Yearning for the Sky

Onderwerp: Yearning for the Sky vr 30 jul 2021 - 11:18

_{Vandaag wilde hij eens zijn nest uit. Vaak zat hij nog in het nest, of net op de rand. Maar nooit op de vaste koude grond, en hij had er een goede reden voor. De grond was ijzig koud. Natuurlijk straalde de zon er nu mooi op, waardoor het wat warmer was. Maar nog steeds was het ijskoud voor zijn arme pootkussentjes. Voorzichtig haalde het kleine katertje zijn pootje naar voren en probeerde de grond te raken. Hij gaf een paar tikjes aan de grond om te wennen en zette de volgende drie stapjes ook. “Brrr”, klonk er uit hem. Het was allemaal even wennen zeg. Maar nu kon hij alles ervaren buiten zijn nest, cool toch.

+Feather}

Onderwerp: Re: Yearning for the Sky vr 30 jul 2021 - 11:28

Het nest was altijd warm. Het was er vol met kitten en met een moeder. Allemaal een best fluffy vachtje. Ze lag met haar oogjes dicht tegen het randje van het nest. Ze kon niet slapen, maar was een beetje moe. Elke dag was voor haar een avontuur. Haar oortje draaide even toen ze een paar pootjes hoorde. Vast een sibling die het nest uit wilde. Spelen??? Toen klonk er 'brrr' Feather open de haar oogjes en zag haar broer Rain op de grond staan. De zwarte kitten stond snel op en sprong haar nest uit. Ze wist best dat de grond koud was, maar anders zou ze nooit het nest uitkomen. Bij het neerkomen schoten gelijk haar haartjes omhoog, waarna ze een gat in de lucht sprong terwijl ze piepte. Kkkkoud. Daarna was het klaar en stond ze stil, haartjes recht overeind.

Onderwerp: Re: Yearning for the Sky za 31 jul 2021 - 11:52

_{Wennend aan de koude grond keek hij rond met zijn gele oogjes. Nou… Wat nu? Hij was uit zijn nest, maar hij wist niet precies wat te doen. Toch ving hij iets in zijn ooghoek, namelijk zijn zusje. Ze stapte zonder enige twijfel op de koude grond waardoor zijn bekje even openviel van bewondering. Alhoewel dat bleef niet voor lang want Feather’s haartjes schoten omhoog en zijzelf ook waardoor de kleine kater wat gniffelde. “Feathah!”, probeerde hij haar naam te piepen en zag verderop een mosbal. Nu ze op de koude grond waren gekomen konden ze makkelijker bij mosballetjes! Leuk toch. Voorzichtig liep hij er naartoe en tikte tegen het balletje. “Spelwen?”. Zijn vragende blik op zijn zussie gericht.}

Onderwerp: Re: Yearning for the Sky za 31 jul 2021 - 12:19

Haar haartjes begonnen langzaam weer omlaag te komen. 'Feathah' piepte haar broer. Het katertje keek ergens naar en de zwarte kitten volgde zijn blik. Verderop lag een mosballetje. Oh!!! Voorzichtig liep haar broer er naartoe. "Ran" piepte Feather. Hij wist al snel wat je ermee kon doen. De pluizenbol rende snel achter Rain aan. Ze keek gespannen toe hoe hij tegen het balletje tikte. Er gebeurde niet veel, dus dit was een niet levend balletje. Mos leefde natuurlijk ook! Waarom zouden katten leven en mos niet? 'Spelwen?' Het zwarte poesje hoefde niet lang na te denken en piepte enthousiast. Zonder op iets te wachten tikte ze het balletje hard van Rain weg. Haar blauwe oogjes gingen van haar broer naar het balletje. Pak hem!!

Onderwerp: Re: Yearning for the Sky za 14 aug 2021 - 15:21

_{‘Ran’ piepte zijn zus en hij glimlachte stilletjes. Ze konden elkaars naam. Dat was leuk toch? Hopelijk kon de rest van hun gezin dat ook. Samen waren ze Ran, Feathah, Bor, Flowr en mama. Geweldig dat. Nou in ieder geval schoten zijn ogen naar het mosballetje toen hij zag dat zijn zusje het balletje ver weg van hem tikte. “Noo! Mosbaww ier!”, piepte hij ergens best wel boos. Want het mosballetje was opeens weg van hem! Snel kroop hij er achter aan en wende aan de koude stenen grond. Brr. Bij elke stap die hij zette voelde hij hoe ijskoud het was. Maar het was het waard! Voor mosballetje. De wit met zwarte kit was bij de mosbal gekomen en hij tikte het terug, naar Feathah toe. Deze keer moest die daar blijven!}

Onderwerp: Re: Yearning for the Sky za 14 aug 2021 - 16:06

Feather zag dat de ogen van haar broer naar het mosballetje schoten toen het balletje weg rolde. 'Noo! Mosbaww ier!' piepte Rain. Pak, pak, pak! Het zwarte poesje stond vrolijk met haar staartje te zwaaien terwijl het zwart-witte katertje snel achter hun speeltje aan kroop. Rain was al veel sneller in actie gekomen dan haar, dus het was onmogelijk om het balletje dan nog te pakken. En dan moest ze ook nog eens verder lopen over de ijskoude stenen. Ze keek de hele tijd toe tot haar broer het balletje terug tikte. Zou ze het mosballetje de andere kant op tikken? Nee, dat was pesten. Zo gemeen was ze ook weer niet. Hmm. Toen kwam het balletje aanrollen. Haar piepkleine nageltjes kwamen te voorschijn en ze sprong op het balletje alsof het een prooi was. Kijk eens hoe goed ze dit kon!