ik wil slapen, maar da kan nie

Lightkit rolde wat rond in haar nest, zoekend naar een goede slaap positie. Maar ze kon er niet echt een vinden. Elke keer raakte ze wel iemand anders, en dat vond ze niet zo fijn. Dus uiteindelijk besloot ze de zoektocht op te geven en ging recht op zitten. Ze zuchtte geïrriteerd. Ze wilde helemaal niet alleen wakker zijn! Dat was super saai. Dus ging ze maar een van haar siblings wakker maken. "Psst, Zeppie wakkker wworden." Fluisterde ze zachtjes in de oor van haar slachtoffer.

Eindelijk vatte hij eens zijn slaap. Het was moeilijk om in slaap te vallen wanneer er een wereld was die ontdekt moest worden. Zijn droom verliep erg goed voorlopig… Totdat Lightkit opeens tevoorschijn kwam. Ze zat… In de zon? Wat deed zij nou in de zon? ‘Psst, Zeppie wakkker wworden.’, fluisterde de zon zachtjes, waarna hij zichzelf wakker schudde. Zijn ogen openden zich en hij richtte zijn ogen op zijn zus, die hem zo nodig moest wakker maken. “Wa is er?”, vroeg de grijze kater nog slaperig. Hij slaakte eventjes een snelle gaap voordat hij weer naar haar keek. Misschien kwam ze hem vertellen waarom ze precies de zon was geworden? Oh nee wacht, dat was deel van zijn droom.

ik wil slapen, maar da kan nie CZephyrSig

De kater was moe, dat was duidelijk. Maar daar zou hij vast wel overheen komen als ze een spelletje zouden doen toch? Al moesten ze dan wel rustig zijn want anders zouden ze mama wakker maken. En ze wilde natuurlijk niet in de problemen komen. "Lwatten wwe ene spwelletje spellen." Sprak ze lachend terwijl ze voorzichtig uit het nest kroop. "Kom, jij mwag zelfs het spel uitkiezen!" Ging ze veder terwijl ze stond te wachten op haar broer, hopend dat hij aan haar plan mee zou werken. En niet boos zou worden.

Hij wilde gewoon slapen en wachten tot het weer licht was, want dan kon hij alles beter zien en was alles leuker dan in de stiekeme nacht. ‘Lwatten wwe ene spwelletje spellen.’ Stelde het poesje voor en zijn tweekleurige ogen volgden haar terwijl ze voorzichtig uit het nest kroop. ‘Kom, jij mwag zelfs het spel uitkiezen!’. Oh, hij mocht kiezen? Nou, dan ging hij wel mee hoor. De kleine grijze kater schudde zichzelf even wakker en sprong ook het nest uit, al was het minder voorzichtig dan dat zijn zusje deed. Het was in ieder geval stilletjes genoeg om niet teveel lawaai te maken. “Okie, lemme denken”, deelde de jonge tom mee en dacht eventjes na, zijn blik naar boven gericht.

Dat leek hij wel goed te vinden. En Lightkit was blij! Dit betekende dat ze veel makkelijker de nacht door zou komen. En kon ze ook wat quality time met haar beste broertje door brengen, een win-win situatie niet waar? Met haar ogen volgde ze de blik van de grijze kater, naar boven. Was daar iets speciaals? Zo te zien niet. Hmm, hij moest wel lang nadenken zeg. Misschien als zij ook zou nadenken zou ze hem kunnen helpen? Twee koppen waren immers slimmer dan een!