Caught in the act

Twee fel glinsterende oogjes opende zich slaperig. Sinds de ontmoeting met Celtyc was Russetkit drastisch veranderd. Ze sloop nu bijna elke dag stiekem het kamp uit om hem te zoeken, en tot nu toe had nog niemand haar ontdekt. Haar witte pootjes strekte ze voor zich uit. Tot haar ontdekking was Grainkit samen met kits van een andere Queen al verdwenen, alleen Ravenkit lag nog te slapen. Russetkit tikte hem zachtjes aan, maar hield er vlug mee op. Ze had geen zin om te spelen nu ze er eens goed over na dacht, ze wilde weer naar buiten! De grote wereld in. ‘Kits hoeven bij ons niet binnen te blijven’ galmde door haar kopje. Celtyc zijn leven leek veel vrijer dan dit Clanleven, maar Scourge als leider liet haar klauwen nog steeds tintelen. Buiten dat ze bang voor hem was, keek ze ook gigantisch tegen hem op. Russetkit schudde de gedachte uit haar kop en trippelde naar de kamp ingang. Haar moeder gaf haar onderweg nog een lik over haar ruggetje heen. Ze had het vreemde gevoel dat haar moeder wel wist dat ze het kamp uit ging, die blik die ze haar telkens schonk .. misschien was het puur toeval .. Ze keek het kamp rond en zag tot haar ergernis dat het stormloop leek. Krijgers liepen af en aan, van hot naar her alsof ze een invasie van vliegende egels verwachtte. Haar fel groene ogen keken naar de beschutting van een grote struik, alleen dan moest ze wel een heel eind de helling op. Om de andere af te leiden van haar bezigheid, rende ze achter een stokje aan die ze richting de bosjes gooide met haar klauwtjes. Toen ze er zeker van was dat niemand keek, sprong ze de kale bosjes in en wurmde zich naar buiten. Niet veel later, rende ze vrij over het open landschap. De wind die door haar vacht streek, gaf haar een goed gevoel. Ze voelde zich vrijer dan ooit. Het kamp was saai! Ze wilde rond rennen, de wind in haar vacht voelen. Russetkit hield halt toen ze zich bitter herinnerde dat er grenzen waren! Je kon vrij zijn in eigen territorium, en daar stopte het. Zuchtend keek ze om zich heen, in de hoop Celtyc te zien. Ze was vaak buiten voor de vrijheid, maar een kleine stemmetje achter in haar hoofd vertelde haar dat ze het eigenlijk deed om Celtyc te ontmoeten. Hoewel ze nog steeds een antwoord op zijn vraag niet wist. Hij had haar een plaats aangeboden in BloodClan .. maar Russetkit, jong en naïef, dacht er ook werkelijk over na. Maakte haar dat onloyaal? Onzeker, ging ze zitten bij een klom varens. De sneeuw was verminderd door de nacht heen, en had nu een zacht laagje over alles heen gelegd. Russetkit rilde toen ze ging zitten.