[Sigrún] Aftermath

Onderwerp: [Sigrún] Aftermath ma 25 jan 2021 - 22:57

Fall They hit like bullets. When her petals

Met moeite baandde ze zich een weg door de dikke laag sneeuw, probeerde wanhopig haar gevangen prooi erboven te houden. Het vroeg veel van het poesje. Maar het zou wel moeten. Orchis zijn nieuwe regels hingen als gewichten aan haar schouders, waren niet van d'r af te schudden. Ze had nooit echt een kinder wens gehad, was er nog veel te jong voor. Maar liefde? Ze had altijd gehoopt op liefde, een warme lente in zelfs het koudste najaar. Een rots in de branding en iemand waarbij ze al het bloed en verderf om haar heen kon vergeten. Maar nu, nu was zelfs dat haar ontnomen. Was het net als Aura en Azazzel gestorven, nooit meer terug te krijgen. Cheriey zuchtte, liet kort de duif in het dikke sneeuw vallen, nu langzaam rood kleurend. Een kleur die haar maag zowat 360 graden deed draaien, die haar deed duizelen. Maar toch kon ze haar blik er niet vanaf halen, het was als het waren kijken naar trein ongeval. Haalde vreselijke momenten terug die ze maar niet kon vergeten. Het kleine poesje haalde diep, trillend, adem. Probeerde haarzelf bij elkaar te pakken terwijl ze de duif weer tussen haar kaken nam en haar weg terug naar het itjdelijke kamp vervolgde.

We used to play in waterfalls

We were younger...

Onderwerp: Re: [Sigrún] Aftermath zo 31 jan 2021 - 14:58

Sneeuw. Ze had nu al besloten dat ze het haatte. Het plakte vast aan haar lange vacht en liet teveel sporen achter. Het zorgde ervoor dat katten te makkelijk achter hen aan konden gaan als ze dat mochten willen. En dat was moeilijk, dat was lastig. Het was lastig om daarmee katten lastig te gaan vallen. Ze wist ook echt niet wat die nieuwe general van hen allemaal van plan was, maar ze vond hem altijd al een creep. Dat zei ze nooit hardop natuurlijk en natuurlijk deed ze ook een beetje hielen likken bij hem. Ze moest natuurlijk veilig blijven, zij en haar broer. Zolang de elite niet wisten dat hun vader Lítill was maar één of andere zwakke kittypet zouden ze oké zijn. En als ze zichzelf mocht geloven kon, was ze toch wel een goed voorbeeld voor andere elite young one's als ze heel eerlijk was. Bracht zelfs al nieuwe leden de elite in die potentie hadden. Was dat niet perfect? Ze zag een mede young one verder op, die leek te staren naar een duif die ze had gevangen. Sig vernauwde haar ogen even kort, het was een dochter van Brat die daar was. Als ze het goed had. Een moeder als verrader, zoals zij ook had gehad. Een een vader die zwak was. Ze liep door de sneeuw heen naar de poes, haar kopje licht kantelend terwijl ze naar haar keek. "Aardige vangst, voor in deze tijd." sprak ze terwijl ze iets met haar rode staart sloeg.

Onderwerp: Re: [Sigrún] Aftermath di 9 feb 2021 - 21:04

Fall They hit like bullets. When her petals

Pootvallen deden de poes opkijken, het personage goed analyseren. Het was bijna schadelijk hoeveel achterdocht ze begon te krijgen naar katten diens loyoaliteit op dezelfde plek zou moeten liggen.
Maar de redelijk neutrale manier waarop de she-cat naar haar toe stapte deden haar oortjes op positieve manier naar voren draaien. Ze herkende Sigrún, haar moeder was ooit haar mentor geweest. Het was iets waar ze zowel geruststelling als onrust in vond. "Aardige vangst, voor in deze tijd." complimenteerde de young one haar, Cheriey knipperde kort met haar oogjes. Legde de duif terug in het stoffige sneeuw en knikte "O-oh bedank Sigrún" Ze glimlachde kort, wellicht iets geforceerd "O-ok aan het jagen?"

We used to play in waterfalls

We were younger...