Look out for us, kitty.

Onderwerp: Look out for us, kitty. wo 15 feb 2012 - 20:50

Scratch zette stap voor stap door de kleine sneeuwvlaktes, die nog over waren, nadat het was gaan dooien. Haar staart swiepte sierlijk in het rond, bij elke stap die ze maakte. Ze stapte langs de kale bomen, een zacht briesje galmde door het bos. Ze genoot van dit weer, ze hield er van, heel even sloot ze haar ogen en bleef ze stil staan. Langzamerhand stapte ze weer verder. Ze zette haar nagels in elk stukje sneeuw wat ze tegen kwam. Haar poot afdrukken bleven in de sneeuw staan, met elke stap die ze zette, kwam er weer een nieuwe afdruk te staan. Plots hoorde ze iets en schoot uit haar gedachten vandaan. “Wie is daar?” zei ze, terwijl ze in het rond bleef kijken. Ze sloop verder en zag enkele vogels op vliegen. Even later zag ze uit een ooghoek een konijntje uit de struiken springen. Ze slikte haar bek af en sloop op het konijntje af. Steeds kwam ze iets meer dichterbij het konijntje. Ze sloop achter het konijntje aan, eenmaal vlak achter het dier. Greep ze het bij de nekval. Ze zette haar nagels in het dier.

Graag alleen Stripe reageren. Ik moet nog een beetje inkomen ^^

My tear is for you, because... You're not here when I need you...

Silverkit* ~ Scratch

Rende Van het ene stukje sneeuw naar het andere, ze genoot ervan en ging steeds verder en verder. Het boeide haar niet dat haar pootjes koud werden en onder de sneeuw gingen zitten, ze vond het best zo. Ze was even weggeglipt van haar beschermer Tiger om even helemaal los te gaan en haar energie kwijt te raken. Ze had niet door dat ze steeds verder afdwaalde. Opeens remde ze af. waar was ze eigenlijk? Deze plek kende ze niet, of wel? nee het leek er alleen op... Ze keek om zich heen, alles in zich opnemend. Ze wist even niet wat ze moest doen en een angst kwam om haar hart heen. Ze kon even niet meer bewegen. Opeens rook ze een geur, bloed! Ze ontdooide weer en rook zo goed als ze kon, heel vaag rook ze bloed. En ook angst van een prooidier. Onzeker liep ze erop af, ze wist niets anders te bedenken. Haar oren waren gespitst en ze lette goed op, misschien kon ze onderweg wel iets vangen om een goed excuses te hebben waarom ze weg was geweest als ze terug zou komen. De geur werd sterker en ze rook nu ook dat er een kat bij moest zijn of moest zijn geweest. Ze rende er bijna heen maar hield zich in omdat ze wist dat het ook een gevaar kon zijn. En ze wou geen gevaren riskeren, zeker niet als ze niet wist waar ze uberhaupt was. Opeens was alles wel heel dichtbij en stopte ze. Was dit wel zo slim om te doen?

my accounts <3:

Van Lauren voor me <3: