kikker is kikker

Twee groene ogen schitterde lichtjes door de bladeren van de struik heen. Een vogeltje kwebbelde wat boven haar kop maar daarvoor was Agatepaw niet hier stilletjes aan het zitten. Ze had haar jachttaak geskipt en was in plaats van nuttig te zijn doelloos gaan wandelen. Op een of andere manier was ze in deze struikgewas beland en was ze geen spier vertrokken toen een rode vacht bijna precies voor haar neus was gaan zitten. Agatepaw hield haar lippen strak op elkaar terwijl haar ogen op de rug van haar clangenoot brandde. Ze vroeg zich af wat ze hier zo stilletjes zat te doen en als ze überhaupt doorhad dat er letterlijk iemand achter haar verstopt zat. Terwijl ze hier toch zat liet ze haar blik over de gestreepte pels glijden van Pipitpaw. Pipitpaw was het toch? Het zou haar niet verbazen als ze het weer eens mis had. Haar interesses lagen niet vaak bij andere katten, laat staan om ook nog eens hun naam te onthouden.

In ieder geval kon ze over de ander zeggen dat ze een bijzondere, mooie vacht had. Het was vuurrood en blonk fel uit in de groene omgeving. Haar groene ogen bleven daarom ook op haar plakken terwijl ze nog altijd verscholen in de struik zat.

Enkele minuten verstreken en Agatepaw zat nog altijd zwijgzaam in de struiken. Het had dan ook die enkele minuten geduurd voordat het lampje ging brandde dat dit wel een beetje als heel raar opgevat kon worden. shit. Pipitpaw was gaan liggen en dat had haar uit haar trans gehaald. Oh shit toch, wat moest ze nu? Blijven wachten tot de apprentice weer vertrok? Hoi zeggen? Nee. Nee. Dat was stom en dan zou de ander er meteen achter komen dat ze hier de hele tijd al gezeten had. De enige reden waarom ze haar nog niet doorhad was omdat de wind haar een gunst had gedaan om de goeie richting op te blazen. Agatepaw liet allemaal verschillende scenario's in haar hoofd opspelen terwijl ze nadacht was ze nou moest doen. Haar lichaam wou ondertussen ook na al dat stijve gelig ook eens wat bewegen. De zwarte she-cat hoorde op een gegeven moment een kikker van dichtbij kwaken. De apprentice keek richting het bron van geluid dat wel heel dichtbij geklonken had. Toen ze haar blik naar beneden afwenkte keek ze direct in twee dikke uitpuilende kikker ogen. Gadver. Ze trok een vies gezicht terwijl het slijmerige dier haar aanbleef kijken. Haar wenkbrauwen drukte boos-ish naar beneden waarna ze zo stil mogelijk het ding probeerde weg te duwen met haar poot, maar in plaats van dat hij vertrok was hij niet gediend van haar actie en sprong ineens vol in haar gezicht. Agatepaw schoot de lucht in van de schrik zó de struiken uit en bij de rode she-cat. ''AAH! GROSS! BLe bLE ble!'' Spuwde ze terwijl ze met haar gezicht overal tegen aan wreef om die vieze slijm van haar snoet te krijgen.

Oh my god wat een geluk. Ze was nét niet op de ander beland toen ze zo als een gek de struik uit was gesprongen. Nu lag Agatepaw op de grond en was ze met haar gezicht over de gras heen aan het schuren alsof ze dikke parasieten op haar kop had in plaats van wat onschuldig kikkerslijm. Ze keek pas op van haar gekke actie toen de stem van Pipitpaw klonk. Oh ja shit die was er natuurlijk ook gewoon. Agatepaw stopte per direct met wat ze aan het doen was en kwam verstijfd overeind te staan door de schrik. Ze zag er nu dom uit. Snel schudde ze daarom haar kop om haar houding en gezichtsuitdrukking te veranderen. Oke play it cool now Agatepaw. ''Ja natuurlijk gaat het. Wat denk je zelf.'' Zei ze met een kleine snuif. Ze hield nukkig haar poot over haar neus en zwiepte met deze zelfde poot de laatste beetje slijm richting het gezicht van de rode she-cat.

Agatepaw legde haar poot terug op de grond nadat ze een klodder kikkerslijm naar de apprentice had gegooid maar deze kwam anticlimax op de grond terecht. De zwarte she-cat snoof van binnen en richtte haar blik voor een enkele seconde weg van Pipitpaw. Ze was haar aan het bespotten over haar actie daarnet, juist het gene wat ze niet wou. Ze gromde kort onder haar ademhaling en kneep een enkele groene oog semi dicht toen de ander ineens tussen haar oren keek en haar best deed niet te lachen. ''Wat?'' Vroeg ze dan ook. Niet al te lief maar ook niet perse heel gemeen. Ze duwde haar wenkbrauwen tegen elkaar terwijl ze Pipit aanbleef kijken. Geen benul van haar nieuwe vriendje; het grassprietje.

Oh- o ze draaide haar oren naar achter. Kijk het was gewoon soms dat ze een beetje bozig leek maar dat was nooit echt gemeend. Agatepaw voelde haar staart opzetten maar ze hield haar gezicht hetzelfde. Anders leek ze net der moeder wel met haar moodswings. Pipitpaw zei dat er niks was maar daarna wel dat er nog wat gras was. Huh? Wat was het nou? Waarom was die rooie zo.. zo, verwarrend? Agatepaw stond op en keek omhoog door haar ogen zowat bijna haar schedel in te rollen. Bedoelde ze dat er gras zat op haar kop? Ze zag niks? ''Waar dan?'' Sprak ze weer terug.

Daar? Waar was daar? Ze keek nog altijd omhoog met een opgetrokken wenkbrauw. Nou ze zag niks hoor. Ze wierp haar blik weer naar de rode she-cat die nu gebaarde naar de plek. Agatepaw volgde de straal die Pipitpaw aangaf en drukte haar eigen pootkussen op haar kop. Toen ze haar poot terugbracht en naar haar kussentje keek zag ze inderdaad een groen sprietje er op liggen. Oh! Ze had gelijk. Verbaasd keek ze eventjes op en gnifffelde. ''Oh daar.'' Grinnikte ze. Proberend haar kille adem van daarnet weg te wuiven. Ze schudde het grassprietje nu van der poot af. ''Jij veranderd ook snel van stemming.'' Merkte ze op. Haar blik ging over de apprentice heen die van lachend naar een beetje bangig leek te gaan. Agatepaw zette een stap haar kant op. ''Ben je soms bang voor me?'' Fluisterde uitdagend. Haar mondhoeken trokken echter op in een plagende grijns. Misschien ging Pipitpaw er beter op als ze zelf ook wat zou plagen. Dat deed ze daarnet ook bij haar. (Toch?)