A new way to deal with boredom

De dagen werden steeds langer voor haar ook al was het op het moment al vroeg donker en werd ze wel sneller moe van de duisternis en sliep dan wel sneller, maar Argentkit wenste dat Thornstar eindelijk terug kwam en met de ceremonie zou beginnen of dat hun Deputy Eveningglow haar kits even liet liggen en die taak even op zich zou nemen of haar tijdelijke plaatst vervanger. Ze zuchten zachtjes. De ochtend was begonnen en hoewel stoeien met haar zuster en zo nu en dan proberend met een leerling te sparren om zich niet dood te vervelen, maar ze lag wel lekker in een waterig zonnetje uit te hijgen na dik ingemaakt te zijn door een leerling die ze uitgedaagd had om haar wat bij te leren voor zo ver ze dat mochten, maar ja ze had dan ook geen mentor die haar dingen aan kon leren. Argent stond op en het blauw/witte jong liep terug naar de nursery waar ze zich naast een van de nesten neer plofte. Ze was moe en wilde heel even rusten, maar in de Nursery was altijd wel iets te beleven al vaak dan niet zo spannend als wat zij en Emberkit buiten het kamp meegemaakt hadden. Er draafde kittens achter elkaar aan die tikkertje aan het spelen waren of speels aan het rollebollen waren met net uit gevonden vechttechnieken. Maar er werd ook gezeurd over dat er kittens niet gepoetst wilde worden. Argentkit lag zo even te luisteren voor ze er genoeg van had en weer bruiste van de energie. Ze wilde iets te doen hebben. Lui in haar nest liggen zoals haar andere siblings dat was helemaal niets voor haar! Argent stond op en liep naar een van de rustigere nesten toe. Misschien kon ze een van de jongere kittens wel vermaken? De blauw/witte kit stak haar snuitje over de rand heen en keek even rond. twee rossige kittens lagen in het nest bij hun moeder en ze glimlachte even naar de queen voor ze weer naar de twee kittens keek.

@Starlingkit.

F

De hele wereld was nog redelijk nieuw voor Starlingkit, zeker de wereld buiten de nursery. Dus toen hij een grotere kitten van buiten had zien komen, had hij haar scherp in de gaten gehouden. Natuurlijk had hij ook omhoog kunnen komen en naar haar toe kunnen gaan om te vragen hoe het daar buiten was, maar dat was niet nodig. Ze kwam al naar hem toe. Haar snuit verscheen al gauw over de rand van zijn nest en hij staarde vrolijk terug. “Hooi!” piepte hij gezellig als begroeting. “Hoe buiwten?” Starlingkit liet er geen gras over groeien, als hij iets wilde weten, dan zou hij dat wel te weten komen ook.

Een van de twee sprong al meteen in actie en begroeten haar eerst voor hij vroeg hoe het buiten was. 'Koud, maar verder schijn de zon wel lekker op het moment.' miauwde Argentkit met een zachte glimlach rond haar lippen. Zo jong en dan al nieuwsgierig naar wat er buiten de nursery gebeurde, Dat had zij ook gehad volgens haar moeder Mistynose. Binnen deze den was het warmer dan er buiten en dat was wel fijn. 'Hoe is het met jouw kleine man?' vroeg ze en wachten geduldig af.

F

Starlingkit moest misschien nog veel ontwikkeling ondergaan, maar hij wist al wel dat dat niet was wat hij bedoelde. Hij wilde weten wat er allemaal buiten te vinden was, niet of het warm was. Hij wilde weten wat je kon zien en ontdekken. Een frons verscheen dan ook op zijn gezichtje en hij schudde zijn kopje. Nee, dat was geen antwoord. “Meewr!” Piepte hij dan ook, haar andere vraag negerend. Nee, hij zou geen antwoord geven op haar vragen tot ze hem een goed antwoord gaf op de zijne.

Zoals te verwachten viel reageerde de rode kitten niet op haar vraag. Elk klein kitten wilde graag weten hoe het buiten was. Maar ze kom moeilijk de waarheid zeggen, maar hij wilde het dus wat kon ze anders antwoorden. 'Wel je vraagt er om. Het is saai. Ik heb alles al wel duizend keer gezien en ik verveel me buiten, daarom kom ik naar binnen in de hoop een afleiding te kunnen vinden.' Miauwde ze naar waarheid. Het was moeilijk om te gaan liegen over de echte reden. Voor een nieuw kitten zou het misschien allemaal spannend zijn om naar buiten te gaan, maar zij had alles wel gezien hier binnen en zat bomvol energie die ze gewoon niet kwijt kon.

F

Hij fronste toen ze zei dat het saai was. Dat zij het al een duizend keer had gezien. Maar dat betekende niet dat hij het saai vond! Dat vond hij niet heel leuk, dat ze alleen maar aan haar dacht. En het was nog steeds niet wat hij bedoelde! Hij wilde weten hoe het er uit zag, wat er allemaal te doen was niet of die stomme apprentice het leuk vond of niet. “Jij niewt snappen!” Vertelde hij haar dan ook geïrriteerd terwijl hij zich wegdraaide. Als ze zo stom en dom ging doen, dan mocht ze van hem wel weer weg gaan.