Náð

Onderwerp: Náð za 24 aug 2019 - 12:00

Zijn pootjes jeukte van onrust terwijl hij op zijn favoriete plek in de cave zat. Een kleine richel tegen de grotwand, redelijk hoog zodat hij op alles en iedereen kon uitkijken. De jonge kat voelde zich compleet comfortabel met grote hoogtes en was nauwelijks op de grond te vinden als hij een keuze hierin kreeg. Zijn lichaam was dan ook gemaakt voor deze stunten, al was het kitten achtige er nog wel in te zien. Hij draaide zijn oortjes naar achteren en zwiepte even met zijn lange staart. De bengal wilde naar buiten, wilde de wereld zien. Maar dat mocht niet, hij moest altijd onder begeleiding gaan. Het territorium was immers enorm gevaarlijk... misschien kon hij iemand anders vragen mee te gaan? Dat was wel minder leuk dan alleen, maar beter dan niks. Hij zette zich af en sprong van steen tot steen tot hij weer op de begaande grond was. Het kleine ventje tippelde richting een andere gevlekte kat. "Mevrouw Grace, zou u het misschien leuk vinden om met mij wat te gaan trainen? Ik zou heel graag meer willen leren over je een goede prey hunter moet zijn"

+ Grace

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Onderwerp: Re: Náð za 24 aug 2019 - 13:02

De slanke kattin geeuwde uitgebreid en strekte haar lichaam poot voor poot uit. Ze had geweldig goed geslapen, en gedroomd ook - al kon ze nu niet echt meer zeker zeggen waarover de droom gegaan had. Ze herinnerde zich enkel een goed gevoel, een warmte in haar hart, maar de gebeurtenissen lagen enkel op het puntje van haar tong. Grace kwam weer recht toen iemand haar aansprak en met een warme glimlach op haar knappe snuitje keek ze de jonge kat aan. "Natuurlijk!", antwoordde ze goedgehumeurd, altijd blij als ze iemand kon helpen en zeker als het de jeugd was. Ze voelde zich nog jong, soms nog als een to-be, maar als ze de kans had om iets van haar (weliswaar geringe) levenservaring te delen nam ze die kans met beide poten aan. "Ik ga even een guard halen en dan kunnen we!" Met een vloeiende beweging liep ze op één van de rustende guards af en met een beleefde vraag en een goedgemikte puppy-blik had ze hem al snel overgehaald. Daarna trippelde ze richting de uitgang, wetend dat Spark zonder problemen zou volgen.

-Wat mij betreft mag iemand gerust de guard spelen : )

Onderwerp: Re: Náð zo 25 aug 2019 - 21:14

Zephyr that blows through the forest
The scars will heal, the memories are forever.
Zephyr zat zoals gewoonlijk op wacht, eigelijk had hij wel zin om even op pad te gaan. Zijn poten waren stijf en wat beweging kon geen kwaad, hij wou net opstaan om alleen op pad te gaan toen de jongere kattin Grace op hem afkwam. Een beetje verbaasd stopte hij. Voordat hij wat kon zeggen vroeg de she-cat met de liefste puppy ogen ooit of hij mee wou gaan met haar en Spark. “Natuurlijk!” miauwde hij. “Ik was net van plan op pad te gaan. Waar zouden jullie heen willen?” hij verwachte dat het duo wou gaan jagen, ze waren niks voor niks Prey-hunters, of prey-hunter to be dan.

It's the tiny things that matter

Onderwerp: Re: Náð ma 26 aug 2019 - 1:05

Succes! Trots op zijn sociale interactie die goed was verlopen drukte hij zijn oortjes naar voren. Het idee om meer te kunnen leren vond hij geweldig. Want wie weet wat voor stoere dingen het allemaal zouden zijn. Hij was al enkele keren met andere tribe mates meegelopen maar het bleef gewoon een hele ontdekking. “Dankuwel mevrouw” Spinde hij onhandig maar opgewekt terug, om de poes trouw te volgen toen ze een guard ging vangen. Kijk, dat konden prey hunters ook, guards vangen. Zo goed waren ze. De guard die ze gelokt had leek dan ook graag met hun mee te gaan. “Hallo meneer Zephyr, leuk dat u mee wilt” Met een sprongetje vol energie zette hij zich af en spurtte achter Grace aan, om uiteindelijk naast haar te belanden. In het open was het toch fijner om naast een volwassen kat te lopen. “Waar gaan we heen?” Herhaalde hij richting de poes, die hierdoor ook de leiding kreeg van het groepje. "Oh, kunnen we misschien naar het bos gaan?"

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Onderwerp: Re: Náð di 27 aug 2019 - 18:38

De kater die ze aangesproken had, wat toevallig Zephyr was, ging zonder al te veel moeite mee. Grace schaarde zich terug naast de jonge to-be en glimlachte vriendelijk naar hem toen hij haar bedankte en daarna ook de guard bedankte. Wat een beleefde jongeman! Bij zijn enthousiaste vraag of ze naar het bos konden gaan, draaide ze zich met twinkelende helderblauwe ogen terug naar de guard. "Je hebt de man gehoord, op naar het bos!", antwoordde ze hen beiden tegelijkertijd. Er was een huppel in haar loopje terwijl ze vrolijk neuriënd op weg ging naar het bos. Het was een prachtige dag voor te jagen!

Onderwerp: Re: Náð wo 4 sep 2019 - 16:29

Zephyr glimlachte, “Het bos is prima.” en snel trippelde hij achter grace aan. Hij hield zijn ogen op de lucht, in de verte zag hij een valk vliegen maar die leek met een andere prooi druk te zijn. Verder leek er geen gevaar en hij ontspande een beetje, de zon scheen op zijn vacht en hij zuchte. Het was een prachtige dag om naar het bos te gaan. “Hoelang ben je al aan het trainen?” vroeg hij Spark. Hij zag er nog best jong uit, hij zou nog niet zo lang to-be zijn.

It's the tiny things that matter

Onderwerp: Re: Náð do 7 nov 2019 - 2:14

Spark lichtte meteen op bij de positieve energie van de katten om hem heen. Grace was heel erg aardig en stemde meteen in om mee naar het bos te gaan. Iets wat hij fijn vond. Daar kon hij immers heel leuk klimmen en de schaduwen zichzelf verstoppen. En met een beetje geluk zou mevrouw Grace hem zelfs wat willen bijleren voor jagen. Meneer Zephyr leek het ook allemaal goed te vinden en stelde hem een vraag. Met een glimlach op zijn snoet keek hij omhoog naar de veel grotere kat. "Ik train nog niet zo super lang meneer, ik ben nog maar 7 moons oud. Maar ik vind het al wel super leuk hoor" voegde hij er nog extra opgewekt aan toe, om hierna op te springen richting de kattin die voor hun liep, in de hoop haar staart tussen zijn pootjes te vangen. "Hoe doet u dat mevrouw Grace? Dat neuriën?" Hij vind het wel leuk, zijn papa was niet zo'n vrolijk type, waardoor zijn nieuwsgierigheid nog extra werd gewekt.

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.