[Routnose] My mistakes

Onderwerp: [Routnose] My mistakes zo 1 dec 2019 - 19:49

Het had niks uitgemaakt. Hij was vertrokken en had al zijn smerige plannetjes opgebiecht. Starclan was ontregeld en Tinderlight voelde het in haar binnenste. Ze zouden haar niet langer toestaan om nog veel met de wereld der levenden te moeien. Ondanks dat er cryptische prophecies uitgestrooid werden naar levenden, moesten ze het verder zelf uitzoeken. Maar ondanks dat Tinderlight het hiermee eens was, kon ze haar dochter niet in Shadowclan laten. Ze had een grote fout gemaakt Tallstar te vertrouwen, haar kind daar te laten in het belang van Pepperpaw zelf. Zelfs als Tallstar Shadowclan nu niet verscheurde, wist ze niet wat Shadowclan zou doen met een 'halfclan' kind van een verrader. En zelfs familie had Pepperpaw er niet over, nu Tallstar ervandoor gegaan was. Hij deed zoals hij altijd deed, spelen met het leven van anderen zonder een greintje gevoel of berouw. Ze voelde de weerstand overal toen ze zichzelf in Routnose's droom wrong, takken die aan haar pels trokken en de wind die fel in haar gezicht blies. Het leek haast alsof ze door moerasslijk liep met hoe zwaar haar poten waren. Toch wist ze de groene ogen van de medicine cat te vinden. Ze moest snel handelen, ze begon al te vervagen, transparante vlekken verschenen in haar pels terwijl ze sprak, leken haar letterlijk te verzwelgen. "Pepperpaw.. niet.. Tallstar.." Haar stem leek wel uit ruis te bestaan, "Vader.. Inkberry... Nooit.. Shadowclan.." Ze verbeet zich, klemde haar tanden op elkaar terwijl ze helemaal uit de droom gescheurd werd. "-Terug!"

Onderwerp: Re: [Routnose] My mistakes ma 2 dec 2019 - 1:03

in the crooks of your body

I will find my religion

Haar nachten waren wel vaker onrustig, maar dat was eerder omdat de zorgen van de dag werden weerspiegeld in haar onsamenhangende dromen. Toch was altijd makkelijk te onderscheiden wanneer het haar onderbewustzijn was dat met haar sprak, en wanneer het de sterren waren die kort naar haar wereld afdaalden. Routnose werd wakker, maar de wereld om haar heen was nog altijd donker. Ze zag de sterren in de schaduwen liggen, maar iets leek mis. Het was koud en vreemd, en toen er iemand verscheen stonden haar ogen vol emoties. Niet de rust die ze gewend was van Starclan. "Tinderlight..?" Kwam er niet begrijpend uit, maar de poes begon nu alweer te vervagen. Ze hoorde hier niet te zijn, leek het. Wat was er gaande? "Pepperpaw.. niet.. Tallstar.." haar stem leek vervaagd en bezorgd probeerde Routnose naar haar toe te lopen, maar dezelfde takken die Tinderlight tegen leken te houden hadden zich om haar poten gebonden. "Vader.. Inkberry... Nooit.. Shadowclan.." ietwat in paniek schoten haar ogen heen en weer, want ze snapte er niets van en de poes leek alweer te vervagen. "W-wacht! Blijf!" kreeg ze eruit maar enkel Tinderlight haar gelaat was nog zichtbaar. "-Terug!" en net zo abrupt als haar droom begonnen was, eindigde deze ook weer.

It is both a blessing and a curse
[Routnose] My mistakes Rout_sig_no_name

to feel everything so very deeply

hey you: