[FINISHED] But you never let me down [Training 1]

OOC: Maak jij de afsluitende post voor dit topic? Ik zal een nieuw trainingstopic voor ze openen!

Overzicht training:

Ze merkte maar half op hoe de blik van haar mentor naar de hemel ging. Aurorapaw was aan het vechten om wakker te blijven, maar toen Stormflight haar aanraakte op haar schouder en zijn warme stem bij haar binnen drong kreeg ze hem moeite haar ogen op hem gericht. Ze moesten nog een heel stuk naar het kamp toe lopen, maar ze volgde gedwee. Al trok Aurora even haar oren in haar nek toen ze langs de water val op liepen. Het was en bleef toch een eng iets hoe het water zomaar naar beneden storten en dan gewoon verder zijn weg vervolgde alsof er geen zorg in de wereld was... Toch bleef ze dicht bij haar mentor en haalde het niet eens in haar hoofd om naar de rand toe te lopen en naar beneden te kijken, de rand zou maar eens afbrokkelen?! Toen ze in het stukje bos kwamen dat op hun territorium lag zocht de grijze leerling naar het herkenningspunt dat ze zelf gemaakt had en groef daarna de prooi op om verder naar het kamp terug te lopen. Het lopen was zelf al zwaar geweest en de prooi woog niets, maar het zorgde er voor dat ze sneller moe werd en luisterde naar haar mentor. Ze gingen nu net zo over steken als vanochtend, maar zijn daarop volgende woorden joegen haar angst aan. Ze moest zelf een manier zien te vinden om het water over te steken, maar dat zou haar nooit lukken dat zelf te doen. Aurorapaw wilde protesteren, maar de prooi die ze tussen haar kaken hield zat in de weg, nog had ze er eigenlijk de puf niet voor om hem tegen te spreken. Ze was moe en kon al eigenlijk de ene poot niet meer voor de andere zetten, maar toch bleef ze volhouden tot aan de rand van het water, Daar zakte ze even op haar achterwerk en liet de prooi los. Ze heeg lichtjes en keek met bezorgde ogen naar het snellende water, al was het tussen het kamp en de oever wel rustiger, maar nog snel genoeg vond de jonge leerling. Stormflight ging liggen en met heel veel tegenzin kroop ze met de prooi in haar bekje op de rug van haar mentor. Ze klemde zich nog steviger vast dat vanochtend omdat ze bang was de prooi aan het water te verliezen als ze dat niet deed. Ze kwamen aan de over kant en gleed snel van Stormflight af voor ze zich het kamp in haasten, zo snel als haar vermoeide pootjes het toelieten en legde de prooi op de stapel en strompelde naar haar nest toe in de leerlingen den, waar ze drijfnat in viel en de moeite niet eens nam om zichzelf droog te likken. Ze was zo moe dat ze direct in een onrustige slaap viel.
(Topic uit)