Can't keep me

Onderwerp: Can't keep me do 4 maa 2021 - 10:09

De gevlekte kater lag in zijn kamp, de koude grond onder zijn lichaam ontdooid door de opkomende zon, maar de lucht prikte nog altijd in diens aard. Tijdens de laatste gathering was hij geraakt geweest door de bliksem. Gelukkig enkel over zijn schouder geschampt, maar het had zeker een nare wond achter gelaten. Hij was al behandeld geweest door de medicine cat, maar lang had hij daar niet besteed. Hij kon immers ook rust nemen in zijn eigen nest... vooral nu de kittens apprentice waren. Het was zeker moeilijk wennen. Hij herinnerde zich niet dat hijzelf ouder was geworden, hoezo hun dan wel? Hij zuchtte om zijn eigen weemoedigheid waarna hij kort de wond likte in een poging de pijn te verzachten. Toen dit niet mocht baden voelde hij zich door zijn lichaam gedwongen maar weer in beweging te komen. Hij moest rust nemen... maar niks verkeerd door een rondje door het gebied te lopen. Kort de grenzen afgaan, in tijden van oorlog en onrust nooit een slecht plan. Compleet afgesloten in zijn emoties stond hij op, hiermee een kreun voorkomend. Alle bewegingen deden op dit moment nog zeer... Arcticwolf vermande zichzelf en keek kort de groep rond, waarna zijn blik zich vestigde op Hermitshell. Dit was niet enkel een collega vanuit de elitegroep, maar tevens degene die hem had ondersteund tijdens hun route naar huis toe. Hij had de jongere kater zeker bedankt, maar hierom voelde hij ook meer de behoefte hem beter te leren kennen. Immers had hij onbaatzuchtig hem een dienst verleend, dat zei veel over iemand. Dus benaderde hij de zacht gekleurde kater. "Hallo Hermitshell, ik vertrek naar de grenzen voor patrol, interesse mee te gaan?" Zoals altijd met een zeker respect en een gemanierde wijze in zijn stem. Hij zag Hermitshell als zijn gelijke, en dit was te horen

“I would like to be the air that inhabits you for a moment only. I would like to be that unnoticed and that necessary.”

Onderwerp: Re: Can't keep me vr 5 maa 2021 - 10:34

De scherpe koude die tot diep in zijn vacht doordrong had iets geruststellends. Het verzachtte zijn sterke emoties, liet hem focussen op wat er echt toe deed. Dat had hij de laatste tijd wel nodig met alles wat hem was overkomen. Zijn naam was een vernoeming naar zijn nog levende mentor, oma en leader, Bluepaw mocht hem waarschijnlijk niet meer en het zou vast geen moon meer duren voor de oorlog met ShadowClan uitbrak. Kortom: genoeg om het liefst constant gestimuleerd te worden. Alleen zijn met zijn gedachten was nu wel het laatste wat hij nodig had. Alsof zijn wanhoop was geroken kwam de welbekende Arcticwolf op hem af. Hij had grootse respect voor de kater. Of hij hem daarom had geflankeert, of puur vanuit instinctief handelen wist hij niet. Hij merkte in ieder geval dat de ander hem dankbaar was, en dat was iets waard. Bij zijn vraag verscheen een glimlachje op zijn gezicht. "Maar natuurlijk, Arcticwolf." De ander behandelde hem met respect. Heel anders dan Crystalstar, die hem duidelijk nog als haar apprentice zag. Kreunend stond hij op en rekte hij zich uit. Het was maar goed dat hij zou gaan bewegen. "WindClan of ThunderClan?" Anders dan Arctic klonk hij losjes en relaxed. Gek hoe ze ondanks hun verschillen toch zoveel gemeen hadden.

::

Onderwerp: Re: Can't keep me vr 2 apr 2021 - 0:16

Hermitshell, de naam was voor hem vrij snel gewend. Het was vloeide goed toonwijs, maar hij had ook vernomen van zachte woorden en nog zachtere roddels dat deze naam mogelijk verkeerd zou zijn gevallen. Echter was hij verstandiger om iedere clanroddel te geloven, al maakte dit wel dat hij zich erop weerhielt om de ander op diens nieuwe naam te complimenteren. Er was geen reden hier nog meer nadruk op te leggen, iets wat de meeste young warriors wel als vleiend ervaarde. Zelf herinnerde hij zich ook nog het verkrijgen van zijn nieuwe naam. Hij was nerveus geweest, maar zijn naam had een betekenis die hem sierde. Bij zijn final assessment had hij onwerkelijk volhouden aangetoond. Een moeilijke oefening was het zeker. Een licht geurspoor volgen in een lange, uitgestrekte jacht door het gebied heen. Maar zijn reukzin was goed, en als hij iets beethad, zou hij nooit loslaten. Hierom was hij naar de wolf vernoemd. En hij toonde dit dag in dag uit weer aan in zijn handelingen. Mogelijk zelfs nu, in dezelfde manier hoe hij ondanks zijn verwondingen niet los kon laten aan zijn verplichtingen als een warrior. De kater bleef in zijn bekende stilte tot hem op een losse manier een vraag werd gesteld, het antwoord kwam terwijl de kat al het voortouw nam en in beweging kwam richting de uitgang. Al paste hij zijn toon op schappelijke wijze aan zodat de ander niet achter hem zou vallen. “Thunderclan. Deze is een meer actieve bedreiging” Concludeerde hij relatief snel, zijn toon zoals altijd zacht terwijl het kamp achter hun werd gelaten. Eenmaal in de rust van hun territorium, sprak hij verder. “Hoe bevalt het leven als warrior?” Een nieuwe vrijheid, meende hij zich te herinneren. Het was een prettig gevoel geweest, en tevens zijn poging de ander meer te leren kennen.

“I would like to be the air that inhabits you for a moment only. I would like to be that unnoticed and that necessary.”

Onderwerp: Re: Can't keep me di 6 apr 2021 - 11:55

Met een knik liet hij weten het met de ander eens te zijn. Van WindClan hoefden ze in deze chaotische tijd even geen ongein te verwachten. De kater ging al voor hem uit, maar hij haalde hem in tot ze naast elkaar liepen. Als geen ander had hij behoefte aan gelijkheid. In stilte bewogen ze zich van het kamp vandaan. Eenmaal in het territorium begon de oudere warrior weer te spreken. Het was een vraag waar hij even over na moest denken. Met de komst van zijn nieuwe rang had hij veel meer vrijheid, maar ook verantwoordelijkheden. Hij kon geen fouten meer begaan en onder Crystal's hyperkritische oog was dat haast onmogelijk. "Ik krijg meer het respect dat ik verdien." Antwoordde hij met een zelfvoldaan glimlachje. De meesten konden zo'n waarheid niet waarderen, maar Arcticwolf was net als hij anders. Katers zoals zij keken verder dan stomme ongeschreven sociale regels en hechtten meer waarde aan de booschap overbrengen. Dat kon hij wel waarderen.

::