There was never room for another planet

Sootstain

De zon kwam weer uit zijn schulp gekropen naar mate de dagen vorderden. Het was een fijn gevoel, de zon op zijn zwart-witte vacht. De temperatuur werd langzaam maar zeker steeds aangenamer, ondanks dat het nog steeds wat frisjes was. Hij kon ermee leven, maar hij had niet zo'n dikke vacht als sommige andere katten binnen de clan. Dat weerhield hem er echter niet van om door te gaan met zijn taken- en meer. Van bezig zijn werd je warm, dus het was voor hem niet meer dan logisch om veel te gaan bewegen om zijn lichaam in shape te houden voor greenleaf. Langer doorgaan? Geen probleem. Pas als zijn spieren pijn deden wist hij dat hij goed genoeg bezig was geweest. Hij zette zich tegen de boomstam af, waarna hij op het muisje terecht kwam en de prooi met een snelle beet van zijn leven verloste. Nog even en ze zouden weer prooien in overvloed hebben, dat was zeker.

open

There was never room for another planet Unknown

Nadat Nighttooth had gegeten had ze bedacht om te gaan jagen. Als je eet, moet je ook prooi geven en het is ook een beetje koud. Ze stond op e dacht na of ze iemand mee wilde nemen. Nee ik ga alleen bedacht de zwarte witte Warrior. Ze liep richting de uitgang van het kamp. Wanneer ze in de bos aankwam rook ze gelijk al muis. Ze sloop langzaam de richting in. De muis stond op een vossenstaart lengte van haar af. Ze keek nog even goed en sprong daarna snel op de muis. Ze beet hem snel dood. Nighttooth begroef het muisje zodat ze he later op kon halen. Ze deed haar neus even in de lucht en rook een ThunderClan Warrior. Ze volgde het spoor en kwam Sootstain tegen. 'Ha Sootstain' begroete Nighttooth de Warrior. 'Ben je al klaar met jagen of wil je met mij verder jagen?' vroeg Nighttooth vriendelijk. 'Dan word ik ook wat warmer' voegde de kattin er aan toe. Ze keek Sootstain met vriendelijk knipperende ogen aan. Misschien word het tijd dat ik meer vrienden maak!

Sootstain

Hij likte het beetje residue dat op zijn lippen lag af, waarna hij naar het muisje onder zijn poten keek. Ondanks de schaarste was hij tevreden dat hij iets heeft kunnen vangen. Er waren soms dagen waar hij niets kon vangen, terwijl sommige dagen er meer prooi leek te zijn. Het was duidelijk dat ze wel weer richting greenleaf aan het gaan waren. De temperatuur leek ietsjes warmer te worden, maar hij kon het ook nog fout hebben. Want 's avonds was het nog aardig koud. 'Ha Sootstain' klonk er, waarop hij zijn kop draaide naar de poes. Hij had haar geur wel eerder opgepikt, maar hij had niet gedacht dat ze zijn kant op zou komen. 'Ben je klaar met jagen of wil je met mij verder jagen?' klonk er vriendelijk van de zwart-witte poes af, waarop Soot even iets met zijn oortje draaide. Hij was pas net begonnen, hij kon heus wel nog even verder jagen, dat leek hem geen probleem. 'Dan word ik ook wat warmer' Dat was een goede insteek, daar was hij het wel mee eens. Hij knikte even naar de poes terwijl hij met zijn staartpuntje iets in de lucht sloeg. "Dat klinkt als een goed idee." sprak hij met zijn lage stem tegen de poes terwijl hij zijn rug wat rechtte. "Ik ben pas net begonnen, dus ik kan nog wel even door." mauwde hij tegen haar, waarna hij naar de prooi keek die hij zojuist had gevangen. "Betwijfel of er nog veel rond loopt, maar we zien het wel." sprak hij met een zacht zuchtje. Hij pakte het muisje even op, om aan de rand van het pad een klein kuiltje te graven en de prooi er in te leggen. Zo, dat kon hij dan op de terugweg meenemen, hij ging er nu niet mee rond lopen.