Over een kleine mol die wil weten wie er in zijn kop gebeten had

Grimestripe

Met luid geknaag vrat hij de mol op, het was een stevige hap, maar het was het waard. Stom beest kwam op het verkeerde moment de grond uit en had opeens een tanden in zijn kop. Grimestripe had in zijn hele leven nog nooit mol gegeten, dus deze was voor hem. Hij was met zijn vangst verderop naar de Lily Pool gegaan en genietend van de mooie natuur daar werkte hij zich door zijn lunch heen. Was vooral veel vacht, maar voor de rest niet verkeerd. Het was jammer dat het weer Leaffall was, ook deze plek begon dan meer te verdorren. Hij mocht dan misschien wel een 'onvriendelijk' persoon zijn, hij kon echt zijn omgeving waarderen. Zeker als die omgeving hem nog wat kon geven. Het liefst eten. Toen de mol op was sloeg hij de botjes het water in en met een plons zakte ze naar de bodem. Opgeruimd was netjes.

-Stormflight

El4a

Stormflight

Stormflight had Aurorapaw vandaag een vrije dag gegeven. De spanning tussen hun was de laatste tijd duidelijk te merken omdat Aurorapaw weigerde uit eigen beweging het water over te steken en haar angsten te confronteren. Stormflight had echter bij elke training het gevoel dat ze weer een stapje dichterbij hun einddoel kwamen, al zou het nog veel geduld langs zijn kant kosten en nog veel moeite langs die van zijn apprentice. Het leven zou echter te makkelijk zijn als hij een apprentice kreeg die zomaar overal “ja” op knikte en dus besloot de tom cat dat het oké was. Voor nu dan. Ze moest uiteindelijk wel over haar angst heen komen als ze een warrior wilde worden. RiverClan had er vrij weinig aan als ze een warrior hadden die het water niet eens over durfde te steken. Wat zou dat zijn als een paar RiverClan warriors zo snel mogelijk naar de grens moesten gaan omdat er een gevecht uitbrak en Aurorapaw durfde niet eens het water over te steken? Nee, hij had een gunst te bewijzen aan zijn Clan en dat zou hem lukken ook. Hij verdreef voor nu echter zijn zorgen in verband met de apprentices uit zijn gedachten en liep in de richting van the Lily Pool, waar hij al snel de geur van Grimestripe rook. De attitude van de senior warrior viel op zijn zachtst gezegd niet bepaald goed bij Stormflight en de normaal zo vriendelijk zijnde warrior gaf de senior warrior enkel een knikje terwijl hij langs hem liep en aan het water ging zitten. Hij zou zich wel engegageren in een gesprek met de senior warrior als hij merkte dat deze normaal kon doen.

Elfje

Grimestripe

Grimestripe had Stormflight pas door toen hij diens grijze vacht in zijn ooghoek voorbij zag komen, want blijkbaar kon er geen begroeting vanaf. Stormflight was een prima Warrior, maar niet aardig tegenover hem. Grimestripe wist dat hij aardig kon zijn, want dat had hij wel eens gezien. Heel vriendelijk zelfs, enkel was hij daar blijkbaar niet goed genoeg voor. Hij zag dat er nog een klein botje lag wat hij gemist had en met een goede mik sloeg hij het tegen de verwaande kop van Stormflight aan. Veel zou die er niet van voelen, maar de boodschap was duidelijk. De donker gestreepte kater keek daarna gewoon weer naar het water, alsof hij geen interesse had in een gesprek of wat dan ook. Aangezien hij niet eens een begroeting waard was, had hij allang besloten dat Stormflight geen enkel woord waard was.

El4a

Stormflight

Het bleek dat normaal gedrag niet aan de orde was. Een botje vloog met niet veel elegantie tegen zijn kop aan en Stormflight wierp een blik naar opzij, waar hij Grimestripe al naar het water zag kijken alsof er niks gebeurd was. “Ik zou dit gedrag van een kitten in de nursery verwachten, maar toch niet van een senior warrior die al enkele seizoenen ervaring heeft in zijn Clan?” vroeg hij op een rustige toon. Hij deed geen moeite om het botje terug te schoppen en keek er even naar, waarna hij besloot dat het aan Grimestripe was om het botje te begraven. Hij wierp zijn blik daarna weer op de gestreepte kater. “Is er een reden waarom je mijn aandacht op deze manier wilt trekken, Grimestripe?” vroeg hij op een licht koele toon. Grimestripe had hem nooit echt een reden gegeven om aardig te doen en als hij zijn gedrag naar de katten in hun Clan zag, dan zag Stormflight dat ook niet echt als stimulatie om vriendelijk te doen tegenover de kater. De kater had echter besloten om kinderachtig gedrag te vertonen en nu wenste Stormflight ook uitleg.

Elfje

Kijk, hij had nog raak ook. Stormflight mocht misschien doen alsof hij ver boven Grimestripe en diens streken stond, maar hij ging zich toch hardop storen aan dat kleine botje. Waarom liep hij niet gewoon weg en liet hij Grimestripe stikken, zoals de meesten katten leken te doen? "Wat wil je dat ik zeg? Je stond in de weg?''vroeg de donkere kater verbitterd en uitdagend, hij keek die oh zo goeie Stormflight doordringend aan. Had hij toch nog de aandacht. Niemand negeerde hem zomaar of behandelde hem als een stuk vuil wat daar toevallig lag. Nee, als hij een stuk vuil was geweest had de jongere Warrior nog meer aandacht voor hem gehad. Dan had hij het opgeruimd, maar dat kon niet met een clangenoot, hoe graag hij het ook wou. Grimestripe had hem als kitten gezien, als Apprentice en nu als Warrior. Hij was de Senior Warrior hier dus dan mocht hij Starclanverdomme ook wel zijn verdiende respect krijgen en als hij dat niet kreeg, eisde hij het gewoon op.

Over een kleine mol die wil weten wie er in zijn kop gebeten had Ongeti12

Stormflight

Stormflight kneep zijn ogen samen toen hij Grimestripe’s reactie hoorde. Het was in zijn ogen niet zo dat als katten ouder dan hem waren, dat hij er automatisch maar respect voor moest hebben en dat ze alles mochten doen wat ze maar wilden. Respect was iets wat je moest verdienen en dat wist Stormflight maar al te goed. Hij weigerde om respect aan iemand te geven, puur omdat die kat ouder dan hem was. Stormflight ontmoette Grimestripe’s blik zonder terug te deinzen en draaide zijn lichaam een kwartslag zodat hij zich volledig tot de senior warrior kon richten. “Ik wil een verklaring waarom je zo doet,” sprak hij op een koele toon. “Ik heb je naar mijn idee daarnet geen reden gegeven om een steentje naar mij te schoppen. Als je wilt dat anderen je met respect behandelen, behandel hun dan ook eens met respect. Het is niet omdat je een senior warrior bent dat iedereen zomaar voor je op hun buik moet gaan liggen. Respect moet je verdienen, dat krijg je niet zomaar.” Stormflight keek Grimestripe al even doordringend aan als dat de ander bij hem deed en hield zijn kopje hoog. Hij ging niet zwichten voor een arrogante kat die dacht dat hij zomaar alles kon maken. Dat weigerde hij.

Elfje

Grimestripe

Was het nou zo moeilijk om het te snappen? Vol woede en haat staarde hij naar Stormflight die het durfde hem de les te lezen, die hem behandelde als een kitten. Als een verdomme kitten. Pijn doen, Grimestripe wou hem pijn doen. Er voor zorgen dat hij niet meer die afschuwelijke dingen kon zeggen en doen. Wat een stom verhaal weer, hij had genoeg gedaan om respect te verdienen. Alleen leek niemand dat door te hebben of gewoon te negeren. Want ze haatten hem, allemaal haatten ze hem. Mooi, hij haatte hun ook. De arrogante blik van Stormflight maakte hem alleen nog maar meer ziedend. "Negeer me niet'' Hij verdiende dit niet, waarom behandelen ze hem zo. Als een stuk vuil? Hij was er voor zijn clan, hij joeg en vocht voor ze. Hij was van een pure familie. Was dat niet goed genoeg? Nee, naar Stormflight zouden ze luisteren, maar zijn woorden werden genegeerd of tegengesproken. Zijn stem was niet belangrijk, vonden ze. Het was onzin natuurlijk, zijn stem was net zo belangrijk als iedereen, misschien wel belangrijker dan sommigen zelfs. Ach, wanneer ze er eindelijk achterkwamen. "Ik ga je leven een hel maken, ik ga het kapot maken!''schreeuwde hij uit, gebroken, gestoord, ziek in zijn kop. Kapot, maar was hij dat niet altijd al geweest?

-Stormflight

El4a

Stormflight

Stormflight onderdrukte een zachte zucht toen Grimestripe zijn woorden sprak. Great. Het laatste wat hij op dit moment op zijn enige vrije moment van de dag kon gebruiken, was een senior warrior met issues die niet naar hem wilde luisteren, zich arrogant gedroeg en dan ook nog eens werd als hij daar op werd gewezen. Hij had het idee dat het niet echt goed gesteld was met Grimestripe en vroeg zich af of de kater soms iemand nodig had die naar hem luisterde en waar hij zijn verhaal aan kon doen. Voordat hij echter voor de rustige benadering kon gaan, riep Grimestripe opeens dat hij Stormflight’s leven een hel ging maken. De koele blik in Stormflight’s groene ogen werd mogelijk nog koeler en hij keek de ander strak aan. “Je bedreigingen doen me niks, Grimestripe,” sprak hij op een zachte, koele toon. “Ik ben er zelfs vrij zeker van dat dat gedrag averechts gaat werken. Als je me niet met rust laat, dan ben ik genoodzaakt om Crystalstar op de hoogte te brengen en dan staat er je een straf te wachten. Is dat soms wat je wilt?” Stormflight hield zijn kopje wat scheef en keek de ander aftastend aan. “Waarom doe je toch zo?” vroeg hij uiteindelijk. “Wat is jouw probleem?” Stormflight had zo het idee dat het niet alleen aan hem lag waarom dat Grimestripe zo deed en hoewel iedere kat nu afstand van hem zou genomen hebben, wilde Stormflight nu juist Grimestripe’s beweegredenen weten van waarom hij zo deed.

Elfje

Grimestripe

Stomme stomme Stormflight, akelige idioot. Hoe erg Grimestripe hem haatte, het gevoel haakte in zijn buik en gaf hem buikpijn. Buikpijn van de haat. Alleen die perfecte Stormflight ging gewoon door, deed alsof hij hier de baas was. Kleineerde Grimestripe, probeerde hem schuldig te laten voelen. Maar dat ging niet werken hoor, want hij was niet schuldig. Hij was niet het probleem. Zijn waarschuwing liet Grimestripe twijfelen, niet omdat hij niet meer vond dat de andere het verdiende maar Crystalstar, oh zij haatte hem ook. Ze was hem liever kwijt dan rijk, hij wist het zeker. Nee, dat plezier ging hij haar niet aandoen. Niemand hier. Zelfs in zijn dood zou hij ze nog lastigvallen, want dat was de enige manier. Wat zijn probleem was? Wel, wat maakte dat nou uit? Alles gewoon. "Alles''zei hij daarom ook maar. Kijk, daar was je antwoord. Stormflight hoefde niks te verwachten, het was allemaal toch hopeloos.

-Stormflight

El4a

Stormflight

Grimestripe kwam niet echt met een duidelijk antwoord en Stormflight had eerlijk gezegd weinig geduld voor dit soort katten. Hij was de bedreiging van daarnet zeker niet vergeten en hij was geen zachtaardige kater voor katten die loze dreigementen in zijn richting gooiden, verwachtende dat hij dan diegene was die zijn houding aan zou passen. Zo werkte het niet in het leven en hoe sneller Grimestripe daar achter kwam, hoe beter dat voor de Clan zou zijn. Stormflight wilde zich liever niet voorstellen hoe het was geweest als er hier een apprentice voor zijn neus had gestaan in plaats van een al vrij ervaren warrior. Hij wilde er ook liever niet aan denken wat er zou gebeuren als Crystalstar deze kater een apprentice zou geven. Er leek mentaal iets niet te kloppen en dat moest eerst opgelost zijn voordat Grimestripe ook maar bekwaam zou zijn voor wat dan ook. De kater deed nog een paar stappen dichterbij en keek Grimestripe strak aan. “Ik raad je aan om hulp te gaan zoeken, hetzij bij iemand die je vertrouwt, hetzij bij de leader of bij de medicine cat. Ik wil dat je geen dreigementen meer in de richting gooit van andere katten en dat je je afzondert als je nog eens zo’n bui hebt zoals daarnet. We hebben problemen genoeg in deze Clan en het laatste wat we kunnen gebruiken, is iemand die haat en dreigementen rond gaat zaaien puur omdat hij zich onterecht onbegrepen voelt door de Clan.” Als Grimestripe hem geen duidelijke antwoorden zou geven en rond de pot ging draaien, mocht hij ook op geen compassie langs Stormflight’s kant rekenen.

Elfje

Grimestripe

Wel, Stormflight had zijn antwoord maar hij leek er niet tevreden mee te zijn. Wel dan had hij dikke pech, want Grimestripe ging niet meer loslaten dan dat. Momenteel wou hij liever dat de Warrior uit zijn gezichtsveld verdween en hem dan maar met rust liet, zodat hij hem hier in stilte kon vervloeken en kon nadenken over hoe erg hij zijn klauwen in die kop van hem wou zetten. Echter besloot Stormflight dat dit een aanleiding was om hem advies te geven, alsof hij hem echt wou helpen. Man, Grimestripe zou er bijna van gaan lachen. Het idee was zelfs dat hij naar een kat moest gaan die hij vertrouwde en daarbij hoorde volgens hem ook de Leader en Medicine Cat bij. Wel, van Shrimppaw wist hij niet veel maar hij wist wel dat Crystalstar niet op hem stond te wachten. Bovendien, dat was zwakte en dat ging hij niet aan haar tonen, aan niemand. Onterecht? Wat wist hij er van af? "Ik bepaal zelf wel of het terecht is of niet''zei hij met trillende stem van woede, want hij had het beter door dan iemand die op de zijlijn toekeek. Nee, iemand die zelf mee deed.

El4a

Stormflight

Stormflight was niet bepaald onder de indruk van de woede van zijn Clanmate. Het was niet dat hij echt had verwacht dat er zo veel woede woedde in Grimestripe’s binnenste, maar het deed de kater gewoon niet zo veel als iemand zijn dreigementen op die manier uitte. Stormflight had van zijn vader geleerd dat hij chaotische situaties altijd op een rustige manier aan moest pakken zodat het niet zou escaleren en dat als hij angst voelde, hij dat verborgen moest houden voor zijn omgeving omdat er minder voldoening werd gehaald uit kalmte dan uit woede. Grimestripe was nu waarschijnlijk ook bozer op hem omdat hij zich rustig wist te houden en het liet Stormflight gissen naar de werkelijke beweegredenen van de kater. Hij liet zijn blik naar de senior warrior glijden toen deze zei dat hij zelf wel kon bepalen wat terecht was of niet en hij haalde zijn schouders op. “Doe wat je zelf vindt dat nodig wordt geacht, Grimestripe,” sprak hij op een koele toon. “Maar laat mij en de anderen met rust. Dit is een probleem dat je met jezelf hebt, niet met ons.” Hij keek de ander nog eens strak aan, waarna hij afwerend met zijn staart naar de kater zwaaide en hem vervolgens de rug toekeerde. Hij had geen zin in dit gesprek.

Elfje