Numa Numa

Onderwerp: Numa Numa di 27 dec 2011 - 15:44

+Thornpaw

Opgekruld in een diepe, onverstoorde slaap lag Lionkit tegen de andere kits aan. Een Queen van ThunderClan had hem opgenomen om voor te zorgen, nadat zijn moeder was verdwenen gister nacht. Lionkit was er kapot van, maar hij treurde niet te lang, hij had *‘Leaf!’. Zachtjes rees zijn kleine lichaam op en neer, in een ritmisch ritme, zijn hartje klopte levendig, en sterk. Hij was de enige overlever van zijn nest.

Met grote passen stapte Lionkit naar de Highrock, hij stopte onderweg langs een plasje water die zich gevormd had gedurende de nacht. Hij staarde er in en zag dat een volwassen, goudgele kater terug staarde. Verrast liet hij een ‘Mroow!’ horen toen hij het zag. Hij draaide zich om toen er allerlei katten zijn kant op kwamen, grote katten die hij herkende maar ook jongere, die hij niet herkende. Ze bogen hun kop en keken hem verwachtingsvol aan. En toen wist hij wat hij moest doen. Trots met zijn kop opgeheven liep hij naar de Highrock, hij sprong er sierlijk op en liet een oproep horen. En toen opeens trok er een keiharde wind op, die hem verschrikt deed omvallen. Toen hij zijn ogen open deed zag hij dat hij niet meer omringd was door normale katten. Wel door katten die er vreemd uit zagen, ze leken wel- … StarClan katten? Woosh! Nog een windvlaag, en weg waren ze. Lionstar keek vragend om zich heen, wat was er aan de hand? Nogmaals verschenen er katten om hem heen, maar het zag er zo vreemd uit. Deze plek was koud, donker en kil. De katten die om hem heen stonden keken hem gemeen aan. Een gigantische, breedgeschouderde tom kwam zijn kant op. Lionstar dook grauwend in één, maar de tom was te sterk. Hij sprong op Lionstar, luid sissend!

Met een luide kreet schrok hij wakker, de andere kits waren ook wakker geworden en Flowerqueen (Inspiratieloos ><) keek hem verward aan. ‘Is er wat?’ Vroeg ze bezorgd. Lionkit schudde zijn kopje, toen hij zag dat hij gewoon weer in The Nursery lag. Het was al licht, wat hem in verwarring bracht. Wat was dat voor plek? Lionkit haalde opgelucht adem bij het feit dat het gewoon een domme droom was geweest. Hij duwde zichzelf overeind en sprintte de Nursery uit, met hernieuwde energie. Nieuwsgierig keek hij het kamp rond, allerlei katten waren al in de weer! Hij sprong met een strijd kreet op een willekeurig slachtoffer af maar werd onderweg onderschept door Thornpaw die toevallig langs hem heen wilde lopen. Met een kreetje stuiterde hij terug. Verward schudde hij zijn kopje en keek omhoog naar de leerling.

So now I say goodbye and this to you, I pledge:
Take your final step and plummet over the edge

You listened to the snake! I won't take any blame!
Now here's my breath in your face, I leave you up in flames.

Onderwerp: Re: Numa Numa di 27 dec 2011 - 16:24

Met smakeloze happen scheurde hij de woelmuis uit elkaar. Het koude vlees was taai en vezelig. Bladkaal maakte alle prooi mager en schriel. Met nijdig gemompel bekeek Thornpaw het beestje, de kleine ribben staken naar voren en de zachte pels van het diertje nam het overgrote deel van zijn gewicht in beslag. Geïrriteerd nam hij nog een hap. Moest hij voor deze schriele dons muizen zo vroeg opstaan om te gaan jagen? Het zwakke zonlicht begon door de nacht te breken, koude goudgele stralen helderden het kamp een beetje op maar de donkere schaduwen van de wolken bleven overheersen. Thornpaw draaide de woelmuis even om en nam een hap uit zijn zij. Hier zat het malse vlees van de prooi, lekker sappig en doorvoet. Terwijl het bloed over zijn pluizige kin stroomde likte Thornpaw zijn lippen. Een schelle kreet weerklonk. Geschrokken sprong Thornpaw op, zijn oren draaiden zenuwachtig naar de bron van het geluid. De nursery. Waarschijnlijk was er een Queen aan het bevallen. Hij liet zijn magere prooi voor wat ie was en trippelde naar de kraamkamer. Ongerust gemurmel sijpelde door het netwerk van takken heen. Hier begon ook het licht door te dringen. Thornpaw stak zijn hoofd in de Nursery, zijn ijsblauwe ogen glommen nieuwsgierig. Een kleine, goudbruine kitten staarde gedesoriënteerd rond. Met een licht beteuterde blik stond het kleintje op, klaar om de wereld te ontdekken. Het was Lionkit. Een vrolijke enthousiaste stuiterbal. Hij probeerde altijd te pronken met een dood blad dat ie had weten te vangen of met een klein muisje dat hij uit de prooi stapel gepikt had. Thornpaw zette er terug vrolijk de pas in, het zien van één van de meest schatige leden van de Thundeclan maakte zelfs de knorrigste elder terug blij. 'Mraauuuweraauw' Lionkit piepte vrolijk een strijdkreet en kwam op Thornpaw afgesprongen. 'Wat krijgen we...' De kleine kitten stortte zich op Thornpaws flank. Verrast door de plotse aanval wankelde hij en viel op zijn zij. Lionkit schudde zich verward en keek hem zielig aan. Hij moest moeite doen om de strenge blik niet te laten door schijnen. "Ik wist niet dat we een nieuwe Warrior in de clan hebben" Mauwde Thornpaw speels. Hij ging snel zitten en begon zijn witte pels goed te leggen. Met zachte streken gleed Thornpaws tong over zijn vacht.

[Ik hoop dat je er wat mee aankunt]