| | [FINISHED] I've been hearing symphonies | |
| Anonymous 55 Actief
| |
| Onderwerp: [FINISHED] I've been hearing symphonies zo 22 nov 2020 - 14:44 | |
| Het was een hel geweest. De tocht van de bergen naar het woud, de constante angst van haar moeder en het feit dat het zo koud was dat zelfs als ze dicht tegen haar moeder kroop, ze nog geen warmte kon vinden. Harmony had het gevoel alsof ze verplicht was geweest om op een korte tijd snel op te groeien, maar het had geen effect gehad op hoe ze de wereld zag. De wereld was niet opeens slechter voor haar of ze werd er niet bitter van. Hoewel ze uit had gekeken naar een leven in de Tribe en ze moest toegeven dat haar dromen dikwijls gevuld waren met beelden over hoe ze door de bergen had kunnen rennen en jagen, was het ook zo dat dit ook nieuwe mogelijkheden had. Andere katten met een andere levensstijl. Ze wist nog niet genoeg van BloodClan om te weten wat het precies inhield, maar ze wist wel dat ze er nieuwsgierig naar was om het te ontdekken. Haar moeder leek er iets minder enthousiast over te zijn, maar dat was te verwachten na alle horrors waar zij doorheen was gegaan. Harmony had echter op een korte tijdspanne geleerd om zich af te sluiten voor de negatieve emoties van anderen en enkel naar het positieve te kijken, al maakte haar dat niet minder timide wanneer ze in contact kwam met anderen. Ook nu schoof ze ongemakkelijk wat naar achteren toen ze per ongeluk oogcontact maakte met een kitten met blauwe ogen. Ze richtte haar blik snel naar de grond, hopend dat hij niet heel kwaad zou zijn dat ze hem had aangekeken.
+ @Nehzoda
Laatst aangepast door Harmony op di 5 jan 2021 - 21:06; in totaal 1 keer bewerkt |
| | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies zo 22 nov 2020 - 18:13 | |
|
Hij had daarstraks wat zitten slapen, want zijn dromen waren altijd veel beter dan het echte leven. Daar ging alles zoals het moest en daar kon hij vliegen en alles doen wat hij wou. Hier was hij beperkt omdat zijn ouders hem niet altijd naar buiten wilden laten gaan of iets anders stom. Hij had niet echt iets tegen zijn ouders, ze waren gewoon zo strikt en hard. Ach ja, het bleek dat een kitten niet altijd zijn wil kon hebben. Hoe dan ook, de zwarte kitten had zijn ogen opengedaan en eens goed gegeeuwd, waarna hij doelloos wat rondliep en toen de gouden ogen ontmoette van een andere kitten die hij hier nog niet vaak had gezien. Eigenlijk, nog nooit eerder. Maar hij was zo vaak verwerkt in zijn slaap dat hij het eigenlijk niet zeker wist, misschien was ze er altijd al en was dit een bewijs dat hij weer teveel sliep. Met nieuwsgierig twinkelende oogjes keek de kitten naar haar terwijl hij wat extra leunde op zijn voorpootjes, zoals hij gewoonlijk deed. “Hallooow, ik ben Nehhh! Jij?”
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies zo 22 nov 2020 - 20:42 | |
|
Haar toon klonk heel verlegen en dat was de blik in haar gouden ogen ook. Ze was anders dan die andere kittens, ze was veel meer timide en verlegen dan de rest. De zwarte kitten ademde eens diep in na haar naam opgeslagen te hebben. Harmony. De naam zat hem niet goed in zijn oren, het was exact het tegenovergestelde van hem. ‘Jij van hier?’, vroeg ze vervolgens. Natuurlijk was hij van hier, zij niet dan? Het leek hem niet logisch niet van hier te komen, maar logica stond toch niet in zijn woordenboek. Alles kon en alles mocht in zijn ogen, of het nu vliegende slangen waren of snelle slakken, alles was goedgekeurd. Behalve dat deze poes heel toevallig Harmony heette en hem toen vroeg of hij van hier was. "Ik ben van de clan... Des Bloeds!", zei hij triomfantelijk, alhoewel deze plek niet zo heel bijzonder was. Het was iets, het was zijn thuis, dus was het goed. Maar het feit dat hij deze poes ook nooit eerder had gezien maakte wel een lijn in zijn kop. Ze kwam zeker niet van hier. "Waar kom jij vandaan?", vroeg hij toen, zijn blauwe ogen vormend tot spleetjes terwijl zijn staart uit nieuwsgierigheid heen en weer wiebelde.
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies ma 23 nov 2020 - 16:23 | |
|
’Van de tribe’, zei het witte poesje op een zachte toon. ‘Dat ligt in de bergen’. Elk woord dat ze uitsprak met haar zachte, verlegen stem bracht alleen maar nieuwsgierigheid op in hem. “Tribe… Bergen…”, dacht de kater luidop. Hij had enkel wat verhaaltjes over ze gehoord, dat er katten op zeer hoge en grote puntige rotsen leefden, wat ze bergen noemden. Dat was alles zover hij wist. Dus ze moest zo’n kat zijn uit de verhalen waarover hij gehoord had! Zij was nu zijn geheime bron van informatie, misschien kon ze hem wel vertellen of er dingen waren die erg anders waren dan hier, maar dat zou hij later doen. “Nou, waar je ook vandaan komt, bent nu hiewr in de geweldige Clan des Bloeds”, piepte de zwarte tom vervolgens naar haar toe en bedacht zich toen iets. “Maar wacht toch eens, waaróm ben je in de legendarische Clan des Bloeds, ook bekend als 'BloodClan'?”. Hij had een kleine grijns op zijn gezicht. Was het omdat ze een kans wilde maken in een Clan van…. Bloed? Of was het omdat ze cool wilde zijn net zoals hen? Hoe dan ook, ze was op de juiste plek en bij de juiste kat.
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies za 28 nov 2020 - 17:57 | |
|
Dus deze poes kwam van de tribe. Hij had er enkel verhalen over gehoord maar nooit echt volledig begrepen wat bergen waren en dergelijke. Toen de zwarte kitten had gevraagd waarom ze daarom hier was, gaf ze hem een antwoord. Een raar antwoord, iets dat totaal niet bij haar naam paste. ‘We konden niet meer leven in de Tribe’. De tribe was toch een vrolijke, vredevolle plek volgens de verhalen? Het was toch een plek waar aarde en lucht samenkwamen en het altijd gezellig was. ‘ BloodClan was gewoon de veiligere optie’. Meisje, BloodClan was alles behalve veilig. Het was een doolhof van raadsels en mirakels, een tempel des dooms als je het systeem niet snapte. Maar als ze zei dat BloodClan veiliger was, dan was de ‘Tribe’ waarschijnlijk een veel gevaarlijkere plaats dan hier. Misschien heel erg anders dan de verhalen, dan de mythes. “Nou… Welkooom dan”, begon hij. “Welkom in de epische Clan des Bloeds, een clan waar iedereen voor vreest”. Dat had zijn mama hem verteld. Dat alle andere clans hen vreesden. “Maar geen zorgen, alles komt toch nooit op z'n plek, je zal er wel aan wennen hihihi”
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies wo 2 dec 2020 - 17:44 | |
|
‘Wat bedoel je daarmee?’ Dat was het enigste wat de poes reageerde, het eerste wat de poes vroeg na zijn leuke verwelkoming. De witte kitten trok zich wat terug en ze zag er bang uit, bang van hem, bang van alles in de omgeving. Zijn dunne staart golfde wat op en neer voordat hij weer wat zei. “ Wees niet bang hoor”. Zijn stem klonk erg bemoedigend, maar zijn blik was zowat sinister. “ Niet bang voor mij… Voor de rest, we zijn katten, net zoals jij”, fluisterde de tom zachtjes verder en leunde sterker op zijn voorpoten waardoor zijn achterpoten voor een paar seconden in de lucht zaten. “ We zullen je niets aandoen, we zijn vrienden. Misschien niet zoals in de tribe en misschien ook niet zoals je het ergens anders zou verwachten, maar nog steeds vrienden. Het verschil is gewoon dat niets op zijn plaats komt maar ach ja who cares?”. Zijn blauwe ogen twinkelden terwijl er een glimlachje op zijn gezicht kwam. “ Alles dat je hieruit moet snappen is dat we vriendelijk zijn, heel vriendelijk!”, voegde hij nog toe, omdat hij wist dat de poes weer zo'n reactie ging hebben. Ze was heel anders dan de rest en toch nog steeds hetzelfde. Ze waren nog steeds katten maar dan ook weer niet. Zij was een kat uit de bergen, hij was een kat van de vlaktes. Ze had de tegenovergestelde vachtkleuren als hem, maar wel dezelfde blauwe ogen. Maar wat maakte dat nu uit zeg, het was BloodClan en hier was het ieder voor zich of niemand voor iemand.
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies ma 7 dec 2020 - 17:01 | |
|
De arme kleine witte kitten was bang. Haar gevoelens liepen haar te overmeesteren en eerlijk gezegd wist hij zelf niet goed of ze ooit wel tussen hen zou passen. Maar de gedachtes van anderen mochten hem niet beïnvloeden, dus haar ook niet, zolang ze de moed had kon ze er wel tegen vechten! Moed was iets heel belangrijks in de Elite, en de zwarte tom zou haar op de juiste lijn moeten zetten om niet meer zo bang te zijn zodat ze zichzelf kon afschermen van alles dat haar terughield. “Kom”, piepte hij en knikte naar wat verderop. Hij draaide zich om om naar daar toe te stappen en ging zitten terwijl hij zachtjes met zijn pootje wreef over de grond. Kijk, laten we het zo doen!
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies ma 14 dec 2020 - 16:08 | |
|
Hij zat te graven in een beetje zand die hij had gevonden. Hij had namelijk al opgemerkt dat de ander hem was gevolgd naar de schaduwen en ietsje dichterbij kwam dan gemoeten, maar het maakte niets uit. Ze hoefden niet erg veel te zien anyways, enkel de waarde van vriendschap voelen. 'Vriendschap'. De kleine kater had zijn pootje in het zand bedekt en duwde vervolgens het in Harmony’s vacht. “Dit, ook bekend als ‘zand’, is nu het teken namens iedereen dat jij hier in onze Clan hoort”, sprak hij en trok zijn pootje weer naar hem toe, wat overige partikels van zand neervallend. Zand was zo eenvoudig- het was korrelig, verving op sommige plekjes de aarde en het mos. Hij vond het in ieder geval een zeer bijzondere... Korrelsoort en daarom had hij besloten, in deze plek van schaduwen, de witte kitten met het 'Nehh's heilige zand' te bedekken. En daarmee... Voila, hierbij welkom in BloodClan!
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| | | | (Iwihs) amE 75 Actief Make sense? Oh, what fun is there in making sense?
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies ma 28 dec 2020 - 22:23 | |
|
En hij haatte het zo als de ander niet wilde meewerken. Voor één keer in zijn leven probeerde hij een vriend te maken, en dan weigerde die zich te voelen zoals ze zich moest voelen. Ze begon enkel te snikken en te wenen als een huilbaby, waardoor hij bijna hard moest zuchten. Pijn, dat voelde hij niet. Hij voelde geen verdriet of pijn als hij gefaald had iets te doen. Hij voelde niets als de ander niet meewerkte. Hij wist wat juist voor ze was maar ze weigerden allemaal om naar hem te luisteren. Het was dit of het was dat, maar het kon nooit zijn manier zijn. "Die pijn zal nooit weggaan. Nooit zal je hart dat kunnen loslaten", begon hij, uit zijn spelletjes modus. De blik in zijn blauwe ogen was serieus, met nog een laatste tint van speelsheid er in te merken. Het was hem duidelijk dat ze er niet van hield. "Ik doe me best je hier thuis te laten voelen, maar uiteindelijk ben jij diegene die alles weigert op het einde". Het was wat de tom zelf had ondervonden in zijn eigen droomwereld. Dat als je alles weigerde, het alleen maar zwart werd. Dat mocht het voor haar niet zijn. En alhoewel de zwarte kitten nu gemengde gevoelens had binnenin hem, liet hij enkel een kleine zucht uit. Hij was goed in alles verbergen.
˙uʍop ǝpısdn s,ɓuıɥʇʎɹǝʌƎ ¡ǝǝS ˙soɐɥɔ ǝɥʇ ɯɐ I - :::
Prachtig Setje gemaakt door Eline <3
|
| | | Anonymous 55 Actief
| |
| Onderwerp: Re: [FINISHED] I've been hearing symphonies di 5 jan 2021 - 21:05 | |
| Haar woorden leken hem uit speelse houding te halen, al had Harmony nog steeds geen zin om over haar schouder te kijken om te zien of hij het echt meende of niet. Ze miste de bergen, ze miste de Tribe en ze miste bovenal haar moeder die voor haar zorgde en die haar niet de rug toekeerde om goed te doen voor de Elite. Ze wist niet hoe ze zich over Nehhh moest voelen en zijn houding maakte dat enkel ingewikkelder. Op dit moment wilde ze echter dat hij haar met rust zou laten en dat maakte het moeilijk voor haar om te luisteren naar wat hij zei. Ze had nog steeds het gevoel dat hij zijn speelse houding niet helemaal kwijt was en toen ze één keer kort over haar schouder keek, zag ze dat er nog steeds een ietwat speelse blik in zijn ogen lag. Ze snoof één keer luid en keek daarna weer voor zich. “Ik… ik weet het allemaal niet zo goed.” Ze voelde plotseling een vreselijke hoofdpijn opkomen en kneep haar oogjes getergd dicht. “Ik heb ruimte nodig,” zei ze op een zachte toon, meer voor zichzelf dan tegen hem. Ze gunde hem geen blik meer waardig en zonderde zich af, zo ver mogelijk weg van hem. Ze legde zich neer op de grond en traantjes verzamelden zich in haar oogjes terwijl ze haar kopje tegen de zijkant van haar pootje liet rusten en ze voor zich uit keek. Ze kneep haar ogen stijf dicht en dagdroomde dat ze veilig terug in de Tribe was, met de slapende kittens om haar heen en het geluid van de waterval als achtergrondruis.
OOC: Topic uit! |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |