[01/06/20] Ceremony Juni

Onderwerp: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 15:31

Stallionstar

Take the risk or lose the chance

De vroege ochtendzon scheen voorzichtig het Camp in. Dagen waren langer geworden en meer patrols waren eropuit gestuurd. Na het debakel met BloodClan die samen met ShadowClan had teruggevochten had hij nog meer nieuws vernomen van Amberstorm, nieuws dat hij met de Clan moest delen voor hun veiligheid. De gevlekte kater voelde hoe dit op zijn schouders en maag duwde maar hij zette zich eroverheen. Eerst en vooral was het zaak dat hij voor de Clan zorgde. Hij liep naar de Tall Rock waar net de eerste zonnestralen de steen raakte en hij sprong met wat moeite erop. De wonden op zijn rug waren nog altijd helende na het gevecht met de zwarte BloodClanner. Hij schraapte zijn keel en sprak met zijn diepe stem de woorden uit om de Clan bijeen te roepen. “Laat alle katten oud genoeg om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de Tall Rock voor een Ceremony!” miauwde hij en liet zijn groene blik door het Camp gaan waar slaperige katten hun den’s uitkwamen. Normaal zou hij pas later op de dag een Ceremony houden maar de Patrols liepen nu vaker en dus zou iedereen eens wat eerder moeten opstaan. Hij tikte met zijn staart zacht op de rots totdat iedereen zich verzameld had en keek hij even naar Amberstorm en toen naar de Clan.

“Door omstandigheden heeft Searpaw een nieuwe mentor nodig, hierbij wil ik Searpaw graag een nieuwe mentor toewijzen zodat Searpaw haar training kan voortzetten. Searpaw, jouw nieuwe mentor zal Glenbreeze zijn” miauwde hij en hij keek even naar Glenbreeze die eerder naar hem toe was gekomen en hem had gezegd dat ze klaar was voor een Apprentice. "Ook Rootpaw krijgt vandaag een nieuwe mentor, Rootpaw zal getraind worden door Houndtemper en Fallenflight. Omdat nog niet duidelijk is welk pad Rootpaw gaat bewandelen zal hij door twee mentoren getraind worden." verkondigde hij en keek naar de kitten van Oceanstar die nu zijn mentoren kon begroeten. Er waren vandaag geen kittens die Apprentice werden of Apprentices die Warrior werden. Dit was slechts een klein deel van wat hij moest zeggen vandaag helaas.

Opnieuw schraapte de kater zijn keel en keek hij met een ernstige blik naar zijn Clangenoten. “Het is met groot verdriet dat ik jullie dit moet vertellen, Lavenderstorm en Glenbreeze troffen een BloodClanner aan die Dewberry gedood heeft. Vanavond zullen we voor Dewberry een Vigil houden. Haar kittens zijn inmiddels oud genoeg om vast voedsel te eten maar ik wil vragen of een Queen zich over hen wil ontfermen in deze moeilijke tijd” miauwde hij en voelde hoe een grauwe sluier zich rond hem vormde. “Dan heb ik nog een andere mededeling, zoals jullie weten is er een search patrol uitgezonden om Shatteredice te vinden en hebben we haar niet gevonden omdat een jager ons onderbrak. Ik heb nu vernomen waar ze is, ze is in RiverClan” miauwde hij en voelde een koude woede ontstaan in zijn poten. Hij had van de poes gehouden en ze was gewoon doodleuk overgelopen. “Amberstorm kwam Pantherstar tegen tijdens haar wandeling langs de Gorge en hij vertelde dat ze daar zou blijven. Nu snap ik dat dit vragen oproept” miauwde hij en wuifde met zijn staart om katten die begonnen te roepen tot stilte te manen. “Aangezien niemand Shatteredice heeft gedwongen naar RiverClan te gaan neem ik aan dat dit haar eigen keuze is. Ze heeft WindClan hiermee verraden” miauwde hij nog altijd kalm en hij vernauwde zijn ogen voordat hij de volgende woorden uitsprak. “Op verraad staat de straf van verbanning, en door deze actie is Shatteredice dan nu ook per direct verbannen uit WindClan. Ze is niet langer WindClan en ook niet meer welkom hier. Praten met haar zal gevolgen hebben’’ miauwde hij en voelde hoe zijn nekharen prikten. Hij vond het verschrikkelijk om te doen maar hij kon niet anders dan de code volgen. “Ook wil ik een aantal extra katten hebben die meegaan op patrol’s. Jullie kunnen je bij mij of Amberstorm melden. Hierbij is de Ceremony beëindigd” miauwde hij en sprong toen van de Tall Rock af.

Lijstje:

Moorrunner:
Searpaw - Glenbreeze

Tunneler:
-

Apprentice - Mentor (Onbeslist)
- Rootpaw - Houndtemper & Fallenflight

Mededeling(en)
- Dewberry is dood, er wordt een vigil voor haar gehouden
- Shatteredice is naar RiverClan gegaan en hiermee verbannen

Meld je nu aan voor een patrouille! Link: klik hier

merc

[01/06/20] Ceremony Juni Little_Gorse_trans

Ava & Sig by El4a

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 16:17

Iedereen moest zich verzamelen. Gorsepaw was slechts een schaduw van wat hij ooit was. Zijn vacht was stoffig en zijn ogen stonden dof. Hij wist niet eens meer de laatste keer dat hij had gegeten. De geur van bloed maakte hem misselijk. Hij had last van flashbacks, slapen lukte nauwelijks meer door de nachtmerries. Hij wilde niet dat zijn vader hem zo zag, hij wilde niet dat hij Stallionstar zo zag, nog steeds gekweld door de wonden. StarClan had alleen de ergste wond geheeld, maar hij was nog steeds niet de oude. Zou hij dat ooit worden? Gorsepaw verstopte zich aan de rand van het kamp, niet opvallen, bang voor de grote menigte die zich zou verzamelen, wetende hoe benauwd hij het daarvan kreeg.
Een apprentice kreeg een mentor. Business as usual, dacht Gorsepaw. Hij dacht dat het daarna over zou zijn. Maar hij wist niet dat er zulke slechte mededelingen zouden komen. Dewberry dood. Zijn hart stak, hij vond haar wel aardig. En nu ze nog kittens had. Kittens die hun moeder kwijt zouden raken. Hij was niet voorbereid op de volgende mededeling, niet wetende dat hij precies hetzelfde gevoel zou krijgen. Zijn moeder... in RiverClan? Gorsepaw zijn ogen werden groot en voor hij het wist stonden de tranen al in zijn ogen. RiverClan? Maar, zij waren de slechteriken, de vijand, de monsters. En dat was niet het ergste. Vrijwillig.. verbannen. Gorsepaw kon zich nu niet meer onder controle houden en begon te snikken. Iedereen ging bij hem weg. Hun ouders uit elkaar, zijn vader dood door zijn toedoen en nu ook al zijn moeder. Het was vast allemaal zijn schuld, hij was waardeloos. Hij durfde niet een blik te kruizen met zijn vader en voor hij het wist leiden zijn poten hem naar buiten het kamp. Hij moest wegrennen. Hij kon hier niet meer zijn. Weg, weg, weg.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 16:26

Een bekende stem klonk in haar oren. Daintywhiff spitste haar oor, maar donderwolken benevelde haar blik al. Urg. Ze kon die vlekkensmoothie echt níet hebben. Denken dat hij alles was en bovenal leider. Amberstorm viel haar zelfs minder tegen dan hém. Toch hees Daintywhiff zich overeind om zich voor zijn poten te leggen. Als een vieze slijmbal. Haar oren lagen in haar nek en ze keek hem niet rechtstreeks aan. De gemoederen lagen tussen hen niet bepaald goed. Weinig enthousiast keek ze toch op en knikte naar Glenbreeze. De kitten was vorige ceremonie al toegeroepen geweest en daarom hield ze zich nu stil. Ze had de trainingen van haar eigen apprentice Sunpaw wat laten verwateren, dus misschien moest ze eens beter haar best doen. Daintywhiffs ogen werden iets groter. Natuurlijk had het nieuws al de oren van de clan bereikt, maar er was geen echte duidelijkheid over. Haar blik ging eventjes naar de Nursery, maar wendde zich al snel af naar een nietsziend punt. Wanneer kwam het nieuws van de patrouille die zonder Shatteredice terug was gekomen. Ze voelde de woede al opkomen toen ze eraan dacht. Daintywhiff zette haar nagels in het geharde zand onder haar.

Haar kop schoot omhoog, haar ogen groot en haar mond viel bijna open. Riverclan? Sinds wanneer... Haar gedachten werden onderbroken door de stem van Stallionstar. Hij sprak koel, bijna zonder emotie. Ze bleef stil terwijl hij de rest tot kalmte moest aanmanen. Tranen prikten achterin haar ogen. Ze voelde haar keel toegeknepen worden. Ze had gedacht dat Shatteredice misschien meegenomen was door Twolegs of Starclan verdomme, misschien wel Bloodclan. Hoe... Daintywhiffs gezichtsuitdrukking ging van kwaad naar woest. "HOE KAN ZE!!", gilde ze, haar stem overslaand. Daintywhiff keek nu direct naar Stallionstar, alvorens haar gouden blik op haar maaiende poten te richten. Boos sloeg ze de kluit grond helemaal aan flarden. "HOE KAN ZE DAT DOEN, V-VERAAD!!!" In haar ogen klonk een constant gerinkel. Een toon die bleef aanhouden, de rest van de geluiden vervaagden. Daintywhiffs poten werden troebel. Ze beet haar kaken dicht, maar haar mondhoeken trokken deze naar beneden. De pijn en druk op haar borst waren bijna ondraaglijk. Uiteindelijk kwamen de tranen. Ze stroomden over haar wangen en drupten naast haar poten. Daintwhiff ademde woest. In haar teerbeminde muur zat nu een barst. Shatteredice... ze... ze besefte nu dat zij nooit van haar had gehouden. De poes huilde hardop, maar ze hoorde het niet, zag niet hoe Gorsepaw het camp uit liep... Enkel haar eigen stem die zachtjes fluisterde: "Hoe kon ze mij verraden?"

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 16:36

Amberstorm had zich naast de rots gezet toen Stallionstar erop klom - haar blik gericht op de katten van Windclan. Ze had haar rug recht en haar groene blik was onleesbaar. Ze wist wat er zou komen. De leider begon simpel - een nieuwe mentor voor een apprentice. Maar toen kwamen de pijnlijke mededelingen. Dewberry, vermoord door een Bloodclanner. De kattin was nog veel te jong. Het verlies stak in haar hart als een klauw. En toen, Shatteredice, die hen verraden had. Ze was gaan samenhokken met de vijand en had daarmee iedereen die haar hier liefhad, haar familie, haar clan, achtergelaten. Alsof ze helemaal niets betekenden voor haar. Walgelijk. Het verraad deed zeer voor de jonge deputy, een soort altijd blijvende doffe pijn. Het deed haar denken aan hoe haar moeder de clan verlaten had. Haar gevoelige oortjes pikten het gesnik van haar jonge apprentice op - Shatteredice's zoon. Even keek ze naar hem met groene ogen die bijna bezorgd of medelevend te noemen waren; maar ze liet hem lopen, naar buiten, wetend dat hij dit verlies in zijn eigen tijd moest verwerken. Het was pijnlijk. Het had hem nooit aangedaan mogen worden. Maar ze konden enkel hopen dat hij er sterker van zou worden. Daintywhiff begon ook te roepen, hard te huilen zoals ze nog nooit de kattin had zien huilen. Amberstorm plooide haar oortjes in haar nek en keek de jonge kattin aan; maar haar blik was minder begrijpend voor Daintywhiff. De pijn van Gorsepaw kon ze begrijpen, ze had er zelf door moeten leven; maar die van Daintywhiff was iets totaal anders. Ergens vond ze dat de kattin overdreef, dat ze zich moest inhouden en niet zo dramatisch moest doen; maar ze bleef stil, haar kaken op elkaar geklemd, terwijl elke verraste en gepijnigde kreet van haar clangenoten voelde alsof haar hart uit haar borstkas gerukt werd, keer op keer opnieuw.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 18:45

Run, wolf warrior, to ends eternal

De ceremonie was als ieder ander. Het was iets dat bij het clanleven hoorde. Hij verzamelde zich met de rest van de katten en hoorde aan wie er een nieuwe mentor mocht ontvangen. Ook werd gemeld dat Dewberry dood gevonden was, iets wat hij ontzettend sneu vond om te horen. Ze was moeder van een aantal lieve kits, die nu ongelofelijk veel verdriet moesten hebben. Hij had te doen met ze. Maar het volgende dat hem ter oren kwam maakte hem boos.

Zo boos.

De kattin naar wie hij gezocht had, waar hij tranen om gelaten had, zich rot gevoeld om had.. gewoon in RiverClan al die tijd? Sterker nog - zijn ogen schoten furieus naar een gestreepte kattin - Amberstorm had het geheim gehouden van hem. Nadat hij met haar open boekje gespeeld had. Langzaam krulde Wolfheart zijn lippen op en een langzame boze grom kwam uit zijn keel. Shatteredice was verbannen en in een reactie begonnen verschillende katten te reageren. Verschillend. Gorsepaw huilde, om zijn moeder. Daintywhiff stond te gillen als een kitten, iets wat hem totaal niet aanstond. Met een paar snelle passen was hij ook bij haar toen ze haar laatste woorden uitkraamde. "Hoe kon ze mij verraden?" Simpel.

"Omdat je een leugenachtig kreng bent, daarom is ze weg." snauwde hij de kattin ruw toe voordat hij zich omdraaide en met krachtige stappen weg uit het kamp ging. Waar hij heen ging wist hij nog niet, maar het was weg van hier. Weg van verraders, weg van katten die hij niet vertrouwen kon. Weg van WindClan voor nu. Hij kon ze niet luchten of zien. Shatteredice hoefde hij helemaal niet tegen te komen nu, maar die moest hij nog nodig een keertje spreken. Ook als daar een straf op stond.

WOLFSTAR

Fear might be the death of me, fear leads to anxiety

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 19:01

Haar gejammer werd onderbroken. Afgedankt als een stuk kraaienvoer. Weeral eens niemand die haar gevoelens kon begrijpen, maar het liet Daintywhiff koud. Ze zou haar leven enkel geven voor Shadefeather, de kater die nog in haar geloofde. Haar kop rukte opzij, haar pupillen versmalden terwijl ze haar ogen tot spleetjes kneep. Met haar mond vertrokken in een grauw leek ze wel gek. Ze voelde zich zo. Die Starclanverdomse Wolfheart. Ze zal eens zijn suffix uit hem rukken. Daintywhiff grauwde luid. Ze kon niet meer nadenken. Het was te bewolkt te... ze lijmde de barst in haar muur, ze zou niet zwak meer zijn. Het bracht haar enkel schande en verdriet. Ze liep op hem af en probeerde met een mooie sprong op zijn rug te landen. "NEEM DAT TERUG KRAAIENVOER!" Haar vlijmscherpe klauwen glommen even in het licht toen ze deze omhoog hield en daarna kei hard naar Wolfhearts rug sloeg. Ondertussen probeerde ze met haar achterpoten zijn staart te vertrappelen. Ga dood!

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 19:16

Een Ceremonie, iets normaal, dat hadden ze nodig, toch? Het was een normaal ding wat elke maan gebeurde, alsof alles goed was. Het begon goed, met een normale Apprentice, mentor toewijzing, maar het ging al snel de verkeerde kant op. Dewberry was dood. Zijn hartje stak. Hij vond de poes erg aardig, en die zielige kittens van haar... Die stomme BloodClanners... Shadefeather zou voor haar rouwen, maar veel kans kreeg hij nog niet, want er was nog een mededeling. Eentje die de hele Clan in rep en roer bracht.

In zijn ooghoek zag hij Gorsepaw wegrennen, het kamp uit. Hij wilde wel achter hem aan gaan, maar de witte poes waar hij verliefd op was trok zijn aandacht. Hij wist even niet wat te doen, maar stapte toen toch op haar af. De opmerking die Wolfheart had gemaakt maakte het vele malen erger, maar de kater was al weer vertrokken voordat Dainty wat kon doen. En gelukkig maar.
'Daintywhiff!' riep Shade bijna smekend. 'Dainty, hey,' probeerde hij zo rustig mogelijk haar aandacht te trekken. 'Het is oké, wat is er aan de poot?' Veel wist hij immers niet wat er allemaal in haar omging. Maar hij wilde haar helpen. Alsjeblieft, laat me je helpen.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 19:25

Haar oren draaiden zich haar nek in bij het nieuws van Stallionstar en haar kop draaide zich meteen naar haar broer. Ze wist wat Shatteredice voor hem betekende en zag alleen maar duisternis in haar ogen. Ze stond op, wilde naar hem toe lopen om hem te troosten. Maar voordat ze de kans zag, liep haar broer al weg met een opmerking naar Daintywhiff, die reageerde als een helse vos. Haar ogen werden wijd en haar oren gingen plat haar nek in. Hoe durfde ze! "Hoe durf je aan mijn broer te zitten! Jij door de vossenstront getrokken helse heks!" gilde ze woest, afstevenend op de she-cat. Maar voordat ze de kans had om op haar te springen, stond Shadefeather er al tussen. Ze kon niet meer remmen daarentegen en in haar woede besefte ze zich ook niet helemaal waar ze mee bezig was, waardoor ze vol tegen Shadefeather opknalde.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 19:36

Haar bloed werd koud bij het nieuws wat vandaag door hun leader werd gedeeld. Wat voor tijden waren dit? Tijden waarin Windclanners vermoord werden en loyale clanleden werden verbannen voor verraad. Ze kon in dit kamp een tiental katten opnoemen die ze eerder zou verbannen als Shatteredice, maar dat was niet in haar plaats om te benoemen. Daarbij kon ze onmogelijk het besluit van haar leader publiekelijk in twijfel trekken, zelfs al was het een grote fout. Haar blauwe oog verharde zich, waarna ze voor zichzelf de notie maakte dat ze hier wel in privé met de leader over in gesprek zou gaan. Nee, ze had zichzelf beloofd om voor de ander te zijn wat niemand ooit voor haar was geweest. En ze zal koste wat het kost de ander proberen te beschermen, zelfs al gingen zoveel opties aan haar voorbij hief ze haar kop. Enkel dwazen en prooi maakte geluid waarin het niet op hun plaats was. Jammer genoeg leek Windclan voornamelijk bewoont te zijn door het eerste. Ze liet kort haar blik kruisen met het regelement, waarna ze zichzelf omdraaide richting alle onrust. Krijsen ging over tot bezwaren ging over tot vechten. Kittens. Stuk voor stuk kittens die niet wisten dat je kon spreken voor je ging uithalen. Ze kon zichzelf niet te ver in het gevecht mengen, ze wist waarom ze Elder was, één verkeerde klap en ze kon zelf ook tot dwaas gemaakt worden en in iemands keel hangen. Dit alles was al erg genoeg, en haar hart brak zo zwaar met het idee dat Shatteredice dit te horen zou moeten krijgen. Maar ze verlaagde zich toch ook niet tot dit niveau? "Daintywhiff en Brairbell, hou onmiddellijk op met dit gedrag" Ze verhief haar stem en zette nog een stap dichterbij, alles aan haar houding dominant. "Gedraag je als een Windclanner in plaats van een rogue."

She’s strong but she’s exhausted

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 20:23

Run, wolf warrior, to ends eternal

Aanvallen in de rug, hoe laag kon de kattin zinken. Hij hoorde de strijdkreet, het verhogen van haar hartslag. Hij wist dat hij de juiste snaar geraakt had. Klauwen groeven zich al snel in zijn rug en hij voelde het gewicht van Dainty op zijn rug komen. Zijn neus kreukelde samen in woede en pijn. "NEEM DAT TERUG KRAAIENVOER!" krijste ze vanaf zijn rug. Met alle kracht die hij had zette hij zich af om zich op zijn rug te laten vallen, Dainty mee proberen te nemen. Hij rolde weg van haar. "Hou. Je. Smoel." bromde hij kwaad naar haar. "Je hebt geen recht van spreken, hell, je hebt amper recht van bestaan. Dus hou je bek en jank niet om katten waar je geen reet om geeft." hij zou niet meegaan in het gevecht. Niet terwijl de halve clan meekeek. Hij verlaagde zich niet tot haar niveau, hij zou het niet doen. Of wel?

WOLFSTAR

Fear might be the death of me, fear leads to anxiety

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 20:41

Ze zag nog net hoe Shadefeather op haar af sprong, hoe Briarbell tegen hem op botste. Ze hoorde haar woorden niet door de constante tuut in haar oren. De wereld was gedempt. Woede kroop door elk deeltje van haar lichaam, tot in de diepste cel. Heck zelfs tot in de mitochondria, the powerhouse of the cell! Daintywhiff werd met alle fors van de rug van Wolfheart afgesmeten. Ze vloog even door de lucht en landde met een harde BONK op de grond. Haar hele lichaam smakte tegen de aarde, even leek haar kop in vertraging te gaan, maar ook haar hersenen werden flink door elkaar geschud. Daintywhiff probeerde op te staan, maar ze kreeg haar lichaam niet meer opgetild. Het werd zwart.

Knipperend met haar ogen werd ze wakker. Het gerinkel in haar oren nog harder dan anders. Ze hief haar kop op. Die deed pijn, alsof er bijen aan het zoemen en steken waren. Ze zag dubbel. Iedereen was dubbel. Daintywhiff sprong wankelend recht. Haren omhoog en haar oren diep in haar nek gedrukt. Er was geen woede meer te lezen op haar gezicht, enkel angst.

Wie waren deze katten?

ps: ze is like 3 seconden out geweest

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 21:04

Voordat hij iets kon doen werd hij door Briarbell tegen de grond gesmeten en zag hij nog net hoe Daintywhiff en Wolfheart in gevecht gingen. De zwarte kater kreunde wat door de smak die hij had gemaakt en krabbelde snel weer onder Briarbell vandaan. Hij wilde geen gevecht aangaan, hij moest Daintywhiff kalmeren. Er gebeurde zo veel, Abysshowl probeerde de boel ook te sussen, maar Shadefeather had alleen maar oog voor zijn liefde, die met een harde smak op de grond terecht kwam. En niet meer overeind kwam.

Hij negeerde Briarbell en maakte snel dat hij wegkwam van de woedende katten. Hij keek in Daintywhiffs gouden ogen en zag angst. Oh nee.. De kater minderde vaart en kwam voorzichtig op haar af. 'Daintywhiff,' miauwde hij zacht. Oh, hij hoopte toch zo dat ze zou kalmeren en met hem mee zou komen, weg van deze commotie. 'Kom..'

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 22:46

Met een treurige blik in zijn ogen had hij zich voornamelijk gefocust op zijn mate die er duidelijk moeite mee had met de mededelingen die de kater had voor de clan. De mededelingen zorgde voor een donkere sluier om de gehele ceremonie. Shatteredice was verbannen uit de clan en Dewberry was vermoord door een bloodclanner waarvan de kater de geur herkende die om haar heen hing. Een knoop vormde zich in zijn maag en zijn kop draaide zich naar de rest van de clan waar nu de chaos was losgebroken. Het grootste gedeelte had hij niet meegekregen, maar toen hij zijn oud apprentice tegen Shadefeather op knalde besloot hij toch maar eens in die richting te gaan, voordat de poes op iemand zou gaan zitten en ze nog meer dode hadden. "Briarbell" blafte de kater luid. De frustratie die de poes door haar acties in hem liet opborrelen lieten zijn poten tintelen. Hij had haar beter getraind dan dit. Al snel had de kater haar nekvel tussen zijn kaken en sleurde hij haar weg van de gehele situatie voor een time-out.

KAZAN

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 22:57

Oké, wellicht was het niet de bedoeling om tegen Shadefeather op te knallen. Maar dan had hij ook niet in de weg moeten lopen. Ze knipperde even verbaasd met haar groene ogen en stapte van de kater af, om haar furieuze groene blik vervolgens weer op die heks te richten. Hoe durfde ze haar broer aan te vallen! Wolfheart had het duidelijk al zwaar. Een lage grom bouwde zich op in haar keel en haar vacht piekte alle kanten op. Ze wierp eventjes een blik op Abysshowl, maar besloot dat ze later wel sorry zou zeggen tegen de elder. Ook dat Daintywhiff al gevallen was maakte haar niet uit. Ze spande haar spieren aan om langs Shadefeather te springen om de kattin alsnog aan te vallen, tot ze ruw naar achteren getrokken werd door haar ex-mentor. Woedend probeerde ze zich los te wurmen, maar de grotere kater had haar veel te stevig vast. Woest sloeg ze met haar poten en haar stem galmde schel door het kamp. "Ze heeft een clangenoot aangevallen, ze heeft mijn broer aan gevallen ik zal die heks!" gilde ze, "Stagstorm laat me los! Ik pak der!" Terwijl ze naar de time out plek gesleurd werd.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 23:08

"Ze heeft een clangenoot aangevallen, ze heeft mijn broer aan gevallen ik zal die heks!" Gilde de poes. "Stagstorm laat me los! Ik pak der!" Hij negeerde haar gegil zo veel mogelijk, maar als hij eerlijk was zou het hem verbazen als hij na al haar gekrijs nog wat zou horen straks. Toen ze eenmaal bij de time-out plek waren aangekomen liet hij haar los en snoof hij luid. "Je leven is vast heel zwaar, Briarbell, maar je gaat verdomme geen clangenoten aanvallen terwijl er katten zijn die willen rouwen om een overleden clangenoot." De kalmte in zijn stem was misschien nog wel angstaanjagender dan wanneer hij zou gaan schreeuwen, want daarna waren de frustraties er tenminste uit. Nu was het onvoorspelbaar. "Je gedraagt je of ik zorg er verdomme voor dat je de aankomende tien dagen teken bij de elders mag verwijderen." Vroeger botste de twee al vaak, vaker dan misschien normaal zou zijn, maar beide waren ze zo koppig als een ezel en hadden ze het temperament van een bom die op ontploffen stond.

KAZAN

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 23:12

Moonvision had zich verzameld in het midden van het kamp, net zoals de rest dat had gedaan toen Stallionstar de bekende woorden riep. Haar goudkleurige ogen keken naar boven, zijn grote gestalte strak in de gaten houdende. Het leek dan ook even alsof ze aan de grond genageld was, niet gelovende wat hen verteld werd. Sinds wanneer kon een kat zomaar van Clan veranderen? In welke tijd leefden ze? Moonvision vernauwde haar ogen en schudde afkeurend haar kop. Wat erna volgde, deed haar echter nog meer verbaasd opkijken.

In een mum van tijd was heel de Clan uit balans geslagen. Daintywhiff viel Wolfheart aan, waarop Briarbell haar deel aan de chaos wou toevoegen, enzovoort. De langharige, witte kattin stond op en legde haar oren plat in haar nek. "Niet te geloven dat ik met een stel kittens samenleef." siste ze, teleurgesteld terwijl ze rondkeek. Ze praatte tegen niemand specifiek, uitte slechts haar eerste beste gedachten die in haar opkwamen bij het zien van het stelletje idioten voor haar. "Gelukkig kunnen de andere Clans ons niet zien, ze zouden ons uitlachen." voegde ze er nog aan toe, haar ogen vernauwende terwijl ze enkele passen naar voren nam. Ze mengde zich niet graag in drama, zeker niet als het ver uit de hand liep zoals nu. Ze vond het vreemd. Waarom zou Daintywhiff de bruine kater zomaar aanvallen? Sure, er werden woorden gewisseld. Maar dan nog? Het was niet dat de witte kattin nog een jonge apprentice was met hormonen die de lucht werden ingeschoten.. ofwel? Haar blik kreeg de eveneens witte poes in de gaten, haar een fel afkeurende blik gunnende waarna ze zich omdraaide. Hier had ze geen zin in. Ze voelde haar IQ dalen met iedere seconde dat ze hier langer bleef staan.

I believe, I believe in a line so thin
There's a light, there's a light and it pulls me in
[01/06/20] Ceremony Juni Ewk5p24

Going down, going down 'til I chip my chin
Take my head in your hands, pop it with a pin

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 23:13

Natuurlijk kon ze niks beginnen tegen haar veel grotere mentor. Betekende dat dat ze het zomaar opgaf? Zeker niet. Toch liet zijn angstaanjagend kalme stem wel een koude klauw van onheilspelling over haar hart gaan. Dat was de stem die ze maar al te goed kende. De stem van je zit op het randje en je gaat er zo meteen over. Dat liet haar toch iets afkoelen. Toen ze neer gezet werd in de time out hoek draaide ze haar oren dan ook in haar nek als een boze kitten en keek ze weg van haar mentor. "Pak der later wel dan.." mompelde ze koppig, het nog steeds niet opgevend maar op z'n minst een beetje meebuigend, zwiepend met haar vossenrode staart.

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni ma 1 jun 2020 - 23:37

Toen te zien was dat zijn woorden, of eerder de toon van zijn stem bij haar was doorgedrongen was de kater gaan zitten. Hij was groter en zwaarder dan zijn oud apprentice en erg veel verwachtte hij nu niet van haar, behalve wat woorden. De poes had haar oren van hem weggedraaid en keek hem ook niet meer aan. "Pak der later wel dan.." Hij moest zijn best doen om zijn mondhoek die omhoog kroop naar beneden te laten hangen. "Of je doet dat niet en je gedraagt je zowaar een keer" reageerde hij op haar gemopper, maar in zijn gedachten had hij andere woorden gezegd dan hij hardop uitgesproken had. Hij schraapte zijn keel voordat hij opstond en haar nogmaals aankeek. "Koel eerst af voordat je domme dingen gaat doen, Briar"

KAZAN

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni di 2 jun 2020 - 0:37

Het gerinkel in haar oren stopte. Ze zag een zwarte kater op haar afkomen. Een woord spreken die ze niet begreep. Kom? Moest ze zomaar komen naar... naar waar? Met wie. Daintywhiff ontblootte haar tanden. Ze kromp in elkaar, staart tussen haar benen, lichaam dichtbij de grond. Ze bibberde en kroop naar achter tot ze op de wand botste. Gesis kwam uit haar mond. Ze begreep hier niets van. Haar angstige, verwarde gouden ogen keken naar wat er gebeurde. De gezichten waren haar allemaal vreemd. Daintywhiff bleef stil. Ze kneep haar ogen dicht, volledig in shock, hopend dat ze allemaal weg zouden gaan.

No Matter What I Do, I Don’t Feel Anything

Onderwerp: Re: [01/06/20] Ceremony Juni di 2 jun 2020 - 1:01

Iedereen in Windclan wist waarschijnlijk wel hoe erg zij en Stagstorm botsten. Wat de clanleider verwacht had bij deze match wist ze niet, maar voor vuurwerk zorgde het zeker. Niet dat ze Stagstorm niet op prijs stelde. Stiekem was ze dol op de kater. "Misschien moet jij maar eens een keer iemand meppen, lucht een keertje op voor je brompotterij," mopperde ze terug op haar mentor, al was de deftigheid duidelijk uit haar ogen verdwenen. Ze leunde iets tegen de kater aan, haar oren wat naar achter gedraaid, stiekem toch wel steun zoekend bij hem voor deze verwarrende, nare gebeurtenissen. Voor de rest hield ze zich nu toch maar koest.