Wavering

<sub>Manen en manen waren verstreken. Hij had meegemaakt hoe Bloodclan omhoog kwam en had de clans zien vertrekken naar de bergen. Hij had daar afscheid moeten nemen van zijn zuster en was nooit meer dezelfde geweest. Katten passeerden Foxsong, maar hij had moeite ze te herkennen. Zijn ogen waren relatief mistig geworden en zijn zintuigen slecht. Ook zijn tanden werden steeds minder, waardoor hij moeite had de prooien weg te kauwen. Maar dat was nog niks vergeleken met de staat van zijn kop. Sinds dat Nightstream overleden was, leek de kater te stoppen met katten te herkennen, dingen bleven slecht hangen in zijn hoofd en af en toe praatte hij tegen de lucht, keek hij naar muren waar hij dacht andere katten te zien. Misschien was het wel genadig dat zijn hart zou stoppen met kloppen, maar deze bleef dapper doorgaan. Zijn gezicht lichtte op toen een kat de Elder's den in liep, leek te overvloeden met blijdschap. "Nightstream!" groette hij de kat, zijn stem krakerig en warm, ook al was dit Nightstream helemaal niet.

[Open]</sub>

Chivysniff keek toe hoe haar kinderen buiten speelden. Ze glimlachte vriendelijk naar elk kleintje wanneer deze weer eens zijn kop naar haar toe draaide. Het werd best een gewoonte dat ze doof was, ook al mistte ze de normale gang van zaken zoals gesprekken houden of gewoon luisteren naar de vogeltjes. Om haar tijd voor de rest van de dag te doden kon ze misschien naar haar toekomstige den. Eens kijken of ze Faintlight of een andere elder kon vinden. Chivysniff wandelde binnen. Haar grijze vacht werd iets lichter door de zon inval van de den. Haar ogen werden bijna meteen getrokken naar een elder die al heel lang op deze wereld wandelde. Ze zag zijn gezicht oplichten en vanuit hoe hij zijn lippen bewoog dacht ze dat hij haar oude mentor moest bedoelen. Chivysniff keek even naar haarzelf. Zou best kunnen, enkel was Nightstream een pak lichter zilver, slanker en ouder. Toch kon ze er niets aan doen dat haar hart smolt voor Foxsong. Ze wandelde op hem af en ging bij hem zitten. "Hey," kwam er even krakerig vanaf. Zou hij het doorhebben? Ze wilde ergens niet zijn mooie droomwereld verpesten.