Reflections in the ice

Warmte, tot haar grote opluchting begon het alweer wat terug te keren in haar in vurig rode vacht geklede ledematen terug te keren. Zoete, zoete warmte. Ze sloot haar smaragd groene ogen eventjes en ontspande zich weer iets, al was ze nog steeds niet op haar gemak dat er iemand zo dicht op haar zat. Naja, hoe sneller ze warmer werd, hoe sneller ze daar vanaf was op dit moment. "Heb je het al warmer?" Vroeg hij aan haar. Squirreltail schrok iets op uit haar gedachten en keek op, "Ja, wel wat warmer gelukkig," Miauwde ze vlugjes, maar al gingen er in haar gedachten heel erg kleurrijke verwensingen naar het ijs en naar de glibberige boomstam toe. Het zou echter niet heel erg netjes zijn om die ook daadwerkelijk uit te spreken. Want ondanks dat het niet zo leek, deze jonge poes had een heel erg kleurrijk woordenspectrum tot haar beschikking en deze kon je ook best wel opmerken als je haar goed kwaad maakte.

De warmte die met een licht tintelend gevoel door haar ledematen trok, die eerst juist zo verstijfd waren van de kou, was een opluchting voor haar. "Laten we terug gaan naar het kamp, dan kunnen we wat te eten gaan halen." Miauwde Thistleheart tegen haar. Squirreltail verstarde van oren tot haar staartpunt toen de kater dat zei en keek hem aan. "Ga je mee?" Werd er gevraagd. Squirreltail schudde haar hoofd. "Nee, liever niet, ik blijf nog eventjes hier, nog wat jagen, de clan hoeft me niet zo doorweekt te zien. Dan kunnen ze allemaal zien dat ik door dat ijs gezakt ben," De laatste woorden waren eerder een mompeling, maar de boodschap was duidelijk. Ze wou niet voor schut staan voor de clan en haar imago schaden. Straks zaten ze haar allemaal nog uit te lachen... Nee dank je beleefd, daar paste ze voor.

De kou trok nog steeds door haar vacht en huid heen en liet zo nu en dan enkele rillingen en huivering door haar slanke lichaam heentrekken. Ze krulde haar pluizige staart om zich heen en zette haar vacht op om warmte te conserveren. Het zou allemaal wel goed komen... Uiteindelijk... Ze sloot haar ogen eventjes half, de kou maakte haar ergens wel slaperig. "Dan ga ik wel even mee jagen, dan droog je sneller op." Thistleheart's stem drong door in haar gedachtenstroom en liet haar weer opkijken. Eventjes knipperde ze verward, voordat ze besefte waar ze het uberhaupt over hadden. Ze was redelijk snel alweer afgedroomd nadat ze haar woorden had uitgesproken. Vervolgens knikte ze, "Ik vind het prima," Miauwde ze luchtig terwijl ze haar vacht ietsjes uitschudde, daarna stak ze plagerig haar tong uit, "Mits je me bij kunt houden natuurlijk," Voegde ze plagerig aan haar zin toe. Daarna kwam ze met een sierlijke beweging overeind en begon ze de lucht te proeven en alvast wat door te lopen. Ze vermeed de rand van het ijs vakkundig dit keer. No wa in hell dat ze er nog een keer in wou vallen.