Chin up

Onderwerp: Chin up za 2 jan 2021 - 21:09

Some things in life are worth waking up for Op harder wijze was hem duidelijk gemaakt dat hij op de verkeerde plek had zitten zoeken voor zijn broer lief. Maar kon je de elder het kwalijk nemen? Nadat de oude kitten voor de zoveelste keer als halve gare binnen was komen sjansen denkend de apprentice den gevonden te hebben? Het was ook lastig zoeken hoor, nu de apprentice in kwestie ergens anders zijn nest had dan Morningkit. En alles leek toch zo erg op elkaar! Maar goed, second time's a charm of niet soms?Hij was gegaan waar de elder hem vertelde te gaan, dit keer rustiger als hij ervoor had gedaan. Nog altijd wat geschrokken bij de gehele heisa keek hij naar binnen "...B-burnt?"

+ Burntpaw

MONTY

Chapter 10 - The fool

Onderwerp: Re: Chin up vr 8 jan 2021 - 23:30

Burntpaw

Hij was dan eindelijk apprentice! Het ding waar hij zo erg naar had uitgekeken de afgelopen manen was eindelijk een ding geworden. Eindelijk kon hij doen waar hij zin in had, eindelijk kon hij meer doen dan saai in het kamp hangen en voor de (zoveelste keer) een ruzie starten om iets onbenulligs. Het was gewoon hoe hij was, hij moest iets te doen hebben, iets om mee bezig te zijn in plaats van in de nursery liggen omdat hij nog minder mocht doen door de ziekte in het kamp. Hij mocht niet eens zomaar katten gaan bezoeken! Wat was dan het nut zijn van in het kamp blijven, right? Het was voor hem ook best wel simpel om om te schakelen naar het leven als apprentice. En tot nu toe vond hij het nog het leukste ook om stiekem het kamp uit te gaan als zijn mentor het niet door had. Oh, dan was het het leukste om te doen. Op dat punt wist hij dat dit het echte leven was en dat hij de baas was over wat hij wel en niet kon uithalen in het grote territorium die ze hadden. Natuurlijk moest hij wel een beetje opletten op wat hij deed, maar er was geen moeder meer die hem constant binnen hield, er was geen moeder meer die hem steeds binnen hield. Hij kon doen wat hij wilde en dat was duidelijk in zijn ogen. En zijn mentor was echt geen verkeerde kater hoor, maar iets in hem vond het geweldig om een beetje tegen hem in te gaan, een beetje tegengas geven zodat het allemaal net iets spannender werd. "...B-burnt?" Hm? Zijn kop schoot omhoog en een gaap verliet zijn bekje toen hij zijn naam hoorde. Hij had gelukkig geen naamgenootje, dat scheelde een hele hoop. Er was daardoor geen twijfel dat er om hem gevraagd werd. "Ik ben er," sprak hij terwijl hij zijn nog redelijk kleine lichaampje overeind duwde en het mos uit zijn vacht schudde en naar de ingang van de apprentice den liep op zijn broertje een duw te geven tegen zijn schouder. "Wassup?" vroeg hij aan de rood-witte kater. De kater die wel op zijn moeder leek, in plaats van op de onbekende vader die hij op dit moment had. Al, gezien de blikken van sommige katten in het kamp, had hij wel een idee wie het zou kunnen zijn.

Onderwerp: Re: Chin up vr 29 jan 2021 - 14:15

Some things in life are worth waking up for "Ik ben er," klonk het vanuit de den. Morningkit zuchtte gerust gesteld, stel je voor als hij weer verkeerd zat, of nog erger, goed zat en hij was er niet? Met een groeiende glimlach keek hij toe hoe zijn grote stoere broer zich overeind hief, en zijn weg naar hem toe vervolgde. Hij grinnikte zachtjes toen hij diens schouder tegen zich aan kreeg, was groot en sterk genoeg om niet omver te vallen. "Wassup?" vroeg hij vervolgens. De kitten fronsde, zocht in het kamp naar een reden die blijkbaar nodig was om zijn broer te zien. Hij had eigenlijk geen reden, niet dat hij zich kon herinneren. "oh" hij kantelde iet wat zijn kop en zuchtte zachtjes "Ik weet het niet meer Burntpaw" Trots keek hij op naar de kater, ja, hij had die nieuwe naam uit zijn kop gestampt, en ja, voor hem was dit een prestatie. De truc van een blij leven, was blij zijn met de simpelste prestaties, al waren deze voor de jonge kater zeer zeker groot. "De elders waren gemeen" voegde hij er met een zucht aan toe terwijl hij zijn pootje over de vloer heen schoof "Ik zat weer verkeerd, maar dat is toch geen reden om gemeen te doen!" Hij snoof en zuchtte nogmaals, ze begrepen het gewoon niet.

MONTY

Chapter 10 - The fool