We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
LEAFBARE
Season
Leafbare, -8°C - 3°C
Het blad is nu volledig van de bomen af en iedere ochtend wordt je begroet met rijp aan de takken en een kille wind. Gepaard met winterse neerslag, is het woud gehuld in een witte deken.
Boos keek ze naar het speeltje, dat ze eindelijk een stuk van had kunnen krijgen. Haar nageltjes zaten nu echter wel vast in het stukje mos dat ze van het balletje had gekregen. Boos keek ze naar haar pootje, waarna ze deze even schudde. Het kwam er niet af. Ze brieste even en wel meteen zette ze haar pootje tegen de grond, waarna ze met haar andere pootje begon te krabben langs haar pootje om het mos ervan af te krijgen. Wel meteen prikte haar pootje, opdat haar nageltjes haar huid begon te doorboren. Ze schudde haar kopje en liet haar kop zakken, waarna ze begon te trekken aan het mos met haar bekje. Kom ervan af stom ding! Ze wilde niet met dit vastzitten! De kleine snoof even en draaide zich op haar rug, waarna ze wild begon te trappen tegen haar voorpootje met haar achterpootjes. De scherpe halen brachten pijn met zich mee, maar de klein Crow hield zich sterk. Huilen deed ze niet.
Haar kleine angel, zat in de problemen. Dat had Fawnleap al heel snel door, maar gelijk te hulp schieten deed ze niet. Ze wilde eerst kijken of haar dochter zelf het probleem kon verhelpen. Het was immers niet goed als de kinderen te veel op hun ouders terug vielen. Ze moesten ook zelf dingen uitvogelen, en als het dan nog niet lukte; ja dan zou ze met plezier haar creatie veder begeleiden. De bruine kattin greep dit keer in echter, omdat Crowkit een methode gebruikte die vast en zeker pijn deed. Dat was natuurlijk niet de bedoeling; haar kind mocht geen pijn leiden. Daar waren ze te puur voor. "Kom lieverd," begon ze zachtjes op een moederlijke toon terwijl ze haar lichaam over die van de wit-grijze kitten boog. "Laat mij eens." Met een voorzichtige beweging wist ze het stukje mos wat aan het kleine pootje van haar kroost zat af te halen. Ze lachte en legde het water absorberende plant op de grond. "Nu heb je geen last meer van dat stomme ding."
My hate for you is undying and it will never pause, just like how my love for you once was. I hate you.
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
Crowkit stampte dapper door, de nageltjes van haar achterhand vonden grip op haar pootje. Ze besefte niet als ze iets sterker was, ze haar pootje kapot had kunnen maken met haar acties. Dat ze zo desructief kon zijn, dat ze alles kapot kon maken. De kleine hapte naar adem en keek even op toen een warme stem haar tegemoet kwam. Wel meteen kwam een lelijke glimlach op haar smoel, want face it Crow was een lelijk kind. She had a face only a mother could love, en dat was duidelijk. Fawnleap begon haar te helpen en al snel was het stukje mos van haar klauw. Ze stuiterde meteen terug op haar pootjes en duwde snorrend haar kopje tegen het lichaam van haar moeder aan. "Dankjewel mama!" sprak ze blij tegen de poes waarna ze even omkeek naar het mosballetje waar ze een stuk vanaf had gekregen. Ze trippelde er onhandig heen, pakte het ronde ding van de grond, en rende terug naar mama. "Kijk! Ikke gedaan!" een klein stukje mos mistte van de bal, het stukje mos dat vast had gezeten tussen haar klauwen. Ze was zo trots op haarzelf. Een grote glimlach sierde haar lippen terwijl ze opgetogen opkeek naar haar moeder. Ben je trots op me mama?
Ah! Kijk nou hoe goed ze was opgevoed. Bedankje geven en alles. Dat deden sommige kittens nog niet op deze leeftijd. Het verbaasde haar wel dat haar meisje gelijk weer naar het balletje van mos toe renden. Was ze dan toch niet klaar met dat ding? Oh nee! Nu zag ze het pas, dit was de origineel. Want het had een stukje dat miste. Dat moest waarschijnlijk de deel zijn die ze net verwijderd had. "Kijk! Ikke gedaan!" Klonk er trots uit haar kleine meisje. Fawnleap lachte e voelde haar hart bijna smelten. Het was zo'n lief gezicht. "Dat is geweldig." Sprak ze zoetjes terwijl ze haar hoofd kort tegen die van de grijze kitten duwde. Voorzichtig, zodat ze het kleine wezen niet zou omduwen. "Maar ik had ook niks anders van je verwacht."
My hate for you is undying and it will never pause, just like how my love for you once was. I hate you.
Crowpaw,
Member
Jazzy 387 Actief "Here comes a hurricane, trouble is her middle name!"
De woorden, de gebaren van moeder. Het maakte haar zo warm vanbinnen. Ze begon breed te glimlachen bij de prees van haar mama. Ze straals, als een klein zonnetje. Haar ogen fonkelden van opwinding, van blijdschap. Ze was o zo blij dat haar moeder zo over haar sprak. Het was dag en nacht, de manier waarop Crowkit Blazestar en Fawnleap behandelde. Het een zorgde ervoor dat de ander sterker werd, de duisternis maakte de dag o zo feller. Niet dat zij er bij stilstind, misschien stonden haar ouders daar ook niet echt bij stil. "Als ik straks apprentice ben mama!" zei ze opgewonden. "Dan vang ik alles voor jou!" ze keek met grote ogen naar de zachte poes, haar kopje tegen de hare duwende terwijl een zacht gesnor uit haar keel kwam. Haar mama.
Onderwerp: Slave 
wo 2 jun 2021 - 18:16
