[9-10-2021] Ceremony october

Onderwerp: [9-10-2021] Ceremony october za 9 okt 2021 - 21:37

_{Met het zwakke zonlicht op zijn rug sprong de leader met moeite van rots tot rots. De zon was steeds kouder gaan voelen, en ergens baarde dat de kleine tom zorgen. Leafbare was komende, hij hoopte dat de hittegolf die eerder geheerst had een vrij milde winter zou voorspellen. Hoopte dat de sterren voor het eerst hun nek voor hen zouden uitsteken. Met een diepe ademtucht liet de leader zij blik over het abnormaal kalme kamp glijden. Sinds Wolfheart overleden was en hij het voor het zeggen had, was het opmerkelijk rustig gebleven. Het voelde bijna fout, gegeven dat dit Windclan was, een clan die behalve voor hun snelheid, ook behoorlijk bekend stond als een stelletje ongeregeld. En ergens vreesde de leader dat dit enkel de kalmte voor de storm was. Ergens voelde hij aan dat het een windclan altijd meer om kwaliteit van kalmte en vrede zou gaan, dan om kwantiteit.

"Laat alle katten, oud genoeg om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen voor een clan meeting" riep de kater luidkeels. Het was een riedeltje dat hij inmiddels als gewoonte was gaan zien iedere maand. Immers had hij tijds zijn deputyschap al heel wat ceremonies voor gedragen. Maar echt hetzelfde vond hij het nu ook weer niet. Hij was nu diegene die warriors aan apprentices moest koppelen, hij was nu aansprakelijk wanneer dit niet goed liep. "Vandaag heb ik jullie alle bij één geroepen omdat Lionkit" zijn blik zocht de witte kater op. "De leeftijd van 6 moon bereikt heeft, en hiermee oud genoeg is om apprentice te worden" De leader knikte, liet een korte stilte vallen voor hij de mentor zou noemen. "Lionkit, vanaf nu zul je bekend staan als Lionpaw, je zult getraind worden door Daintywhiff" Zijn kalme blik viel op de gevlekte kattin, die inmiddels al weer een tijdje uit de nursey was. Even liet de kater de aandacht op het duo rustte, liet de clan Lionpaw's nieuwe naam roepen, liet de twee elkaar ontmoeten, voor hij deze aandacht weer opnieuw oppakte. De ceremonie afsloot. "Dit was het voor vandaag" En met die woorden sprong hij van de rots af.

Lijstje!

Nieuwe warriors:

Apprentices en hun (nieuwe) mentoren:
> @Lionkit - @Daintywhiff
Mededelingen:
-}

MONTY

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

Onderwerp: Re: [9-10-2021] Ceremony october do 14 okt 2021 - 20:35

Weer een ceremonie en weer werd zijn naam niet genoemd. Tumblekit begon het zo stilletjes aan wel beu te worden. Hij werd helemaal stircrazy in zijn nest en in de nursery, en ook het camp begon te klein aan te voelen voor zijn lange poten. Hij wou over de heides rennen, hij wou ontdekken en dingen leren en tuimelen door het Windclan territorium! Hij keek naar zijn vader, die een andere kitten tot apprentice benoemde maar zijn eigen kittens volledig negeerde. Maar toen Blazestar aanstalten maakte om van de rots af te springen, schoot Tumblekit zich onhandig naar voren. "Wacht!", schreeuwde hij luid door het camp. "Je moet ons nog apprentice maken! Had je dat niet beloofd?!" Papa kon vast niet nee zeggen als hij dat door het hele camp, voor de ogen van al zijn clangenoten schreeuwde. Ook al wist hij ook wel dat papa dat niet beloofd had; maar als hij nu nee zei, leek hij net iemand die zijn beloftes brak en dat zou de clan vast niet leuk vinden! Het plan leek helemaal waterdicht in zijn dikke kop.

Tekening op het setje is van beer <3

Onderwerp: Re: [9-10-2021] Ceremony october do 14 okt 2021 - 21:27

Hij vond het hélemaal niet chill dat zijn kip-vormige mosbal constant geplet werd door zijn moeder haar buik. Hoe vaak hij haar ook smeekte om van zijn mosbal af te gaan, ze bleef gewoon liggen. Stomste moeder ooit, zoals je het zou kunnen zeggen. Hij slaakte een korte gefrustreerde zucht voor hij bemerkte dat er een ceremonie werd gevoerd. Nieuwsgierig kwam het ventje uit zijn nest en trippelde naar de ingang van de nursery toe, om te gaan kijken. Maar het was erg kort en zijn naam kwam er niet in voor, waardoor hij een klein fronsje uitliet. ‘Wacht!’ het geschreeuw van zijn neefje had hem even doen schrikken en zijn tweekleurige ogen richtten zich naar het roepende spel toe. ‘Je moet ons nog apprentice maken! Had je dat niet beloofd?!’ Oh nee, nu werd die eerder apprentice als hij. En dat was niet fair! “Maar nee Tumble-Dumble! Hij heeft aan mij beloofd om me nu een apprentice te maken!” Een scheve grijns kwam op zijn gezicht. "Toch..?!" Als zijn neef het spelletje kon spelen dan hij ook hoor! Nu moesten alleen zijn irritante zusjes niet in de weg komen en alles ging perfect volgens plan.

Onderwerp: Re: [9-10-2021] Ceremony october za 16 okt 2021 - 11:32

Het was zover, vandaag was het haar dag. Vandaag werd de kleine kattin een apprentice! Lion haar vacht prikte als opwinding in haar ogen sprankelde. Ze was nerveus en gespannen, maar dat schudde ze al snel van zich af. Daar was geen reden voor om je zo te voelen, al helemaal niet als het eindelijk zo ver was. Na 6 lange, zware moons was ze dan eindelijk klaar om apprentice te worden.

Blazestar zijn stem galmde doorheen het camp, en met grote passen, bortkas vooruit trippelde Lionkit de nursery uit, met een intense blik keek ze toe hoe alle katten verzamelde. "Vandaag heb ik jullie alle bij één geroepen omdat Lionkit. De leeftijd van 6 moon bereikt heeft, en hiermee oud genoeg is om apprentice te worden" Een brede grijns vormde zich om haar lippen. "Lionkit, vanaf nu zul je bekend staan als Lionpaw, je zult getraind worden door Daintywhiff"

Met trots liep de witte - vanaf nu - apprentice naar haar mentor toe en drukte kort haar neusje tegen de kattin aan voor ze gretig luisterde naar alle katten die haar naam riepen, oh hier kon ze wel aan wennen. Stel je voor, dat je elke dag als je buiten stapte, katten had die je naam toejuichend toe riepen. "Dit was het voor vandaag" Blazestar zijn laatste woorden waren een extra streel over haar ego. Ha! Ze had gewoon een hele ceremonie speciaal voor haarzelf gehad!

Maar haar vreugde veranderde in irritatie toen twee kleine kittens begonnen te roepen. Lion haar ogen werden donkerder toen ze deze op de kittens richte en intens naar hun toe staarde. "Dit is mijn dag! Niet die van jullie!" Gromde de gloednieuwe apprentice in een lage toon, ze wou geen attentie uitlokken, maar oh ze ging de kittens wel even op hun plek zetten. "Dus, hou jullie snavel en accepteer maar dat jullie nog een aantal miezerige moons in de nursery moeten blijven." Begon ze. "Maar geen zorgen, ik zal na mijn trainingen een showtje voor jullie geven. Kunnen jullie zien hoe het écht moet." Greens ze bij haar laatste woorden voor ze haar staart nog even heel agressief heen en weer zwaaide voor haar uitdrukking omsloeg naar de trotse, zelfverzekerde grijns die ze voorheen op haar snuit had.

Onderwerp: Re: [9-10-2021] Ceremony october vr 22 okt 2021 - 10:37

_{Nog geen seconde had de kater zijn rust kunnen opzoeken of opschudding in het kamp dwong hem alweer naar de voorgrond. Het was fascinerend hoe zulke kleine wezentjes, zo veel grote problemen konden veroorzaken. Met irritatie in zijn blik keek hij op zijn zoon neer. Altijd luid, ook wanneer het de tijd en plek er niet voor was. En dit keer, ook nog is een leugenaar. Onrust bleek echter in de familie te zitten toen ook nog is zijn neefje zich er luid mee ging bemoeien, ze waren als een virus soms, echt waar. Hij wilde net wat zeggen toen Lionpaw hem plotseling voor was. Hij liet het toe, immers hadden de twee apen het op hunzelf gebracht of niet soms. Het was pas toen ze wegdraaiden dat hij de vader, leader en oom ging uithangen. "Tumblekit. Zephyrkit. Wat in starclans naam was dat?." de tabby vernauwde zijn oogjes tot boze spleetjes. "Als julie zo door gaan mogen jullie van geluk spreken als jullie op 6 moons al apprentices mogen worden. Wat bezielde jullie? Een ceremonie verstoren. Liegen." hij schudde zijn kop "Naar de nursery en wel nu. Ik wil jullie tot overmorgen er niet meer buiten zien." Dat was toch wel een goede straf? Of niet? Ach, nu was er geen weg meer terug. Strak spande de kater zijn kaken tegen elkaar op, hij zou het hier straks is met Fawn en Fallen over moeten hebben.}

MONTY

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows