Show must go on

Onderwerp: Show must go on vr 31 jul 2020 - 12:00

Breezesong voelde zich naar. Haar zoon was weg, vervangen door iemand anders. Ze had even de dwang gehad om met hem mee te gaan, maar de bergen vond ze maar niets. En ze had kittens in haar buik. Dat zou onverantwoord zijn. Breezesong haalde diep adem en liep naar de Apprentice Den. Ondanks dit alles, moest ze toch door. Ze moest haar Clan dienen, de Apprentices opleiden tot Warrior. Hazelpaw was haar toevertrouwd, na al de mentoren die ze had gehad. Breezesong was van plan er wat van te maken, haar zekerder te maken en tot een goede Warrior op te leiden. Maar dan moesten ze wel beginnen. 'Hazelpaw, wakker worden,' miauwde ze de Den in. 'Het is tijd voor je training.'

Hazelpaw

Onderwerp: Re: Show must go on zo 2 aug 2020 - 19:54

Ze was weer de angstige Hazelpaw geworden. Schichtig en afgezonderd van alles en iedereen. Ze miste hoe alles ooit was geweest. Ze miste haar vrolijke en enthousiaste broer, die zich ook in zichzelf had teruggetrokken. Dat begreep ze natuurlijk wel, maar het maakte haar zo onzeker. Toen was Stagstorm ineens weg geweest, de kater die niet alleen haar mentor was geweest. Hij was als een vader voor haar gaan voelen. Een kater waar ze op had kunnen bouwen. Waar ze ook bij had kunnen schuilen, net als bij Falconpaw. Hij was verdwenen en Stallionstar was ook verdwenen. Hij was altijd aardig voor haar geweest, maar iedereen ging weg. Poef, weg. Nu had ze weer een nieuwe mentor gekregen. De moeder van Stallionstar. Het was veel te veel gewissel voor de jonge kattin. Haar koppie kon het allemaal niet aan. Dat was ook de reden waarom ze recht overeind sprong in haar nest bij het horen van haar naam. Haar nekharen overeind en haar hart bokkend in haar keel. “Ja… Breezesong.” Klonk haar trillende stem terwijl ze zich de den uit haastte. Haar schouders en staart onderdanig laag.

Onderwerp: Re: Show must go on wo 5 aug 2020 - 14:39

Breezesong wilde haar kop al terugtrekken om buiten de Den te wachten, toen Hazelpaw al snel op sprong. 'Ja... Breezesong,' mauwde ze met een trillend stemmetje. Breeze bleef even met haar kop de Den in hangen om naar het jonge poesje te kijken, maar toen ze de Den uit kwam moest ze haar kop natuurlijk ook terug trekken. Ze glimlachte geruststellend naar haar. Breezesong begreep hoe vermoeiend het was om telkens van mentor te wisselen, zeker met alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd. Er was veel gemis en onzekerheid. Iets waar Breezesong ook mee moest kampen. Ze besloot er maar het beste van te maken met de trainingen. 'Goedemorgen, Hazelpaw. Laten we maar alvast het kamp uit gaan,' miauwde ze voor ze het kamp uit trippelde. Na een tijdje in stilte te hebben gelopen richtte ze haar blauwe ogen naar Hazelpaw. 'Je bent natuurlijk al bijna oud genoeg om Warrior te worden. Ik neem aan dat je onderhand van alles wel wat geleerd hebt. Wil je nog enkele dingen aanscherpen, of nog wat meer aandacht aan besteden?' vroeg ze.

Onderwerp: Re: Show must go on wo 19 aug 2020 - 14:50

Ze liep achter Breezesong aan. Stiekem bekeek ze de senior warrior. Zou zij ook ooit zo worden? Zo sterk en wijs? Nee, ze dacht van niet. Ze was maar een miezerige en angstige apprentice. Wat moest WindClan met zo’n kattin als haar. Ze hadden veel meer aan een kattin als Breezesong. Ze keek tegen de kattin op, ze had respect voor haar, maar was ook een beetje bang voor haar. Stagstorm had ze ook sterk en wijs gevonden, maar hij was weg gegaan… Ze miste haar voormalig mentor enorm, haar vaderfiguur. Sterke en wijze katten gingen misschien wel allemaal weg. Daar moest ze zich niet meer aan binden. Dus was ze bang, bang om te dichtbij te komen. Dus bleef ze onderdanig en stilletjes achter Breezesong aanlopen. Pas toen ze een vraag stelde en ze genoodzaakt was om antwoord te geven, tilde ze haar kop een klein beetje op. Jagen was bij Hazelpaw niet zo’n probleem. Het was meer het vechtgedeelte waar ze moeite mee had. Zowel fysiek als mentaal gezien. Ze vluchtte veel liever. Ze was niet zo groot en haar lenigheid optimaal benutten lukte haar nog niet, daar was ze te zenuwachtig voor. Dan klapte ze dicht en was de focus weer weg. “Ik wil het eigenlijk niet… maar ik denk dat het wel moet.” Slikte ze toen. “Ik vind vechten best moeilijk.” Miauwde ze zachtjes er achteraan.

Onderwerp: Re: Show must go on wo 26 aug 2020 - 15:50

Ze liepen de hoogvlakte op en ze liet Hazelpaw rustig nadenken over haar antwoord. Ze vond het ergens best een eer om de jonge poes te mogen opleiden, wetende dat ze best zenuwachtig en onzeker was. Ze hoopte dat zij een sterke rots in de branding kon zijn voor haar en dat ze haar genoeg bij kon brengen. Zelf was Breezesong niet zo onzeker geweest, maar ze had heus wel momenten in haar leven meegemaakt waar ze het allemaal niet zo zeker wist. Ze richtte haar blauwe ogen naar de jonge poes toen deze begon te spreken. 'Ik wil het eigenlijk niet... maar ik denk dat het wel moet,' slikte ze. 'Ik vind vechten best moeilijk,' miauwde ze zachtjes. Breezesong knikte en glimlachte geruststellend naar haar. 'Dat is geen probleem, Hazelpaw. Dan zullen we daar extra aandacht aan besteden,' knikte ze. Ze bleef verder stil tot ze een geschikt plekje gevonden had waar ze wat schijngevechten konden uitoefenen. 'Laten we maar beginnen met een schijngevecht,' miauwde ze naar de Apprentice en ze ging tegenover haar staan. 'Val me maar aan.'

Onderwerp: Re: Show must go on wo 9 sep 2020 - 20:07

Met grote ogen keek ze Breezesong aan. Toen ze aankondigde dat ze dan gingen beginnen met een schijngevecht en zich naar haar omdraaide. Val me maar aan zei ze, ja val me maar aan? Zenuwachtig wipte ze van haar ene poot op haar andere. Ongemakkelijk trilden haar snorharen terwijl ze direct de aandrang kreeg om om te draaien en heel hard weg te rennen. Wat nergens op sloeg… Breezesong ging haar geen pijn doen. Was het angst? Angst om te falen, om haar teleur te stellen? Ja, dat was het eerder. Ze begon met haar kopje te schudden terwijl er tranen in haar ogen sprongen. “Ik… ik weet niet hoe ik moet beginnen.” Piepte ze toen met een dichtgeknepen stem.

Onderwerp: Re: Show must go on do 22 okt 2020 - 20:17

Ze was er klaar voor, maar Hazelpaw zo te zien duidelijk niet. Breezesong kantelde haar kopje en zuchtte zachtjes toen ze de tranen in Hazelpaws ogen sprongen. 'Ik... ik weet niet hoe ik moet beginnen,' piepte ze. Breezesong was even stil, tot ze zuchtte en naar voren kwam. 'Sssh, het is oké,' miauwde ze warm terwijl ze naast Hazelpaw ging staan, haar dikke staart beschermend om haar heen. Ze gaf haar een geruststellende lik tussen haar oren. 'Sssh.. Rustig maar. Er is niks aan de poot..' murmelde ze zachtjes tussen likken door. Ze wist wel dat Hazel het allemaal moeilijk vond, maar zoals ze nu reageerde had ze niet verwacht. Breeze wilde graag dat ze een sterke Warrior zou worden, dus nam ze zichzelf voor niet te stoppen voor ze zeker wist dat ze klaar was. Voordat Hazelpaw zeker wist dat ze er klaar voor was.

Onderwerp: Re: Show must go on vr 23 okt 2020 - 11:32

Breezesong kwam naar haar toe en sloeg haar staart om haar heen. Ze snikte zachtjes terwijl de senior warrior haar over haar kop likte. Het was oké, nee het was niet oké… Ze voelde zich stom en nutteloos. Het was maar een schijngevecht, het was niet echt. Toch kon ze het niet. “Het spijt me.” Slikte ze terwijl ze haar kop langs haar poten wreef om haar tranen te drogen. “Ik, ik moet sterk zijn.” Ze probeerde zeker te kijken, maar haar ogen deden niet mee. Ze kon zichzelf niet voor de gek houden en Breezesong al helemaal niet. Ze wilde wel sterk zijn, maar door alles wat er was gebeurd was ze onzeker en angstig geworden. Ze was haar vrolijke en enthousiaste kant kwijt geraakt, eentje die ze juist zo hard nodig had om sterk te kunnen zijn. “Ik mis Stagstorm.” Fluisterde ze zachtjes met trillende stem.

Onderwerp: Re: Show must go on ma 26 okt 2020 - 12:38

De jonge poes miauwde dat het haar speet en dat ze sterk moest zijn. Breezesong zuchtte zachtjes en legde haar staart nog wat dichter om haar heen. Ze wilde graag de angst en onzekerheid bij haar weghalen, maar de vraag was hoe ze dat het beste kon doen. Toch had ze de optie tough love al weg gelaten. Dat ging niet werken. Ze keek de Apprentice aan toen ze fluisterde dat ze Stagstorm miste, de Warrior die al een paar manen weg was. Ze had de kater nooit goed kunnen leren kennen, ze vroeg zich af of zijn verdwijning iets te maken had gehad met Stallionstar. Maar hem kon ze natuurlijk ook niks meer vragen. 'Ik weet het meis, ik weet het. Ik mis hem ook,' murmelde ze zachtjes voor ze haar weer een lik over haar wang gaf. 'Maar zoals het er nu uitziet komt hij niet meer terug. En ik weet dat dat moeilijk is om te accepteren, maar het is iets waar je mee zult moet leren leven.' Veel mooier kon ze het ook niet maken.