[Totem Ritual] Circle of Dreams

Ne change pas,

une équipe qui gagne

Le temps est un grand maître, dit-on. Le malheur est qui’il tue ses élèves

Nu ze een kort rustmoment gehad had, werd het tijd om verder te gaan. Haar spieren klaagden vreselijk, en haar witte vacht was plakkerig en vies. Maar er was geen enkele reden waarom ze nu terugkeren zou; nee, ze was zo ver, en ze wist dat ze in de nabijheid was van een geest die haar verder zou leiden. Ze was zo zelfverzekerd, maar voornamelijk ook ontzettend gelukkig. Want om zo in contact te staan met iemand, dat gevoel was onbeschrijfelijk. Opnieuw zette ze voort, ze kon zien dat ze bijna bij het einde kwam. Ze zou een berg beklommen hebben, helemaal alleen. Ze had gewandeld op grond die nooit eerder bewandeld was. En ze zou terugkeren met haar totem, met een prachtig verhaal. Haar hart bonsde in haar keel terwijl ze verder ging. Ademen werd wat lastiger, nu ze zich op zo'n ontzettende hoogte bevond, wat ervoor zorgde dat ze wat langzamer liep. Maar af en toe voelde ze een vlaag, en dan was het ademen plots gemakkelijk. Nooit zou ze dit nog afschrijven aan toeval.

@Totem Ritual	#XXX WORDS
NOTES	H o u n d B u r i e d i n S o u l

X CREDIT TO ARIA

l’enfer, c’est les autres

[Totem Ritual] Circle of Dreams - Pagina 2 V1VWr7V

Wanneer je niet verder kan lopen lijk je de top van de wereld te hebben bereikt. Je kan mijlen ver weg kijken en het lijkt maar klein onder jouw poten. Je kan de Tribe Cave zien waar je je reis bent begonnen maar dat is nu bijna een levensweg van je verwijderd. Er is niks dat deze bergtop bestuurd, geen wet en geen goden. Of misschien toch één...

De Totem die over jou waakt is net zoals jijzelf sterk, dominant en hard. Een diersoort waarin het vrouwtje heerst over de rest en haar positie aan de top met een harde tand verzekerd. Ze bezitten een doorzettingsvermogen, een ambitie en een zin voor avontuur. Misschien dat ze ook afdwingend zijn en controlerend, maar ook moedig en kan haar eigen boontjes doppen. Ben jij bereid om met haar te aan de leiding te staan?

De gevlekte hyena is een Totem die zich niet laat zien, maar rond je op de bergtop neemt de wind haar kakelende lachende geluiden mee. Een extreme warmte brand je en de geur van roofdier is sterk. Onder je poten zie je botten gebroken door haar tanden. In het midden van deze resten je gift; een groot slagtand van een roofdier dat enkel deze hyena kan zijn. Herken jij haar van de verhalen uit je kitten tijd? Stond ze zelfs toen al naast je?

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.

Ne change pas,

une équipe qui gagne

Le temps est un grand maître, dit-on. Le malheur est qui’il tue ses élèves

Ze zette haar laatste stappen. Ze kwam aan bij het einde, en trok zich omhoog aan haar laatste steen. Wat ze aantrof op de berg was was een ontzettend gevoel van kracht. Hound was ontzettend tevreden met zichzelf, ze had het gehaald. Het eerste wat haar opviel was de hoeveelheid botten die hier bovenop de berg lagen. Ze waren gebroken, kapot gemaakt door een stel kaken die niet minder dan ontzettend machtig waren. De geur van roofdier omringde deze plek, en het geluid van een blaffende lach bereikte haar oren. Onder haar voeten voelde ze hitte, ondanks dat ze zo hoog in de bergen zat. Terwijl ze zo om zich heen keek, zag ze hoe hoog ze werkelijk geklommen had. Ze had doorgezet, keer op keer opnieuw, en was nu hoger dan ze ooit geweest was. Ze kon vanaf hier zelfs met gemak de vulture's drop zien; ze was haast dubbel zo hoog. Ze kon alles zien, maar wat haar aandacht trok was de wind, en de wolken die deze mee bracht. Een vorm werd duidelijk zichtbaar in het donkergrijze wolkendek; een hyena. Haar totem was een hyena. Hound voelde de warmte die onder haar poten zat doortrekken naar haar hart. Een grijns trok over haar lippen waarbij ze haar ogen sloot en genoot van de wind die door haar vacht waaide. Ze had met haar totem gebond. Toen ze haar ogen open deed, viel haar blik op een grote slagtand. "Prachtig," sprak ze tegen zowel zichzelf als haar totem, waarna ze de tand oppakte en nog één laatste blik over het territorium sloeg. "Leid me de weg naar huis," sprak ze toen, haar blauwe ogen gevuld met vuur.

@Totem Ritual	#XXX WORDS
NOTES	H o u n d B u r i e d i n S o u l

X CREDIT TO ARIA

l’enfer, c’est les autres

Een nieuwe galm aan geluid weerklinkt, waarna de wind je een nieuwe richting op duwt, een nauwe weg naar beneden die voorheen enkel belopen was door de muizen en konijnen die hier leefde. Kom mijn vriend, volg waar ik leid en je zal nooit verdwalen...

Just because you are soft doesn't mean you are not a force. Honey and wildfire are both gold.