We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Blazestar kwam hier amper, had hier eigenlijk nooit echt iets te zoeken. Hij was leader van Windclan, niet van het hoopje ongeregeld dat hier rond liep. Maar toch hadden zijn poten hem hier gebracht vandaag. Was het omdat hij wist wie hier niet meer rondliep? Was het om heel veel ademruimte te vinden? Of was het omdat hij aanvoelde wie hij treffen zou? Het waren pootvallen achter hem die zijn aandacht op de deputy liet vallen, de zware shadowclan geur die van hem afkwam verraadde zijn afkomst. Een kleine glimlach trok aan zijn mondhoeken. "Oh hey Settleddust, dat is al weer even geleden" zijn blik ontmoette die van zijn kennis, geen vriend nog vijand, een neutrale houding heerste tussen de twee. "Ik hoop dat Acornstar is bij gekomen van de laatste keer dat ik hem sprak" De oude leader was woedend geweest. Één stap over de grens was de te veel geweest.
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Een reisje naar het einde van de wereld, zo voelde het. Het was een excuus, een ontsnapping. Het was de frisse lucht ruiken en proberen zijn gedachten op een rijtje te zetten. En elke keer als hij verder van huis vertrok, raakte hij enkel maar meer verward als zijn gedachten op de loop met hem gingen. En elke keer faalde hij weer, maar iedere keer kwam hij terugkomen. Op een vlaag van herkenning, een knap gezicht, of die van een kind. Zijn kind. Soms had hij succes, maar meestal waren deze reisjes tevergeefs. Maar een nieuwe vrucht lag nu op zijn pad, toen hij de kleine Windclan leider voor hem zag lopen. Het duurde niet lang voordat hij opgemerkt was en hij werd hartelijk, zo leek het voor Blazestar zijn doen, begroet. Hij antwoordde de groet met een knikje, een scheve glimlach. ‘Blazestar, je hebt gelijk. De laatste keer lag er nog sneeuw op de aarde.’ Meteen kreeg hij echter een verhulde klacht over zijn leider. Het zou ook wel weer niet. ‘Ik weet niet wanneer je hem voor het laatst getroffen hebt, maar ik vrees dat de situatie nog.. onveranderlijk is.’ Acornstar leek iedere dag in een slecht humeur te zijn. Onbereikbaar, op zijn minst. Settleddust was gestopt met proberen.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
De kleine kater nam kort de moeite zijn wenkbrauwen op te heffen terwijl de deputy voor hem sprak. Het was een situatie nu? En nog niet verandert? Een zachte zucht ontsnapte hem terwijl hij de tabby kater een kort knikje toe schoot. Hij wist als geen ander hoe het was, wist hoe het voelde tegenover je leader te staan als deputy. Hell, hij kon de momenten nog herinneren alsof het gisteren was. Momenten van machteloosheid. Het was dan ook met een oprechte uitdrukking op zijn gezicht dat hij Settleddust aankeek "dat- dat is geen goed nieuws" Acornstar kon hem niks schelen, niet zijn probleem. Maar wel dat van zijn deputy. Blaze kon zich goed voorstellen hoe de anders zo optimistische Settleddust zich zou moeten voelen. Eerst een oorlog met Riverclan verliezen en nu dit. Niet dat hij er alles van af wist, maar om een deputy zo te horen praten over zijn leader? Daar was wat mis. "Het is wat hm, deputy zijn?" een medelevende glimlach sierde kort zijn kop voor hij zijn blik van de kater naast hem af haalde. "Wolfstar was ook niet altijd even makkelijk" een schaduw viel kort over zijn blik terwijl hij de laatste paar weken van zijn deputyschap herleefde.
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
De Shadowclan deputy had veel verwacht van de kleine leider. Interesse, misschien een opgehaalde wenkbrouw, een stoutmoedige glimlach als hij had verteld over de status van Acornstar. Was dat niet hoe het spelletje ging? Zwaktes opzoeken in je rivalen en er proberen misbruik van te maken. Een stukje territorium hier, een paar prooien daar. Overleven ten koste van de ander. En zo ging het maar door en door. Settleddust verbaasde zich dan ook dat Blazestar hem herkenning aanbood, dat hij misschien ook in die positie had gezeten. Het was vast nooit zo erg als nu. Wolfstar had altijd redelijk geleken, Acornstar was een ongeleid projectiel. ‘En wat heb jij eraan gedaan?’ Misschien kwam er plotseling wijze raad uit de Windclan leider. ‘Buiten zelf leider worden.’ Want jeetje, zelfs dat leek nu een betere optie. Settleddust had nooit leider willen worden, maar dat was bijna beter dan het nu ging.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Hij zou kunnen liegen. Zou zichzelf kunnen weg zetten als een kater met grootse kennis, een wijze leader die weet wat hij deed. Een leader zoals Crystalstar beschreef toen ze hem de les porbeerde te lezen. Maar de waarheid was dat hij dit niet was. Een kleine glimlach trok aan zijn mondhoek in zelf herkenning. "He, wat ik het beste kan, Settleddust" zijn blik vond dat van de deputy "Klagen en zelf medelijden hebben" De kleine kater ging erbij zitten, sloeg zijn staart over zijn poten. "Ben bang dat ik geen geweldige raad voor je heb Settled, behalve eerlijk en uitgesproken blijven." hij knikte "Maar ik denk niet dat ik je dat hoef te vertellen zo te horen" Zolang je de algemene goedkeuring van je clan had, kon je veel bereiken. "Hoe denkt de rest van shadowclan erover?"
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Blazestar was niet de leider die hij had verwacht, of misschien was hij gewoon ergens precies wat hij was: zichzelf. Nam hij alles niet serieus? Of had hij geen ambities. Misschien was het omdat Windclan in een heerlijke tijd van vrede verkeerde, geen vuiltje aan de lucht en leven kabbelde vrolijk door. En de Shadowclan deputy wist nu niet of hij nu een grapje probeerde te maken, of dat hij de waarheid vertelde. Dus ging hij tegenover de Windclan leider zitten en knikte kleintjes. ‘Klagen werkt niet meer,’ miauwde hij. Nee, hij moest creatiever worden. Hij had genoeg geklaagd, geschreeuwd, zijn hakken in het zand gezet. En Blazestar zijn raad was in dat opzicht waardeloos. Settleddust beet een keer op zijn lip. Hij knikte afwezig, en toen Blazestar vroeg hoe de rest van de clan dacht, wachtte hij een moment moest antwoorden. Moest hij wel zeggen wat de waarheid was? Dat hun clan qua leiderschap op losse schroeven stond? Maar was het aan de andere kant niet overduidelijk? Aan de andere kant, Shadowclan leek niet erg verdeeld. Ze leken meer verenigd, een gezamenlijke vijand. Maar hij wist niet hoe ze over hemzelf spraken achter zijn rug. ‘Ze delen mijn mening.’ Dat was alles wat Blazestar voor nu kreeg. De kleine leider leek misschien onverschillig, maar schijn kon bedriegen. Settleddust had op de harde manier geleerd om wantrouwend te zijn. ‘Maar genoeg over mijn problemen. Deel eens een goede roddel, Blazestar? Windclan lijkt ogenschijnlijk zo vredig. Dat lijkt me niets voor Windclan.’ Een clan die berucht stond om constante spanningen.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Klagen werkte niet meer. Blazestar knikte, liet zijn blik op de eindeloze velden voor hen hangen. Acornstar leek hem inderdaad het koppige type, een ware leader met al de bijbehorende nadelen. Een leader wiens deputy niet meer aan zijn zijde stond. Een andere Windclan leader had hier wellicht profijt in gezien. Zwakte bij de buren. Maar Blazestar zocht niet naar zwaktes, Blazestar gaf geen hol om andere territoria. Waarom ruzie zoeken als het nergens goed voor was? Hij had enkel sympathie voor de deputy, hij wist maar al te goed hoe machtig en machteloos je was met die rang. Hij knikte, vroeg naar de mening van shadowclan als geheel, ze schenen achter de deputy te staan. De Windclanner knikte gerustgesteld, hopelijk zou het de goede oude man tot zijn beter geweten terug brengen. Onrustige clans deden onrustige dingen en hij had geen zin om er een nadeel van te ervaren.
En dat was alle informatie die hij zou krijgen van Settleddust, logisch ze waren nog altijd concurrenten of zo iets. Blazestar sloeg zijn staart over zijn poten terwijl de shadowclanner de praatstok overnam en hem vroeg om roddels. De leader grinnikte, Windclan was opvallend rustig, hij hoopte maar dat het niet de kalmte voor een storm was. "Het is rustig in Windclan" mauwde hij eerlijk. Sinds hij leader was leek het zo veel rustiger, "Alles gaat goed, alles is stabiel" Hij kon de hint van trots niet uit zijn ogen houden. Tot nu toe deed hij het goed, deed hij iets goed, het zou bijna voor het eerst zijn. "Al leek de Riverclan leadster het daar niet zo mee eens" zijn blik vond dat van Settleddust "Zij beweert dat windclan en het woud niet in een stabiele staat zijn, hoe denk jij daar over?"
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Er kwam niet veel uit de Windclan leider. Hij leek niet eens echt nieuwsgierig, hij vroeg er niet naar door. Maar Settleddust had ook weinig opening ervoor gelaten. Hij wilde zichzelf neerzetten als iemand die klaar was om het leiderschap over te nemen. Sympathiek, maar sterk. Blazestar was misschien niet zo sympathiek, maar hij hield zich rustig op de achtergrond. Hij had geen woord of piep gehoord van Windclan de laatste tijd. Maar hij had zijn ogen ook meer op Riverclan gehad, constant. En zo nu en dan wilde hij weten hoe het met Newtspark in Thunderclan ging. Meer niet. En de Windclan leider bevestigde die gedachten, dat het rustig en stabiel was, de eerste oprechte emotie kon hij van de leider zien. Hij was trots. Het sierde hem, beter dan het afstandige en ongeïnteresseerde wat hij gewoonlijk droeg. Maar toen kreeg Settleddust eindelijk wel de roddel die hem interesseerde. Een lachje rolde over zijn lippen. ‘Crystalstar zei dat?’ miauwde hij geamuseerd. De deputy had geen idee wat aan haar grens gebeurde, maar zijn grens met Windclan was al manen kalm. Settleddust haalde vervolgens zijn schouders wat op. ‘Volgens mij is het woud al niet stabiel sinds de clans opgericht zijn. Maar mijn grenzen zijn, op een uitzondering hier en daar, kalm. Iedereen lijkt meer op zichzelf gefocust te zijn.’ Hij zeker. En misschien was het maar beter zo. Toch was hij geïnteresseerd naar Crystalstar. ‘Waarom zou Riverclan dat zeggen, dan? Zoekt ze ruzie?’
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Settleddust klonk niet verbaasd, nee sterker nog. Hij klonk geamuseerd. Blazestar knikte, liet kort zijn blik op de andere kater vallen terwijl hij antwoordde. Zijn woorden deden de windclanner kort grinniken. De clans waren inderdaad nooit echt stabiel geweest. Iedere warrior heeft een oorlog meegemaakt. Iedere warrior werd er op getrained, werd verantwoordelijk gesteld voor het verdedigen van hun grenzen. Dag in, dag uit. Wantrouwige grens patrouilles. Een constante koude oorlog, zelfs zonder spanningen. Zelfs nu iedereen op zichzelf gericht was. Maar toch, waarom Crystalstar een gevaar in windclan zag? Hij haalde zijn schouders op. "Neuh" merkte hij op. "Ze was mij aan het meten. ." antwoordde hij. "Ze wilde weten of ik aan haar eisen voldeed en of ik en Windclan een gevaar vormde voor d'r"
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Het klonk als Crystalstar. Hij wist eigenlijk niet meer precies wat haar tikte, maar hij vertrouwde de poes voor geen haar. Blazestar sprak over dat de Riverclan leider hem wilde meten, en een klein glimlachje kwam op zijn lippen te staan. ‘En ben je dat? Gevaarlijk?’ Hij keek de kleine leider aan. Zo, op één oog, was het antwoord nee. Hij was klein, maar hij was wel aan het hoofd van een clan. En hoe je het wendde of keerde, iedere clan had een leger, en ze konden allemaal vechten. Maar zo alleen was Blazestar ongevaarlijk. Settleddust meende dat hij hem wel kon hebben, durfde wel te wedden dat hij al meer gevechten in zijn poten had gehad. Het enige nadeel was dat Blazestar levens over had, en hij maar één.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Of hij gevaarlijk was? De kater grinnikte terwijl hij de grotere kater aankeek. "Ik? Ik kan levens gevaarlijk zijn" een goedhartige grijns trok aan zijn mondhoeken. Natuurlijk, hij wist wel dat iedereen hem vaak niet als een uitdaging zag, klein als hij was. Sommige lachtte hem er zelfs om uit. Maar hij vond rust in de spieren onder zijn pels, trots in de littekens die er over heen lagen. "Ik ben dan wel klein maar er is niks mis met mijn klauwen" hij knikte terwijl hij de deputy met een losse uitdagende blik aankeek, een speelse grijns op het gezicht. "En jij? Shadowclan deputy, kan jij gevaarlijk zijn hm?"
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Settleddust lachte geamuseerd, zijn snorharen trilden vrolijk op zijn snuit. Natuurlijk was kleine Blazestar levensgevaarlijk, ook toen hij opmerkte dat er niets mis was met zijn klauwen. Settleddust knikte instemmend, waarna de kater hetzelfde aan hem vroeg. Een jongensachtige grijns sierde zijn lippen. ‘Als een TigerClan warrior,’ miauwde hij vrolijk. Hij rolde zijn schouders een keer naar achteren. ‘Ik heb al heel wat monsters gezien, en overleefd,’ miauwde hij. Zijn littekens waren er bewijs van. Maar monsters waren niet direct grote beesten met lange klauwen en scherpe tanden. Soms zaten monsters dichterbij dan je dacht. ‘Gelukkig ben ik ook erg redelijk,’ voegde hij er plagend aan toe, terwijl zijn groene ogen glommen terwijl hij naar de leider keek.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Als een tigerclan warrior? Nou oke dan meneer super ego. Blazestar glimlachtte kopschuddend, rolde zijn ogen ietwat. Hij had al heel wat monsters overleefd en aan zijn littekens te zien stond die stelling niet heel erg ver van de waarheid vandaan, de kater knikte. "Redelijk zijn is een goede eigenschap voor een deputy." antwoordde de leader kalm. Hij zelf was niet altijd even redelijk, wat dat betrof was hij behoorlijk zelfbewust. "Stel je voor als je dat niet was en je het hele woud overhoop haalde met die tigerclan kracht van je, oei" Grapte hij vervolgens duidelijk sarcastisch, een losse en speelse uitdrukking op zijn kop.
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Settleddust keek de kleine leider onderzoekend aan. Realiseerde hij wel dat hij een grap maakte? Toch maakte hij uiteindelijk zelf ook weer een grap, dus hij ontspande weer een beetje en liet een hartelijke grinnik klinken. ‘Precies, ik vind het gewoon zo gezellig met jullie allemaal.’ Bovendien had hij geen zin om weer oorlog te voeren. Het was hem in zijn korte leven al eens te vaak overkomen. Nee, hij wilde het liefst zijn spieren een momentje rust geven en de rest van zijn leven slijten in comfort van warme nesten en volle buiken. Samen als een familie leven en losstaan van het politieke gerommel van de andere clans. Maar er waren altijd misgunners. En hij zou altijd vechten voor zijn clan. ‘Maar zonder gekheid, mocht Crystalstar je weer eens dwarszitten, wees niet bang om bij ons aan te kloppen. Wij hebben ervaring met.. haar.’ Al geloofde hij ook wel dat Crystalstar een soort van hun relatie probeerde te repareren. En hij was niet de minste om dat te corrigeren. De Riverclan leidster had geleden. En dat was een pijn die hij kon begrijpen.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Als hij ooit nog last van haar kreeg? Blazestar liet even zijn blik op de deputy rustte. Het was geen nieuws dat shadowclan al bekend was met de riverclan leadster. Ze hadden immers een oorlog gevoerd, Blazestar hield van zijn isolatie maar hij was niet zo achter op het internationale nieuws. Waar hij echter niet zo bekend mee was, was de motivatie achter de shadowclanners zijn woorden. Was er zo veel heet bloed tussen hem en Crystalstar? Zo veel dat hij zich zou bemoeien met iets wat hem niet aanging? Als deputy? Was het een vreemd soort vriendschap die de kater voelde? Een bondgenootschap? "Je zou je zo weer mengen in een ruzie met Crystalstar?" vroeg hij, zijn wenkbrauwen ietwat opgeheven "Je bent een ambitieuze man Settleddust." vervolgde hij met een zachte grinnik tussen zijn woorden. "Vanwaar deze plotselinge ongevraagde steun?"
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Natuurlijk ging hij vragen stellen. Kon de deputy zover gaan als dat hij achterdochtig was. Maar hij haalde nonchalant zijn schouders wat op. ‘De vijand van mijn vijand is mijn vriend,’ miauwde hij met een bepaalde lossigheid in zijn stem. Hij keek de kater met een scheve grijns aan. ‘Als ik zo ver mag gaan, je een vriend noemen.’ Vriend, zakenpartner, wat hij het ook maar wilde noemen. Misschien konden ze instemmen op wederzijds respect. En hij zag het wel zitten om een bondje te hebben met iemand als Blazestar, die zich gewoonlijk zo neutraal hield.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Settleddust was een ware politicus, van de manier waarop hij zichzelf wegzette, tot de manier waarop hij woorden in de leader zijn bek legde. Zelfs al was het niets meer dan een hypothese, Blazestar kon het niet helpen het op te vatten als een overhaaste conclusie. De leader trok aan zijn rechter oor. "Shadowclan ziet riverclan nog als een vijand? Die oorlog heeft echt niks goeds opgeleverd of wel?" merkte hij rationeel op. Er was geen land gewonnen, geen eer hersteld. En de vijandigheid was nergens heen geholpen, zo bleek het. Toen de deputy vervolgens naar vriendschap aan het graaien was kon de windclanner een nuchtere grinnik niet onderdrukken. "Ligt er aan wat vriendschap volgens jou inhoud"Hij wist echt niet hoe de deputy reageren zou. Met de shadowclanner was het altijd een raadsel. De twee waren duidelijk uit verschillend hout gesneden, het intrigeerde en irriteerde de windclan leader.
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Blazestar mocht hun wilden vinden. Oorlog was ook niet zijn keuze geweest, maar hij vocht voor zijn clan als het moest. Als zijn leider het teken gaf en hij moest, dan zou hij vechten tot hij neer zou vallen. Hij zou zorgen dat ze zouden winnen. Dus haalde hij zijn schouders op. ‘Een wapenstilstand is nog geen vrede en.. Crystalstar heeft onvergeeflijke dingen gedaan.’ En hij was bereid geweest Twistedheart door de vingers te zien als Crystalstar iets aan had geboden om de vrede te bewaren. Al was het maar iets om Acornstar te overtuigen. Maar zo wanhopig was zij niet geweest, maar voor nu waren beide clans gestraft met vloed en persoonlijk verlies en waren ze voor leaffall in hun eigen territoria gekropen, achterdochtig naar elkaar. Maar Blazestar begon te onderhandelen over hun vriendschap en een mondhoek kroop omhoog. ‘Voor elkaar klaarstaan. Is dat niet wat vrienden doen?’
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Blazestar
Moderator
Sannemander 932 Actief All my troubles on a burning pile
Even bleef zijn blik op de deputy hangen terwijl hij over haar wandaden sprak. Als hij het zich goed herinnerde had de leadster een warrior ontvoert en gemarteld. Hij knikte instemmend "Zeg dat wel"Met een kleine zucht wierp de leader zijn blik op het rogue gebied. Het had ergens wel veel weg van Windclan. Eindeloze velden met en crystal helder beeld op de bergketens. Maar toch voelde het anders hier, Twolegs hadden hier tot diep in de grond zich ingeworteld en het natuurlijke landschap vervuild met recht groeiend groen. Grote nesten waar ze samen met hun grote beesten woonde en monsters die zich thuis voelde voor de deur. Blazestar gaf het een onverschillige blik en legde zijn focus terug op de shadowclan deputy. "Voor elkaar klaarstaan?" hij kantelde zijn kop ietwat "Klinkt als een dagtaak met alle vijanden die jullie steeds maar weer lijken op te zoeken" merkte hij kalm op "Bloodclan, ziekte, Riverclan- nu Thunderclan" ging de leader verder "Dat jullie steeds stand houden is indrukwekkend" gaf hij de deputy prijs. Een kleine glimlach op zijn gezicht.
you're afraid to let yourself be happy because you know that it never lasts
Blazestar kon het lang ophouden, dat schil van einzelgänger en neutraliteit. Totdat de monsters weer voor zijn den stonden. Windclan was lang de meest turbulente clan van het woud. Het had door meer leiders gesleten dan de rest van hen bij elkaar. En toch durfde hij tegen hem te zeggen dat hij turbulent was, maar Settleddust was niet zichzelf als hij niet aan ieder strootje zou vastklampen. ‘Indrukwekkend inderdaad. Je wil toch liever zo'n vriend hebben met brede schouders?’ Geen uitdaging die ze naar hen gegooid hadden was genoeg geweest. ‘Denk erover na, Blazestar. Je hoeft geen overhaaste beslissing te nemen,’ miauwde hij kalm. ‘Misschien maken we ons wel druk om niets.’ Hij glimlachte naar de kleine leider. Het was de inleiding om te vertrekken, terug te gaan naar zijn eigen clan. Hij ging zichzelf ook niet langer proberen te promoten. Zo wanhopig was hij ook weer niet. Maar hij had een optie gezien en greep hem aan.
Settledstar I remember the minute It was like a switch was flipped— I was just a kid who grew up strong enough To pick this armor up and suddenly it fit
Onderwerp: A new Era 
do 9 sep 2021 - 11:44
