| | Just another ordinairy day.. | |
|
Joos 1456
| |
| Onderwerp: Just another ordinairy day.. ma 13 feb 2012 - 18:10 | |
| Rustig wandelde Dotpaw door de ThunderClan bossen. Haar ogen waren op de grond gericht, en haar staart bungelde op kniehoogte. Ze wist dat ze niet zomaar zonder begeleiding het kamp uit mocht, maar aangezien niemand haar zou kunnen begeleiden vond ze dat ze genoeg reden had alleen te gaan. Wie wilde er met haar lopen? Haar moeder was dood, haar vorige twee mentoren, Leafpool en Cloudstorm verwaarloosden haar, keken niet naar haar om, en verder leek eigenlijk niemand dicht bij haar te staan. Ze had ook niet echt het gevoel dat iemand stond te popelen met haar het territorium te doorspitten. Haar leven? Het was een puinhoop. Het voelde vreselijk om niemand te hebben die echt om haar gaf. Die pijn voelde ze dag in, dag uit. Het kwam maar niet weg, dus liet ze het maar zo. Ze was overigens te verlegen zelf iemand aan te spreken. Tegen Mockingjays ego had ze zich kunnen verzetten, maar verwachtte niet dat ze nog een keer in staat zou zijn dat te doen. Even stond ze stil en richtte haar neus in de lucht. Ze snoof. Ze kon vast zichzelf wel leren jagen. Ja. Zo moeilijk kon het niet zijn. Ze had nog nooit een krijger meegemaakt die het niet kon, dus zij moest dat ook. Ze pikte de geuren op die ze thuis ook altijd oppikte van de prooistapel, muis, vink, eekhoorn? Hmm, ze kon geen onderscheid maken, maar waarschijnlijk was dit een klein veldmuisje. Onhandig zakte ze door haar pootjes en stampte in de muis' richting. "Kom hier kleintje," siste ze zachtjes. Ze sprong scheef de lucht in en kwam een staartlengte naast de muis neer. Nou, eerste keer gaat wel vaker fout. Ze rende het muisje achterna, maar werd al snel moe. Ze besloot om even te rusten. Ze ging naar de slangenrotsen, maar had geen idee wat haar daar allemaal stond op te wachten. Ze ging liggen, terwijl de koele middag haar bezwete vachtje verkoelde. Ze wou net opstaan toen ze een zacht gesis hoorde. Ze tilde haar oren in de lucht en wachtte. Nee, ze had het maar verzonnen. Ze rees omhoog op haar poten. Weer hoorde ze een sisje, deze keer harder. Ze draaide zich om, maar zag niks. Wat was hier aan de hand? Ze moest hier weg, het voelde hier niet veilig. Net op het moment dat ze wou wegrennen werd haar weg geblokkeerd door een lang, dun ding. Zijn kleine kraaloogjes staarden haar vel aan. Dotpaw wist niet of dit dier gevaarlijk voor haar was of niet, maar toch.. Het dier stond haar niet aan. Stokstijf bleef ze staan, in de hoop dat het dier wel weg zou gaan..
x Alleen Wolfpaw' - other:
|
| | | 73
| |
| | | |
Joos 1456
| |
| | | | 73
| |
| | | |
Joos 1456
| |
| | | | 73
| |
| | | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |