard op hem af rijden. En daarna zag hij niks meer...

Snel deed hij zijn ogen open en stond in een megagroot huis. Dat was altijd al zijn droom geweest. Maar toen zag kwam er een tweebeen op hem af gelopen die hem oppakte en meenam. De deur werd opengegooid en Fox werd buiten neergezet. De tweebeen zei:"Ik kan je nu niet gebruiken!!" En de deur werd voor zijn neus dicht gegooid. Fox liep verdrietig weg in de richting van de slager om wat eten te bemachtigen. Hij liep naarbinnen en begon te miauwen, maar de slager keek alleen geschrokken zijn kant op en zei:"Wegwezen vies beest!". Snel liep hij weg weer de straat op.

Nog een keer deed hij zijn ogen open. En hij lag weer op de weg. Maar nu met een stekende pijn. Fox keek naar zijn rug en zag een mega wond. Uit wanhoop riep hij"Help!"

(Sorry maar ik ben een beetje inspiloos)

Daisytail zag een klein katertje op de struik af lopen. Ze zag meteen al dat die kat daar haar niks zou kunnen doen. Net toen ze uit de struik wou springen om zich voor te stellen zag ze een mega auto hard op hem af rijden. Ze wou nog roepen maar het was al te laat de auto reed over hem heen. Zo snel als ze kon rende ze naar de kater toe en knielde naast hem." Je red het wel" Fluisterde ze tegen de kater en ze zag dat hij zijn ogen open deed en naar zijn rug keek. Daar zag hij een mega wond en uit wanhoop riep hij: "Help". Daisytail zag dat ze iets voor die kater moest doen want anders zou hij dood bloeden. Snel pakte ze hem bij zijn nek vel en hees hem op haar rug. Zo snel en voorzichtig mogelijk begon ze naar huis te rennen. Het begon steeds harder te regenen en daisytail begon ook steeds harder te rennen. Waarom reed die auto ook zo snel en waarom was hij niet gestopt, of had hij niet gemerkt dat hij over een kat heen was gereden. Het ging nog harder regenen en daisytail begon wat zachter te rennen. Ze stond voor de deur van haar huis. Door het katten luikje zouden ze niet kunnen dus begon ze tegen de deur aan te krabben. Na een paar minuten hoorde ze eindelijk voetstappen naar de deur toe komen." Dasytail je weet best dat je niet tegen de deur mag krabben" zei haar baasje en hij deed de deur open.


Sorry flut

Het begon steeds harder te regenen en de kat begon ook steeds harder te rennen. Het ging nog harder regenen en begon wat zachter te rennen. Ze stond voor de deur van een huis. Door het katten luikje zouden ze niet kunnen dus begon ze tegen de deur aan te krabben. Na een paar minuten hoorde ze eindelijk voetstappen naar de deur toe komen." Dasytail je weet best dat je niet tegen de deur mag krabben" zei haar baasje en hij deed de deur open. Fox voelde zich heel erg hulpeloos en schaamde zich daar ook wel voor. Het baasje keek langs de deur naar buiten en zei:"Ik neem het katje wel over, dan zal ik hem behandelem."Voorzichtig bewoog de tweebeen zijn handen naar Fox. Fox begon te grommen en draaide zijn hoofd weg en ging als een bollletje bijelkaar liggen om zijn womd te beschermen. Maar de tweebeen was blijkbaar niet bang voor zijn gegrom. Fox werd daarom opgepakt en meegenomen naar binnen. Eerst werd hij voorzichtig drooggemaakt met een handdoek. En daarna werd er uit een kastje wat spullen gepakt."Zullen we er eerst wat jodium op doen? En dan doe ik daarna wat verband erom heen oke?"zei het baasje terwijl de tweebeen een klein flesje pakte en wat wits. Voorzichtig smeerde ze wat van dat spul uit het flesje op de wond, en wikkelde het witte spul om zijn rug. Toen werd hij neergezet ennhij liep voorzicjtig naar een grote kamer. Waar hij opzoek wou gaan om zijn excussen aan te bieden.

( Ken jij julie lappier hoe je het ook schrikft ik namelijk wel)

Haar baasje keek langs de deur naar buiten en zei:"Ik neem het katje wel over, dan zal ik hem behandelen."Voorzichtig bewoog de haar baasje zijn handen naar de gewonde kat. hij begon te grommen en draaide zijn hoofd weg en ging als een bolletje bij elkaar liggen om zijn wond te beschermen. Maar de haar baasje was niet bang voor zijn gegrom. Dus werd de gewonde kat opgepakt en meegenomen naar binnen. Daisytail zag dat haar baasje de gewonde kat mee nam naar de keuken. Zelf liep ze naar de woonkamer om daar te gaan wachten tot haar baasje klaar was met de gewonde kat te verzorgen. Daisytail sprong op de vensterbank en keek naar buiten. Ze zag dat het gestopt was met regenen en dat het zonnetje er al weer een beetje doorgekomen was. Na ongeveer een paar minuten hoorde ze iemand de kamer in komen. Snel draaide zich om en sprong ze van de vensterbank af. Ze zag dat het was die gewonde kat was, je kon niets meer van de wond meer zien want er was iets wits om heen gebonden. Daisytail wist niet echt iets te zeggen dus begon ze maar met een vraag te stellen. Hoe heet je eigenlijk? Ik heet Daisytail maar noem me maar Daisy. Ze keek zo vriendelijk mogelijk naar de gewonde kat en ging liggen in haar mand.

Fox schreef:

( Ken jij julie lappier hoe je het ook schrikft ik namelijk wel)

Wie ben jij dan in Real?

Hoe heet je eigenlijk? Ik heet Daisytail maar noem me maar Daisy. Ze keek zo vriendelijk mogelijk naar de Fox en ging liggen in haar mand. Fox keek omhoog en zag de kat staan die hem had gered. Voorzichtig begon hij met zijn zin:"Ik..nou ik heet Fox en ik ben uit mijn huis geschopt. En nog bedankt voor de hulp he?" Snel gaf hij Daisytail een kopje tegen haar hals."Als ik ooit nog wat moet doen voor jou kan je op mij rekenen."zei Fox terwijl hij zijn hoofd omdraaide naar de deur. Stap voor stap liep hij naar de deur opweg naar buiten. Hij hoopte dat hij terug geroepen zou worden, maar hij hoorde niks. Een maal buiten sprong hij de struiken in en liep via de struiken de tuin uit. De wolken pakte zich al samen voor eeen grote donderbui. En de lichtte van alle huizen gingen 1 voor 1 uit. Voorzichtig begonen de druppels te vallen, het leek wel alsof ze verlegen waren dacht Fox. Maar nu begon het te gieten echt keihard de druppels zijn niet meet verlegen nu dacht hij. In een doos aan de rand van de straat ging hij zitten. Zijn maag rommelde, maar het verband hield zijn buik wel lekker warm. Nu maar opzoek naar een baasje dacht hij. Fox zakte door zijn poten en legde zijn hoofd ertussen. Hij luisterde naar de regendruppels die op de stoep vielen, door het geluid viel hij snel in een droomloze slaap.

( twilightsparkle ik ben Dani xD )

"Ik..nou ik heet Fox en ik ben uit mijn huis geschopt. En nog bedankt voor de hulp he?" Snel gaf hij Daisytail een kopje tegen haar hals."Als ik ooit nog wat moet doen voor jou kan je op mij rekenen."zei Fox terwijl hij zijn hoofd omdraaide naar de deur. Stap voor stap liep hij naar de deur opweg naar buiten. Daisytail wou nog roepen naar fox dat hij nog wel even kon blijven maar hij was al weg. Snel sprong ze uit haar mant en liep naar haar kattenluikje om Fox achter na te gaan maar ze werd tegen gehouden door haar baasje." Het is veel te laat om nog naar buiten te gaan en om die kater hoef je je geen zorgen te maken want die heeft waarschijnlijk zijn eigen baasje" zei haar baasje en hij pakte Daisytail op en legde haar in haar mand. "Volgens mij heeft fox geen baasje, ik voel het gewoon" zei Daisytail maar dat verstond haar baasje natuurlijk niet dus die liep gewoon naar boven om te gaan slapen. Ik ga gewoon als mijn baasje licht te slapen naar fox zoeken dacht Daisytail en ze ging liggen.

Daisytail werd met een schok wakker en sprong uit haar mand. Ze moest in slaap moeten zijn gevallen onder het wachten. Het was al midden in de nacht maar toch wou Daisytail naar fox gaan zoeken. Snel liep ze naar haar kattenluikje en sprong ze er door heen. Buiten regende het maar Daisytail trok zich er niks van aan en rende naar de straat. Ze snuffelde en vond toen de geur van Fox. Snel liep ze de richting in waar de geur vandaan kwam. Na een tijdje lopen zag ze aan de kant van de straat een doos staan. Daisytail liep er heen en zag Fox er in liggen. Ze wist het wel Fox had geen baasje." Fox wakker worden je kan met mij mee naar huis, mij baasje vind het vast wel goed" zei Daisytail en ze hoopten dat Fox met haar mee ging want dan had ze ook gelijk een speelkameraadje.


(ben isa)

Wolfie werd wakker tussen de wortels van een dode boom, precies op de plek waar ze de avond daarvoor was gaan slapen. Een doffe, slaperige glans glinsterde in haar bruine ogen terwijl ze opstond en zich uitrekte. Ze had het gevoel dat er vandaag iets bijzonders ging gebeuren, maar ze negeerde dat gevoel, want dat had het ook niet altijd goed. Ze waste zich en trippelde toen verder het bos in om te jagen. Doodsstil sloop de cremekleurige poes tussen de varens totdat ze een bekende geur opving, konijn! Nog stiller sloop Wolfie op de geur af totdat ze ongeveer twee vossenlengtes van zich af het diertje zag zitten, het was een bruin konijn, waarschijnlijk dit nieuwblad geboren. Voorzichtig sloop ze op het diertje af, totdat ze nog anderhalve staartlengte van hem af was, daarna maakte ze een lenige sprong en zette haar klauwen in het konijn, dat net iets te laat doorhad dat hij beslopen werd. Wolfie beet het bruine beestje in zijn nek, het konijn was dood. Ze nam het dode hoopje bruine vacht in haar bek en nam het mee naar de boom waar ze die nacht onder had geslapen en at het op. Daarna waste ze zich nog eens om geen geursporen achter te laten. Toen ze zich had gewassen en de restanten van het konijn onder een plant had verstopt trippelde ze weg, weg van het bos. De bomen werden minder en de grond werd grassig. Voor zich zag Wolfie een groot stenen ding met houten palen eromheen, een Tweebeennest! Haar ogen werden groot toen ze een vaag bekende geur rook, een geur die haar deed denken aan haar kittentijd. Oorspronkelijk was ze een kittypet, maar vlak na haar geboorte had een van de tweebenen haar en haar broers en zussen naar Vierboom gebracht, waar ze was opgevoed door een Rogue die vlak daarvoor al haar kittens had verloren. Toen ze een jaar waren hadden al haar broers en zussen een andere weg gekozen en sinds dien had Wolfie geen van hen meer gezien. Kon het echt waar zijn... Was dit... Vlug sprong ze over de palen en zag daar een poes die ze vaag kon herrinneren: een van haar zusjes, Daisy! "Daisy?!" Vroeg Wolfie aan de lapjespoes zie zoveel op haar nestgenoot leek "Ben jij... Ben jij het echt?!" Haar ogen waren groot van geluk, er was tenminste een van haar nestgenoten die nog leefde!

"Daisy?!" hoorde Daisytail iemand roepen. Snel keek ze om en zag daar een crèmekleurige poes staan. "Ben jij... Ben jij het echt?!" Riep de poes. Haar geur rook vertrouwt naar...Naar iemand uit haar kitten tijd. Wie was dat en waardoor kende ze haar naam? Daisytail zag dat de ogen van de poes groot werden van geluk. Het moest dus wel vriendelijk zijn. Daisytail vergat Fox en liep naar de poes toe." Wie ben jij? En waardoor weet je mijn naam?" Dasiytail liep om de poes heen zodat die niet weg kon. Daisytail rook dat ze een rogue was, en dat was niet bepaalt een goed punt. Ze stopte met rondjes lopen en ging voor de poes zitten. Ze keek nog een keer in de ogen van de poes, ze waren vriendelijk. Toen wist Daisytail het het op eens weer." Ben... Ben jij een van mijn zusjes? Daisytail dacht aan hoe ze als klein poesje had gezien hoe al haar broertjes en zusjes waren weg gebracht. Alleen zij was overgebleven, zei was toen verkocht aan de tweebeen die nu haar baasje was waar ze zoveel van hield. En had ze nu naar al die jaren Wolfie weer terug gevonden? Ze kon zich niets beters wensen. Er rolde een traan over haar wang." Ben jij echt Wolfie?"

Er rolde een traan over haar wang." Ben jij echt Wolfie?" Fox keek verbaasd naaar Daisytail die naar een kat toe liep die blijkbaar Wolfie heete."Ehh wat gebeurd hier?" zei fox" Ik moet dat wel even weten!" Brutaal keek hij de twee katten aan. "Ik ben hier ook nog he?" Fox keek in de richting van de keuken en daar kwam ineens een klein meisje op hem afgerend. Geschrokken sprong hij achteruit toen het meisje hem probeerde te aaien. Het meisje zei:"Ahh wat een schattig katje zeg. Mam!, mogen we hem aljeblieft houden ik heb al een goede naam bedacht. Fox.. dat vond ik een mooie naam." De tweebeen die hem had verzorgt en geholpen kwam aanlopen en keek naar Fox. Voorzichtig liep ze op hem af en gaf hem een aai over zijn kopen zei:"Nou ik weet niet hoor we hebben Daistytail al." Het meisje keek Fox in zijn ogen em pakte hem daarna op en liet hem in de ogen van de grote tweebeen kijken. " Maar kijk nou wat schattig, we kunnen hem niet zomaar weer op straat zetten." De grote tweebeen keek Fox aan en zei:" Oke dan we gaan morgen een halsband kopen."

"Ehh wat gebeurd hier?" zei fox" Ik moet dat wel even weten!" Brutaal keek hij Daisytail en Fox aan. "Ik ben hier ook nog he?" Fox keek in de richting van de keuken en daar kwam ineens een klein meisje op hem afgerend. Geschrokken sprong hij achteruit toen het meisje hem probeerde te aaien. Het meisje zei:"Ahh wat een schattig katje zeg. Mam!, mogen we hem aljeblieft houden ik heb al een goede naam bedacht. Fox.. dat vond ik een mooie naam." De tweebeen die hem had verzorgt en geholpen kwam aanlopen en keek naar Fox. Voorzichtig liep ze op hem af en gaf hem een aai over zijn kopen zei:"Nou ik weet niet hoor we hebben Daistytail al." Het meisje keek Fox in zijn ogen en pakte hem daarna op en liet hem in de ogen van de grote tweebeen kijken. " Maar kijk nou wat schattig, we kunnen hem niet zomaar weer op straat zetten." De grote tweebeen keek Fox aan en zei:" Oke dan we gaan morgen een halsband kopen." Al die tijd had Daisytail stil gekeken. Ze kreeg nu dus een huisgenootje, wat zou dat fijn zijn, nooit meer hoefde ze zich dan te vervelen. Alleen zou ze nu wel alles moeten delen, waarschijnlijk kreeg Fox wel een eigen mand, kattenbak en etensbakje maar toch ze zou de vensterbank moeten delen en nog veel meer van die soort dingen. Ach daar kon ze wel mee leven. Ze zag dat het kleine meisje naar haar toe kwam en haar over haar hoofd aaide. Anders liet Daisy dat altijd toe maar nu niet. Ze gromde naar de dochter van haar baasje en liep richting haar tuin."Fox , Wolfie komen jullie mee ik wil jullie de achtertuin laten zien".

Daisytail gromde naar de dochter van haar baasje en liep richting haar tuin."Fox , Wolfie komen jullie mee ik wil jullie de achtertuin laten zien". Fox werd opgepakt en mee naar de tuin genomen. Daar werd ze neer gezet en het meisje zei:"Nou kijk dit is de tuin waar jij nu gaat wonen!" Fox sprong enthousiast de bloemen in, en rende daarna weer naar binnen naar daisytaik.'Het is geweldig wil je me de rest van het huis laten zien, en mischien ook mijn plekje.!" Maar voor dat hij antwoord kreeg werd hij door het baasje opgepakt en in de auto gezet. De auto kwam bij een winkeltje tot stilstan en daar werd hij er ook uitgehaald. Het baasje nam hem mee naarbinnen. Een mevrouw die daar stond zei:"Hallo wat kan ikvoor jullie doen?" Het baasje keek op en antwoorde:"Ja ik zoek een halsband voor dit katertje hier. Hebben jullie er mischien eentje?" De mevrouw liep het magezijn in en kwam terug met een een oranje halsband en deed het hem om."Deze is perfect voor hem, ik koop hem hoeveel kost hij?" zei de tweebeen. De mevrouw keek op een briefje aan de halsband en zei tenslotte:"15 euro, en je krijgt er een gratis hangertje bij." Ze pakte een glazen doos waar allemaal hangertjesinzaten. Fox werd losgelaten en hij keek in de doos. En 1 van de hangertjes viel hem gelijk op een klein vossen staartje hij pakte hem op en gaf hem aan zijn baasje."Fox heeft deze uitgekozen dus ik neem deze."zei ze. Het hangertje werd aan de halsband vast gemaakt en hem omgedaan.

Daisytail rende de tuin in en zag dat Fox werd opgepakt en meegenomen door Emma de dochter van haar baasjes. "Nou kijk dit is de tuin waar jij nu gaat wonen!" zei Emma. Daisytail zag dat Fox enthousiast de bloemen in sprong, en daarna naar haar toe kwam."Het is geweldig wil je me de rest van het huis laten zien, en misschien ook mijn plekje.!" Maar voor dat Daisytail iets kon zeggen werd Fox opgepakt en in de antwoord kreeg werd hij door het baasje opgepakt en in de auto gezet. Ze gingen waarschijnlijk een halsband kopen dus ze hoefde niet ongerust te zijn. Daisytail liep naar de boom die in haar tuin stond en sprong er in. Van af de tak waar ze op zat kon ze nauwelijks de tuin in kijken door de bladeren. Waar zou Wolfie eigenlijk zitten? "Wolfie... Wolfie!! Waar zit je?" Riep Daisytail zo hard als ze kan en ze sprong uit de boom. "Wolfie!" Riep ze nog een keer en ze liep langzaam om het huis heen. Waar zou ze nauw zitten? Daisytail kon ruiken dat Wolfie in de buurt was maar waar?

"Fox zijn halsband is prachtig!" zei het baasje terwijl ze alweer in de auto zaten opweg naar huis. De kleine langharige kater draaidde de hele tijd met zijn hoofd. Jeetje dat ding kieltelt zeg dacht hij. De auto bleef op het zelfde tempo doorrijden en ging soms een bocht om, maar na een tijdje stopte de auto en hij viel voorover. Een groote deur ging open en hij werd weer meegenomene naar binnen. Maar hij rende gelijk naar Daisytail toe en zei:"Sorry ik moest een halsband kopen, kijk hoe mooi." zei Fox en hij tilde zijn hoofd op zodat je de halsband kon zien."Wil je me nu het huis laten zien alsjeblieft?" Hij begon zich steeds meer aan haar te hechten en omdat ze wat ouder was zag hij haar als een soort stiefmoeder. Zijn eigen moeder was overleden op straat toen hij met zijn familie in het asiel terecht kwam, en ze net te laat te eten kregen. Toen moesten ze allen op pad nadat ze ontsnapt. Hij kon zijn moeder niet eens meer herkenen als ze hem weer zou zien. Hij liet toen zijn hoofd een beetje zakken omdar hij verlegen werd van wat hij over haar zat te denken.

-Sorry was op vakantie en zag het nu pas-

"Sorry ik moest een halsband kopen, kijk hoe mooi." zei iemand naast Daisytail. Ze herkende de stem van Fox en draaide zich om. Die halsband was inderdaad mooi maar ze kreeg geen tijd om er wat over te zeggen want Fox was haar al voor. "Wil je me nu het huis laten zien alsjeblieft?". Fox liet zijn hoofdje hangen. " Wat is er Fox?" Vroeg Daisytail en ze keek hem lief aan. " Je kan het best vertellen hoor, je hoeft je nergens voor te schamen" Zei Daisytail zorgzaam terwijl ze hem een kopje gaf. " Je hoeft het niet te vertellen hoor, ik laat je het huis wel zien. Maar als je iets wilt vertellen moet je het gewoon doen hoor." Langzaam liep Daisytail naar de deur maar dacht toen aan Wolfie haar zusje en waar die nu zou uithangen. " Fox, heb jij Wolfie misschien gezien want ik weel haar het huis ook graag laten zien" Zei Daisytail terwijl ze zich langzaam omdraaide.

" Wat is er Fox?" Vroeg Daisytail en ze keek hem lief aan. " Je kan het best vertellen hoor, je hoeft je nergens voor te schamen" Zei Daisytail zorgzaam terwijl ze hem een kopje gaf. " Je hoeft het niet te vertellen hoor, ik laat je het huis wel zien. Maar als je iets wilt vertellen moet je het gewoon doen hoor." Langzaam liep Daisytail naar de deur maar dacht toen aan Wolfie haar zusje en waar die nu zou uithangen. " Fox, heb jij Wolfie misschien gezien want ik weel haar het huis ook graag laten zien" Zei Daisytail terwijl ze zich langzaam omdraaide."Nee, maar wacht ik wil het wel zeggen maar ik schaam me ervoor." zei hij voorzichtig. Over zijn geschiedenis praten vond hij niet zo heel erg fijn, maar aan zijn huisgenootje moest hij het wel vertellen."Daisy, ik was altijd als kleine kitten bij mijn vader omdat mijn moeder...." hij slikte luid en vertelde daarna nog zachter dan eerst."Is doodgegaan. En ik was nog maar klein en heb mijn moeder nooit gezien want ik kon niks zien. Dus ik keek naar jouw en je stond daar voor mij als....ja mijn moeder." Hij gaf haar een kopje in haar nek en keek daarna verlegen naar de grond. Fox schaamde zich echt nu, maar hij was blij dat hij nu iemand de baas over hem speelde. En iemand die hij waarschijnlijk voor de rest van zijn leven in zijn hoofd zou houden

Nooit gedacht dat het zou lukken.

."Nee, maar wacht ik wil het wel zeggen maar ik schaam me ervoor." zei Fox voorzichtig. Daisytail keek hem recht in de ogen en zag dat hij het moeilijk vond. "Daisy, ik was altijd als kleine kitten bij mijn vader omdat mijn moeder...." Fox slikte luid en vertelde daarna nog zachter dan eerst."Is doodgegaan. En ik was nog maar klein en heb mijn moeder nooit gezien want ik kon niks zien. Dus ik keek naar jouw en je stond daar voor mij als....ja mijn moeder." Fox gaf Daisy een kopje en keek toen naar de grond. Eerst schrok Daisytail een beetje van de gedachten dat fox haar als een moeder zag. Daisytail zag Fox gewoon als een vriend, dacht ze. Maar nu Fox dat zo zij was het andersom ook zo. " Fox, daar hoef je je niet voor te schamen. En om eerlijk te zijn zie ik jou ook als een soort zoon." Ze glimlachte lief naar Fox en gaf hem nog een kopje. " Wil je nu het huis zien? Dan zoek ik later wel naar Wolfie." Daisytail ging er van uit dat Fox dat wel goed vond dus sprong ze door het kattenluikje en riep:" Kom je dan laat ik je als eerst je nieuwe slaap plek zien in de woonkamer."

" Fox, daar hoef je je niet voor te schamen. En om eerlijk te zijn zie ik jou ook als een soort zoon." Ze glimlachte lief naar Fox en gaf hem nog een kopje. " Wil je nu het huis zien? Dan zoek ik later wel naar Wolfie." Daisytail ging er van uit dat Fox dat wel goed vond dus sprong ze door het kattenluikje en riep:" Kom je dan laat ik je als eerst je nieuwe slaap plek zien in de woonkamer." Fox ging Daisytail achterna het kattenluikje in. In de woonkamer zag hij een soort opgerold vosje in het hoekje van de woonkamer, en daar stond met grote letters Fox." En dat is mijn mandje denk ik? Mijn naam staat erop en hij lijkt op een vos dus." zei hij met een glimlach tegen haar. Zijn vacht raakte voozichtig die van het vosje. Hij keek naar daisytail vanaf zijn mand." Wooh hij is zacht mooi en hij lijkt op een vos!" zei hij."En nu de rest, kom je?" Fox rende de gang door en liet zich op de grond vallen. Dit word mijn nieuwe huis dacht hij hier blijf ik voor de rest van mijn leven.

Jeetje jij post meteen als ik post. Gaat snel. xD