Skin is a word, love is not a sin

Digging my feet into the ground,
like an apple tree

De grote kater mistte zijn partner wel een beetje. Oké ze waren samen als ze sliepen, maar ze was er alweer vroeg uit in de ochtend en hoewel hij graag vroeg opstond, was dit wel een beetje te extreem. Nu was het ook ochtend en hij had zijn twee apprentices vrijaf gegeven, want hij had plannen. De cypers stond op zijn gebruikelijke uur op. Een grote gaap rolde over zijn lippen terwijl hij zich in het licht begaf. De zon stond nog laag en danste over het water dat hun camp omringde. Hij knipperde de slaap uit zijn ogen en zocht kort naar Blueflower. Met een stevige tred stapte hij op haar af. Hij wuifde met zijn poot naar zijn clangenoten. "Ik steel de deputy even, ga iets nuttigs doen!" Het klonk vreemd in zijn oren, om deputy te zeggen. Dat ging nog wel even wennen zijn. Appleseed draaide zich naar haar, met een brede, domme glimlach. "Kom je mee? Ik heb een verassing."

SOMEDAY YOU'LL NOTICE - I PRAY THAT YOU'LL REALIZE
t h e s e _ w i n g s _ o n _ y o u r _ b a c k _ a r e n t _ a _ d r e a m

"-en daarom wil ik graag een tweede avondpatrol. Als jullie dat ook willen.." Blueflower keek haar clanmates met een flauwe glimlach aan. Ze voelde zich nog steeds zo ontzettend opgelaten als ze orders moest geven. Maar inmiddels schenen de meeste wel gewend te zijn aan haar plek als deputy. Blueflower draaide zich verbaasd om toen Appleseed zich bij hen voegde. Beide gaven Blueflower een schaapachtige maar begrijpende glimlach toen Appleseed hen wegwuifde. Het leek haast alsof zij op de hoogte waren van iets en zij niet. "Een verassing?" Vroeg ze achterdochtig. "Ik ben niet meer gewend om voor zulke verassingen te staan.." Snorde ze geamuseerd.

AT LAST, YOU'LL HAVE ALL YOU NEED TO ESCAPE TO
t h e _ w o r l d _ w h e r e _ y o u l l _ f i n a l l y _ b e _f r e e

Digging my feet into the ground,
like an apple tree

Appleseed greens naar zijn partner. Hij gaf haar een knipoog en bracht zijn mond naar haar oor. "Je zal het zo meteen zien, maar je moet je ogen toe doen." Zijn stem was extra laag en met een beetje swoeng. Als Blueflower hem goed kon lezen wist ze wel hoe het met zijn emotionele toestand stond en hoe hij haar wilde behandelen vandaag. "Volg mij maar, mijn queen," fluisterde hij. De grote cyperse kater legde zijn staart op haar schouders en nam haar mee door het water en toen verder op het land. Hij vermeed het stukje bos, zodat ze niet teveel zou struikelen. Als ze het gebied op haar duimpje kende, wist ze misschien al waar ze naartoe aan het gaan waren...