she'll be invisible like you want her

i didn't imagine this for myself- i don't want this!
i don't want you

Met een voorzichtige beweging van haar poot plukte ze een plant uit de grond. De stem, wortels alles trok ze mee. Maar haar aandacht was vooral gevestigd op de vreemde tint die de bloembladeren hadden. Ze had het nooit eerder gezien. De manier waarop de bloem geschapen was, deed haar een beetje denken aan een paardebloem. Maar die waren geel, en dit; was een onmiskenbare rood. Net zoals bloed, eigenlijk bijna precies als bloed. Een rilling schoot door haar lichaam heen, en het beeld van de vloeistof dat aan haar poten plakte was kort voor haar ogen te zien. Een geforceerde ademhaling kwam uit haar bek terwijl ze een paar stappen naar achter deed. Haar hart klopte in haar keel. Ze probeerde haarzelf weer onder controle te krijgen.

"Baloo-balee
Baloo-balow
I let you go
I let you go"

Mompelde ze zachtjes. Het was een zinnetje dat eigenlijk niks betekende, maar toch had ze het in haar hoofd gestampt. Dankzij het advies van een elder, als het soms gewoon even te veel werd. Als je jezelf weer wilde herpakken. Moest het probleem dat zijn greep over je heeft loslaten, zowel figuurlijk als letterlijk. En het hard opzeggen hielp daarin. Het was stom, en kinderachtig. Maar toch, leek het te werken. Want de apprentice voelde zich al wat kalmer worden. Ze richtte haar ogen op de bloem, het vreemde ding. Dat hier niet thuishoorde. Dus besloot ze het kapot te krabben, te verscheuren. Het boeide haar niet of het een zeldzame plant was, of iets dergelijks. Het moest de wereld uit geholpen worden.

+Heatherpaw (sanne)

destruction was not what I intended but this is what happens to all who follow in my wake