to be near you

Onderwerp: to be near you ma 14 jun 2021 - 20:54

_{De calico vernauwde haar ogen toen een bekende schim in haar gezichtsveld verscheen. Remnantpaw, de medicine cat apprentice van Thunderclan. En de kattin, die bijna het leven dat Windblade kende en lief had verwoeste. Met haar valse beweringen. Het klopte; dat de warrior veel dingen was. Maar een belager? Die bewust een kind aanviel omdat ze wist, dat die niet zou terug kunnen vechten? Nee... dat zou ze nooit doen hoor. De kattin trok aan haar boven lip, zodat een deel van haar scherpte tanden te zien waren. "Wat ga je nu doen hmm?" spuugde ze giftig; alsof ze een slang was. "Nu dat je plannetje mislukt is" Windblade zou nooit vergeten hoe onzeker ze zich op die dag. Zal nooit het beeld van Remnantpaw die op de hoge rots stond met een groep katten om haar heen; die haar liefkozend aan het likken waren kunnen vergeten. Het was op haar netvlies gebrand. De jonge poes wist nog heel goed dat er een waterval aan tranen uit haar ogen kwamen. Die ze bijna niet kon stoppen. Maar het toch moest doen, om haarzelf te kunnen verdedigen. Het was een oneerlijk gevecht, en enkel een paar andere leken de hersencellen te hebben om de grijze apprentice te betwijfelen. Maar toch had Windblade gewonnen. Ze ging voorlopig helemaal nergens heen.}

Onderwerp: Re: to be near you ma 14 jun 2021 - 21:54

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw wist dat ze Windblade niet Moons kon ontwijken, zelfs geen dagen. Het was niet dat ze de ander haatte, het bleef een Clangenoot hoe graag ze wellicht de calico ook buiten het kamp hield. Weg van de onschuldige kittens, weg van alle katten die ze pijn kon doen. Haar amberkleurige ogen stonden vermoeid maar helder, een kalmte voor de storm die af en toe ook aan kwam waaien, al leek het nu alsof ze vredig was. Hoewel niemand Windblade had gestraft, was dit ook niet haar doel geweest. Haar doel was dat de ander op haar tellen zou letten, dat de ander haar en andere katten geen pijn zou gaan doen omdat ze weigerde hulp te zoeken. De scherpe tanden van de ander deden haar onwillekeurig een stapje terug zetten terwijl ze met een oortje trok. 'Wat ga je nu doen hmm?' Spuugde ze giftig; alsof ze een slang was. Een slang die zeer zeker gevaarlijk was, niet een van die, die als ze beten een klein wondje achter lieten, nee de slangen die dodelijk waren. Slangen die zijzelf niet graag in de buurt van haar poten had. 'Nu dat je plannetje mislukt is,' Remnantpaw keek de calico aan terwijl ze met haar staart zwiepte. 'Je denkt gewonnen te hebben Windblade, en in zekere zin heb je niks verloren. Aan de andere kant, hoop ik dat je eindelijk klaar bent om toe te kennen dat je hulp nodig hebt. En ik ben een van de katten die het wilt bieden zodra je er open voor staat. Tot die tijd. Ik moet nog leren jagen.' Ze likte nerveus maar ook gefocust haar lippen, ze wilde niet alleen zijn met de calico maar aan de andere kant, als ze Remnantpaw aanviel dan wisten de andere katten ook dat ze de waarheid sprak en ze wist van Windblade ook dat de kattin niet dom was. Ze konden ruzie gaan maken of ze konden voedsel binnen halen voor de Clan, aan de ander de keuze.

❅

Onderwerp: Re: to be near you wo 30 jun 2021 - 16:35

_{Ugh! Dit; dit was precies waarom ze de medicine cat apprentice haatte. Ze was zo-zo ARROGANT. Het kind was nog maar net de kleuterklas uit maar sloeg een toon aan alsof ze een personage uit de bijbel was. Het was zo irritant. De calico kon haar wel voor d'r bek slaan. Maar nee; dat kon niet. Niet hier en ieder geval. Want zou het ze zeker weer bovenop de rots lopen janken. En Windblade wist niet of ze haar onschuldig voor een tweede keer on bewijzen. Ni-niet dat ze zoiets zou doen in de eerste eerste instantie! Of misschien toch wel? Nou, als ze het deed dan verdiende dat wijf het ook. Ze lokte haar gewoon uit! Ja, dat was het. Dat was hier aan de hand. Remnant was gewoon uit op ruzie. Ze had de pest hekel aan haar. En ze probeerde de warrior zo ver te krijgen- dat ze haar zou aanvallen. Natuurlijk, Remnant had dit helemaal uit bedacht. Dit hoorde allemaal bij haar plan. Die ondanks de tegenslag. Nog lang niet voorbij was. "Ik zal je kapot maken, dat beloof ik je." Net zoals je mij probeert kapot te maken.}

Onderwerp: Re: to be near you za 10 jul 2021 - 16:43

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantpaw was ondanks alles nog steeds een Apprentice met weinig ervaring. Het feit dat ze het pad van Starclan zou volgen betekende niet dat z beter was als ieder ander, zij had zo ook haar eigen valkuilen en in dit geval was het, het feit dat ze zich niet stil hield. Dat ze wilde dat Windblade haar leven zou veranderen. Het feit was echter dat een leven niet veranderd kon worden als de ander dit niet wilde. 'Ik zal je kapot maken, dat beloof ik je,' Daarnaast speelde natuurlijk ook het feit dat de jonge kattin zoveel hoge rangen had zien vallen en zijzelf hierdoor het idee had gemanifesteerd dat ze de balans terug moest brengen in de Clan. Dat ze er moest zijn, zelfs al begreep ze niks. Haar oortjes zakten lichtjes naar haar nek terwijl ze stil bleef, ze wist niet wat de ander van plan was, enkel dat ze pijnlijk alleen was met een kattin die ze niet kon vertrouwen.

❅