Training!

Onderwerp: Training! zo 15 jan 2012 - 15:21

De spieren van de zwart-witte kater rimpelde onder zijn vacht. Zijn gele ogen stonden verontrust. Cinderfall staarde niets ziend naar buiten, terwijl hij beweginloos voor de kamp ingang zat. Het was bladkaal, de prooi was heel schaars geworden, en Lostvoice was in verwachting. Van nature was hij sinds kort heel erg bezorgd als in één en dezelfde zin ‘iets gevaarlijks’ en ‘Lostvoice’ of ‘Kits’ in voor kwamen. Hij wist dat kits in bladkaal konden overleven, maar er kón Greencouch heersen + het feit dat door de prooi die schaarser werd er voor kon zorgen dat de melk productie van Lostvoice niet echt wilde. Maar goed, hij moest toegeven dat hij een beetje te ver doordraafde. Zuchtend rekte hij zich uit en staarde naar het open land. Hij moest Avalanchepaw nog vecht training geven. Ze was een uitstekende leerling, niemand kon een betere wensen. Jagen ging nog stroef in begin, maar iedereen was niet geboren met een uitstekende kunst er voor. En wat dacht je, een tijdje later kwam ze met een hele berg prooi terug! Hij snorde bij het idee en duwde zichzelf omhoog. Tijd voor gevechtstraining! Hij tuurde in de apprentice den en spotte haar al snel. Veel nieuwbakken apprenticeses lagen nog te slapen, diegene die al bijna krijger konden worden waren bijna allemaal al op. Cinderfall deed nu geen moeite om de andere te laten slapen, en miauwde luid. ”Tijd voor training, Avalanchepaw” Hij draaide om en trippelde naar de kamp ingang. Hij had het idee gekregen om alvast vooruit te gaan zodat ze zijn geurspoor kon volgen, naar de hooglanden! Om een of andere reden trok het hem daar aan. Water was er niet, prooi was er niet, beschutting was er niet, en toch kwam hij er graag. Cinderfall bezocht nog even snel de Nursery om Lostvoice te zien, als afscheid duwde hij zijn neus even tegen de hare en spon luid. Goh, hij kon nog steeds niet geloven dat hij vader. Hij versnelde zijn pas tot hij bij het open veld kwam. Vrolijk rende hij door het gras heen dat bedekt was met een laagje dauw, er lag nog niet echt veel sneeuw wat gunstig was. Ergens te midden van het veld stopte hij en draaide hij zich een kwartslag tot hij in de richting stond waar ze vermoedelijk vandaan zou komen.

+ Avalanchepaw

There is no point in living, when I need to do it without you ღ
Training! Fnuzi8

Cinderfall | Graypaw | Harespirit | Honeyspots | Snowbird

Onderwerp: Re: Training! zo 15 jan 2012 - 19:00

De poes lag gelukkig te dromen, ze droomde dat ze Leader was! De beste droom die er bestond, voor de meeste dan.

''Laat alle katten die hun eigen prooi kunnen vangen, bijeenkomen voor een vergadering!'' schalde haar stem over het kamp, Avalanchestar keek naar de aankomende katten. ''Wil Mintpaw naar voren komen?'' ze wachtte op de Apprentice, ''Mintpaw, je hebt je jezelf goed bewezen en vanaf nu heet je...''

”Tijd voor training, Avalanchepaw” Avalanchepaw opende vermoeid haar ogen en stond op, ze strekte zich uit en volgde haar mentor, die was jammer genoeg al verdwenen, dus volgde ze zijn geur en kwam zo op de hooglanden uit, daar wachtte de kater op haar. Avalanchepaw ging naar hem toe, in het natte gras en in het dunne laagje sneeuw. Ze keek haar mentor vrolijk aan, ''En nu?'' ''Ik heb gedroomd dat ik Leader was'' zei ze, ''Zal ik ooit een Leader kunnen worden?'' vroeg ze.

(Weinig inspi)

Onderwerp: Re: Training! ma 16 jan 2012 - 16:49

Cinderfall nam de tijd om een tijdje in stilzwijgen, net zoals gistere, te luisteren naar de natuur. Hij was nergens liever, dan hier. Gewoon hier. Hij herinnerde zich de zomers op de hooglanden, dan was het gras lang, en oogverblindend groen. Sinds Lostvoice in zijn leven was, leek hij verandert. Hij voelde zich ouder, en wijzer dan wie dan ook in de Clan. Hij hield vroeger van de bossen, niet van de meren of open veleden. Hij vond zichzelf net een ThunderClan kat, hoewel zijn hart en ziel in RiverClan lag. Toen hij jonger was, gaf hij zijn ouders de schuld van zijn watervrees. De eerste jaren als anti waterrat verliepen niet vlekkeloos, als leerling werd hij gepest als de neten. Nu was dat anders. Hij was vader, had een leerling, en was gelukkig. ”Mam, pap, ik heb mijn belofte gehouden .. ik heb jullie trots gemaakt, niet waar?” Mompelde hij zacht tegen de grijze lucht. Zijn ouders joegen met StarClan, al heel lang. Lang vroeg hij zich af of ze in hem teleurgesteld waren omdat hij meer in de bossen thuis was, en op de open velden dan in een rivier. Per slot van rekening, heette de clan RiverClan en niet BosClan. Zuchtend zag hij hoe een klein stipje tussen de bossen uit kwam dartelen, dat was Avalanchepaw. Cinderfall vond het de perfecte timing, het was nu niet de tijd om te gaan rouwen om zijn overleden ouders- terwijl de Clan (inclusief Lostvoice) gevoed moest worden en zijn leerling getraind. ”Morgen” Groette hij met een kort knikje. ‘En nu?’ Cinderfall snorde. Ze was altijd zo leergierig, deze leerling leek voor hem weggelegd. ‘Ik droomde dat ik een Leader was’. Hij schoot in de lach bij haar woorden. ‘Zal ik ooit een Leader kunnen worden?’. Zijn lach stierf weg en maakte plaats voor een kalme grijns. ”Neem een voorbeeld aan Crookedstar-” Een steek van verdriet trok door hem heen, hij joeg nu met StarClan. ”Of aan Stormstar, of aan Bluestar, Brokenstar, Hollystar- zij zijn allemaal geboren als kit, opgeleid als leerling, en opgegroeid tot krijger. Zij begonnen net zoals jij en ik, en groeide uit tot leiders. Als je loyaal aan je Clan bent, je er voor zou willen sterven, en je hart nooit ergens anders naar verlangd dan RiverClan zou je uiteindelijk leider kunnen worden” Zijn stem veranderde van vrolijk naar dodelijk kalm gedurende het verhaal vorderde, Crookedstar was leider geweest sinds zijn geboorte, het voelde vreemd dat hij plots weg was. ”Voor nu lijkt het me beter dat je je niet druk gaat maken over je toekomst, maar over je vecht stijl! We gaan vandaag vecht training doen” Cinderfall duwde zichzelf overeind en dook neer in een gevecht houding. ”Je moet zo snel zijn als WindClan, zo sluw als ShadowClan, zo wijs als SkyClan, en zo slim als ThunderClan. Boven al, zo gemakkelijk als RiverClan. Een hele set spieren laat een kat niet overwinnen als hij niet weet hoe hij ze moet gebruiken” Onverwachts schoot hij naar links om haar een klap te geven met zijn voorpoot van voren, nagels ingetrokken. Toen hij boven haar stond glimlachte hij. ”En elke krijger moet voorbereid zijn op een onverwachte aanval!”

There is no point in living, when I need to do it without you ღ
Training! Fnuzi8

Cinderfall | Graypaw | Harespirit | Honeyspots | Snowbird

Onderwerp: Re: Training! vr 20 jan 2012 - 16:44

”Neem een voorbeeld aan Crookedstar-”zei Cinderfall, Avalanchepaw dacht met veel rouw aan haar oude leader, ”Of aan Stormstar, of aan Bluestar, Brokenstar, Hollystar- zij zijn allemaal geboren als kit, opgeleid als leerling, en opgegroeid tot krijger. Zij begonnen net zoals jij en ik, en groeide uit tot leiders. Als je loyaal aan je Clan bent, je er voor zou willen sterven, en je hart nooit ergens anders naar verlangd dan RiverClan zou je uiteindelijk leider kunnen worden” vervolgde hij, ''Ik verlang nergens anders naar'' antwoordde ze, ze keek hem neutraal aan, zoals de Leaders ook deden. Ze dacht er aan hoe het was om Leader te zijn, leuk? Of Moeilijk? Je moest veel beslissingen nemen. . ”Voor nu lijkt het me beter dat je je niet druk gaat maken over je toekomst, maar over je vecht stijl! We gaan vandaag vecht training doen”zei de kater en ze keek op, Cinderfall dook in een vecht-houding en vertelde, ”Je moet zo snel zijn als WindClan, zo sluw als ShadowClan, zo wijs als SkyClan, en zo slim als ThunderClan. Boven al, zo gemakkelijk als RiverClan. Een hele set spieren laat een kat niet overwinnen als hij niet weet hoe hij ze moet gebruiken” Avalanchepaw knikte, opeens schoot haar mentor naar links en gaf haar een klap. Opeens stond hij boven op haar en zei, ”En elke krijger moet voorbereid zijn op een onverwachte aanval!” Avalanchepaw maakte haar rug bol, al koste dat veel moeite en sprong opeens onder haar Mentor vandaan. '' Bedankt voor de tip'' zei ze en ze ging in vecht-houding. Ze sloop om hem heen, ze bekeek hem goed en sprong naar voren, ze landde op het achterste stuk van zijn rug, bij zijn staart. Door haar plotselinge gewicht, drukte ze de kat naar beneden. Ze sprong weer van af en maakte een halve draai, om op zijn schouders te landen met haar voorpoten, . ''Raah!'' riep ze, terwijl ze op haar achterpoten stond, ze probeerde de kat naar beneden te drukken, maar dat lukte niet. Ze liet hem weer los en sprong op hem, ze plantte nog net niet haar nagels in zijn schouders. ''Je gaat er aan!'' riep ze in zijn oor, ze probeerde te blazen, maar dat lukte niet. Ze bleef op hem staan. ''Zo goed?'' vroeg ze.

Onderwerp: Re: Training! za 21 jan 2012 - 13:29

Cinderfall sloeg met zijn staart toen Avalanchepaw onder hem vandaan kwam. Meerdere keren werd hij onderuit gehaald, maar zijn getrainde krijgers zintuigen stuurde hem zo weer omhoog. ‘Je gaat eraan!’ Krijste ze in zijn oor. Hij snorde geamuseerd en draaide zijn kop een kwartslag toen ze daadwerkelijk op hem stond. Haar gewicht drukte als een steen op hen, ze was after all geen kit meer. ”Bijna” Miauwde hij. Hij dook onder haar vandaan, rolde met zijn voorpoot haar op haar buik en zette een voorpoot op haar buik neer. Zijn gele ogen keken haar vrolijk aan. Hij sprong van haar af en dacht na. ”Ik heb nog een beweging in gedachten die wel van pas kan komen bij de aanval van een krijger, voor zolang je nog een leerling bent” Zijn zwarte oren draaide zich naar achteren en hij maakte een beweging naar rechts alsof hij een uithaal van een onzichtbare klauw ontweek. ”Zodra je neer gepind bent houd je je slap, alsof je verloren hebt- en dan zonder enige omhaal als hij of zij denkt dat de strijd over is haal je uit naar zijn neus!” Hij demonstreerde dat drie keer voor hij op Avalanchepaw af sprong en haar afleidde met zijn rechter poot die hij tegen haar oor haalde, terwijl hij met de linker haar omver duwde. Hij duwde haar op de grond met zijn sterke voorpoten, door ze vast te duwen op har schouders. Hij knipoogde en zwiepte met zijn staart. ”Probeer het maar” Stelde hij voor. Terwijl hij een kreet slaakte, alsof hij gewonnen had. Snorrend dacht hij na over eventueel andere technieken die hij kon toepassen .. maar hij kwam er al snel achter dat wanneer puntje bij paaltje kwam hij meestal altijd gewoon .. het deed zonder nadenken. Klauwen, bijten, spugen, ontwijken, het hele arsenaal liet hij los. Cinderfall keek haar doordringend aan, terwijl hij al zijn ideeën speculeerde. Dit was pas zijn eerste leerling en hij voelde er weinig voor om het fout te doen.

(Slecht in training topics, sorry)

There is no point in living, when I need to do it without you ღ
Training! Fnuzi8

Cinderfall | Graypaw | Harespirit | Honeyspots | Snowbird