top 10 originele scheldwoorden

_{Als een boze puber liep ze weg. Ze was er helemaal klaar mee voor de dag. Haar mentor was alleen maar onaardig geweest naar zowel haar als Agatepaw, een apprentice waarmee ze samen moest trainen. Op het moment zelf had ze misschien één keer wat teruggezegd, verder had ze als een bang schaap aan de zijkant gestaan en alles over haar heen laten komen. Hij had ook gelijk, wat kon ze nou? "Vieze geitenkop" mopperde ze boos over haar mentor terwijl ze met al haar kracht een steentje in het water sloeg. Dat hij nou een probleem had in zijn bovenkamer betekende nog niet dat zij daarmee opgescheept moest worden.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Een plons in het water ving Cottonflowers aandacht. Iemand was hier in de buurt. Ze wiebelde haar oortjes even. Had ze zin om met iemand te praten? Hm, waarom ook niet. Het was niet alsof ze iets beters te doen had. Die prooi kwam later wel, net zoals het bijhouden van de vloed. Dat was saai. Misschien was degene achter dit bosje wel interessant. En al snel onderscheidde ze de vuurrode vacht van Pipitpaw. Ze grinnikte zachtjes toen ze de chagrijnige blik op haar kop zag staan. ‘Wie heeft doorns in jouw nest gelegd?’ vroeg ze plagerig. Ze ging naast de poes zitten en schepte haar poot in het water en spetterde wat water in d'r gezicht.}

_{Kwaad staarde ze naar de plek waar het water nog bewoog door de steen die ze erin gegooid had. Misschien, als ze maar boos genoeg keek, zou het doorgaan naar haar mentor en zou hij wel neervallen ofzo. De stem van Cottonflower liet haar woede iets weg ebben, maar het was er nog steeds. "Een stomme kwakzalver" bromde ze verder waarna ze de waterdruppels van haar snuit veegde. "Ik kan et ook niks aan doen dat ik niet de perfecte apprentice ben en hij zo snel op zijn teentjes getrapt is" mopperde ze door, al sprak ze eerder tegen zichzelf dan tegen de poes die naast haar zat. De poes wie de mate bleek te zijn van haar mentor.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Het was makkelijk om de poes te laten praten. Ze was oprecht boos, of kwaad. Of.. teleurgesteld? En al snel was het duidelijk op wie. Haar mentor. En natuurlijk wist Cottonflower wie haar mentor was. Zij was één van die apprentices die Hermitshell bezig hield, en zijn kostbare tijd opslokte. Tijd die wegtikte terwijl hij niet bij haar was. Moest Cottonflower nu beledigd zijn? Ze wist precies hoe Pipitpaw zich voelde. Ze had zelf ook altijd een stinkhekel aan trainen gehad, maar waar zij niet goed was in vechten en jagen, had ze goed proberen te praten. ‘Hij is makkelijk beledigd, hm?’ giechelde ze daarna zachtjes. Oh ze kon zich precies voorstellen hoe Hermitshell als mentor was. Bloedserieus, alsof alles om leven of dood ging. Verschrikkelijk dus. Cottonflower had die trekjes leren te negeren. ‘Je moet hem niet te serieus nemen. Straks zorg je ervoor dat hij zichzelf nog serieus gaat nemen.’}

_{Pipitpaw sniffelde zachtjes terwijl er een eenzame traan over haar rode wangetje rolde. Cottonflower was zo aardig tegen haar en zelf zat ze daar, te huilen als een baby. Boos veegde ze de volgende traan weg en ademde ze een flink keer in en uit. Met haar staart om haar pootjes heen geslagen als een soort veiligheidsgordel haalde ze haar schouders op. ”Soms,” sprak ze zachtjes. Langzaam herpakte ze zichzelf weer en draaide ze haar kop naar de poes met een kleine glimlach op haar snuitje. ”Hij neemt zichzelf al serieus genoeg voor tien.” Het kwartje was nog steeds niet gevallen bij de rode poes, dat Cotton en Hermit samen waren was voorbij gevlogen toen dat bekend werd in het kamp. Waarschijnlijk zat ze toen weer met haar kop in de wolken.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Pas veel te laat had Cottonflower door dat Pipitpaw aan het huilen was. Oh.. was het echt zó erg? Haar mond viel eventjes over, waarna ze wat dichterbij haar zijde schuifelde. Ze zag dat de rode poes zich probeerde te herpakken, maar het was te laat. Cottonflower had eindelijk haar verdriet opgemerkt. ‘Is hij echt zo erg?’ vroeg ze voorzichtig. Bij StarClan, ze kon zich iets voorstellen om door hem getraind te worden, en dat hij verschrikkelijk irritant zou kunnen zijn, maar hij bedoelde het vast goed. ‘Laat mij,’ fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar poot voorzichtig naar Pipitpaws wangen bracht en de traantjes wegveegde, met de getrainde poot van een grote zus. Ze moest maar eens een hartig woordje met haar vriendje spreken, als hij zijn apprentices zo liet huilen. En meisjes stonden voor elkaar op, zo hoorde het gewoon. Hoe lief Hermitshell ook voor haar was, dat kon hij ook voor Pipitpaw zijn.}

_{Misschien was ze zelf ook wel te emotioneel. Snel nam ze dingen te persoonlijk en dacht ze er weken later nog over na. Haar ogen begonnen al te kriebelen van de tranen en met een zucht keek ze naar de warrior die haar tranen had opgemerkt. "Nou hij had de eerste dag al ruzie met Agatepaw" sprak ze zachtjes en de tranen leken te stoppen met komen. Cottonflower veegde de overgebleven traantjes weg met een zachte veeg en er speelde een glimlach op haar gezichtje.}

she has that whiskey sipping
skinny dipping smile

_{Cottonflower lachte zwakjes toen de poes zuchtte en uiteindelijk haar snikken kon overkomen. En toen ze langzaam begon uit te leggen wat hij had gedaan, moest ze een beetje lachen. ‘Hij heeft niet zo'n goed gevoel voor humor,’ miauwde ze plagend. ‘Maar hij bedoelt het echt goed, op een irritante, hinderlijke manier.’ Hermitshell moest haar nu niet horen, dan zou ze het einde er nooit meer van horen. ‘Als ik de rest van m'n leven hem moet overleven, kan jij het die paar manen echt nog wel.’ Cottonflower wist er een ondeugend glimlachje aan toe te voegen. Het was allemaal nu nog zo pril, dat ze nog zo hoteldebotel was. Een leven met hem voorstellen was dan nog zo simpel.}