Raging Storm

Onderwerp: Raging Storm zo 8 dec 2019 - 21:18

tag: @ Rainpaw"

he who lives without discipline dies without

honor.

De twee Moons oude kitten had haar mama gezegd dat ze met een Apprentice in het kamp zou spelen. De kattin was en van de weinige van die leeftijd die de kitten leek te mogen waardoor haar mama, wellicht lichtelijk verrast haar dochter had laten gaan. Mits ze beloofde in bepaald gebied van het kamp te blijven. Immers kon een kattin niet elk van haar kroost in de gaten houden, ze waren immers met te veel en elk van hen had andere wensen. Haar moeder wist waarschijnlijk dat met een verantwoordelijke Apprentice zoals Rainpaw er niet veel mis kon gaan.

Opgewekt had de kitten dan ook gewacht tot de grijze gestreepte kattin naar haar toe kwam getrippeld. De parelgrijze kitten sprong overeind om haar te begroetten en stak speels en totaal niet serieus een tong uit naar de oudere kattin waarmee ze het spelletje, wie kan de gekste bek trekken, had gedaan. Haar glinsterende oogjes keken de ander vrolijk aan waarna ze zacht snorrend en speels naar haar toe hupste en haar kopje kort tegen de ander haar schouder duwde. 'Rainpaw,' Klonk er vrolijk en ondeugend.

Ze wist dat de ander haar vrij liet zijn, zijn wie ze was. Ze dwong haar niet te spreken over de vermiste kittens, liet geen medelijden zien die de kitten ongemakkelijk maakte. De parelgrijze kitten kon weer gewoon een kitten zijn en dat betekende dan ook dat ze een idee voor een spel had in de koele buitenlucht. 'Verstoppertje spelen?' Klonk er vrolijk en lichtelijk enthousiast. Zeg ja, zeg ja! Haar blauwe ogen keken smekend naar de oudere kattin en toen deze eindelijk instemde stoof de kitten al een paar stappen weg. 'Jij zoeken!' Giechelde ze voordat ze met haar ogen knipperde en wachtte tot de ander begon met tellen.

Ze had van te voren al een plek verzonnen, diep tussen het riet en twee dennen in waarin haar vacht door de schaduw en lange stengels niet op zou vallen. Daarnaast klonk er op de achtergrond nog het vredige gekabbel van de rivier rondom het kamp. Kortom een goede plek om te zitten terwijl iemand haar zou zoeken. De plek was enkel bereikbaar voor een kitten omdat er een klein holletje in zat waar ze haar parelgrijze lichaam in liet zakken. Door de doffe kleuren van leaffall was de kitten vrijwel onzichtbaar, wat het zoeken voor Rainpaw niet bepaald makkelijk zou maken. Voor haar was ze het enkel wachtten, en hopen dat haar nieuwe vriendin het niet te snel op zou geven. Vrolijk trok ze met haar snorharen.

spenny

Onderwerp: Re: Raging Storm di 10 dec 2019 - 15:04

Haar taak was afgerond en opgewekt liep Rainpaw weer naar het kamp toe, haar kopje en staart fier in de lucht omdat ze maar liefst drie vissen had weten te bemachtigen. RiverClan zou goed eten vanavond! Ze hoopte dat Seahawk ook trots op haar zou zijn, al vroeg ze zich af waarom dat haar ook maar iets kon schelen als al wat hij kon doen toch een denigrerende houding tegenover haar aannemen was. Ze schudde de niet bepaald vergevingsgezinde attitude van zich af en besloot in plaats daarvan om hem nog een kans te geven. Honorkit die haar op de gekke manier kwam begroeten die ze gewend was, hielp daar ook wel aan bij en Rainpaw trok een gekke bek terug naar de kitten. Het was zo’n beetje hun handelsmerk geworden en Rainpaw wilde het voor geen enkel ander ding in de wereld inruilen. Ze gaf de kitten een liefdevolle lik over haar oor en snorde zachtjes toen ze Honorkit’s geur in zich op kon nemen en haar zachte pels langs de hare voelde strijken. Het voelde goed om een leuke vriendin te hebben in de Clan en Rainpaw stemde dan ook zonder al te veel poespas in met het plannetje om verstoppertje te spelen. Ze draaide zich weg zodat ze de grijze pluizige bal niet meer kon zien en telde in haar hoofd een flink aantal tellen. Daarna draaide ze zich om en liet haar ogen door het kamp glijden. Ze dacht wel dat Honorkit zich bij de elders zou gaan verstoppen, dus dat was ook de eerste plaats waar ze ging kijken. De elders lagen half te slapen en keken verstoord op toen ze Rainpaw zagen. Rainpaw begroette hun op een vrolijke toon en kreeg er een lachje of drie wel vanaf, maar daarna was er geen aandacht meer voor haar en kon ze in alle rust gaan kijken. Honorkit had zich echter nergens in de elders den verscholen en Rainpaw liep terug. Dan zou ze maar naar de apprentice’s den gaan. Ze onderzocht de den tot elk klein uiterste hoekje, maar ook daar vond ze Honorkit niet. “Dan blijft er maar één plek over,” zei ze met een grijns, waarna ze naar de warrior’s den liep. Ha, nu had ze de kleine kitten te pakken!

Onderwerp: Re: Raging Storm zo 15 dec 2019 - 19:26

tag: @ Rainpaw"

he who lives without discipline dies without

honor.

Ondanks dat ze nog maar jong was, had de kitten wel geleerd dat bepaalde kleuren nauwelijks opvielen rondom andere kleuren. Zo was haar parelgrijze vacht opvallend in een donkere den, leek het in het maanlicht bijna op te lichtten, maar was ze minder goed zichtbaar verstopt tussen de stengels. Zeker als de natuur de dofheid voor een barse Leafbare toonde. Waardoor ze zich tevreden, in de buurt van het kabbelende water had opgekruld en vrolijk met haar pootjes in de grond aan het kneden was. Intussen hoorde ze al een poosje de bekende kattin, die ze wellicht zelfs wel een vriendin kon noemen, niet meer tellen. Dit betekende dat ze stil moest blijven, aangezien ze niet gehoord wilde worden. Het moest natuurlijk niet te makkelijk worden! Doodstil bleef de kitten met ingehouden adem toekijken toen ze haar kopje heel kort tussen de stengels door duwde en Rainpaw in de richting van de Elder's den zag lopen. Hoewel de katten zeer leuk waren, hielden deze van rust waardoor ze zich daar niet had vertoeft. Immers waren de katten oud en zouden ze wellicht haar aanwezigheid wel verraden, als ze niet aan hun middagdutje kwamen. Al was niet elke Elder zo gesteld op zijn of haar vrije tijd. Toch wist ze van de oudsten van de Clan dat ze het niet altijd op prijs stelden een kwetterende kitten naast hen te hebben. De twee Moons oude kitten sloot haar ogen terwijl ze ontspannen met haar staartje op de grond tikte, niet te hard want dan zouden de stengels te opvallend bewegen. Het water was een bekend geluid, ze had er geen vrees voor. Immers maakte het, het kamp een veilige plek. Een plek waar haar niks kon gebeuren. Ze kon verder niet zien welke kant Rainpaw op was gegaan aangezien ze zich tot een bolletje had opgekruld en haar ogen ontspannen had gesloten.

spenny

Onderwerp: Re: Raging Storm zo 22 dec 2019 - 14:18

In de warriors den was Honorkit ook al niet. Rainpaw trok met haar oortjes en probeerde de plekjes te bedenken waar ze nog niet had gekeken, maar ze kon niet ontkennen dat haar pels ongemakkelijk begon te prikkelen. Wat als Honorkit van de gelegenheid gebruik had gemaakt om buiten het kamp te glippen? Ze liep snel terug naar de uitgang van het kamp en opende haar bek. Ze rook de geur van Honorkit daar niet, maar er liepen vele geuren dwars door elkaar heen en dus was het moeilijk om te bepalen of de kitten hier nu wel was gepasseerd of niet. Ze voelde twijfel door zich heen schieten en keek zenuwachtig om zich heen. Zou Honorkit naar de medicine cat’s den zijn gegaan? Er schoot opluchting door haar heen. Natuurlijk! Dat was de enige plek waar ze nog niet had gekeken! Ze liep opgewekt naar de medicine cat’s den toe en keek naar binnen. Ze zag dat Chivysniff en Coyotepaw niet aanwezig waren, waarschijnlijk een training gaan doen of zo. Buiten de bekende sterke geur van kruiden rook ze Honorkit hier niet en ze deed een paar stappen terug. Haar hart begon sneller te kloppen en opeens begon ze te twijfelen aan zichzelf. Had ze het wel juist geroken? Was Honorkit echt niet naar buiten gegaan? Haar gedachten gleden naar Crabkit en Ravenkit. Shrimpkit zou het haar echt nooit vergeven als ze Honorkit ook nog eens uit het oog zou verliezen, niet na wat er met haar zusje was gebeurd. “Honorkit!” riep ze hard. “Honorkit, waar ben je?"

Onderwerp: Re: Raging Storm ma 30 dec 2019 - 21:36

tag: @ Rainpaw"

he who lives without discipline dies without

honor.

Als de parelgrijze kitten had dooe gehad dat Rainpaw zich zorgen maakte om.haar afwezigheid was ze al lang uit haar veilige holletje geklommen en had ze de ander met een pruillipje proberen op te vrolijken. Echter kon ze de zorgen van de ander niet zien of horen door haar positie en was ze zich aan het vermaken met de rustige ritselende stengen en de vredige omgeving. Het zachte weer zorgde voor een prettige temperatuur buiten, zelfs al beet de koude licht in haar neus. Hoe dan ook, de kitten genoot van het spelletje waarin ze weg kon dommelen en hield van de aandacht van haar pas gevonden vriendinnetje. Ook al was deze vele Moons ouder dan de parelgrijze kitten. Haar blauwe ogen knipperde ze langzaam, nog steeds zich van geen vuiltje aan de lucht bewust. Haar oortjes wiebelde ze lichtjes voordat ze een andere houding aan nam. 'Honorkit!' Klonk er ineens waardoor ze slaperig een geluidje uit slaakte. 'Honorkit, waar ben je?' Vroeg een bekende stem, alleen ietwat vervormd door de afstand waardoor de kitten niet door had dat de ander zich serieus zorgen maakte en dat het niet allemaal bij het spelletje hoorde.

spenny