[OPEN] Musicality

Onderwerp: [OPEN] Musicality do 23 dec 2021 - 13:13

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf liep door de natte sneeuw heen. Het was ergens een prachtige dag; mits ze zich niets van de koude aan trok en gewoon rustig verder stapte. De meeste planten hadden zich klaar gemaakt voor Leafbare, de bomen waren al een tijdje al hun blad verloren en leken niets meer dan een wirwar van takken. Al lagen de bladeren nu nog soms onder de boomstammen verzameld met een witte ijslaag op de randjes van het knerpende blad. Dit keer niet doordat het blad droog was maar doordat er ijs op zat en dit zelfs onder de lichtste stappen soms nog te horen was. Krak... Ze had er weer een te pakken. Een beetje speels besloot de jonge kattin dat ze misschien wel kon gaan spelen met de bladeren. Krak.. ze sprong er giechelend op nog een. Krik... Krik... Ze sprong in een aparte cirkel weer op een ander... Krak.. krak... Een zacht verrukt gelach verliet haar mond terwijl ze er een daadwerkelijk lied van probeerde te maken. Krikkrak... Krik..krik..kraaak.... Het geknerp werd steeds luider maar de jonge kattin kon niet stoppen. Krikkkk.... Ineens leek het geluid ergens anders vandaan te komen waardoor ze plots stopte en beschaamd met grote ogen en half verschrokken bleef staan. Krikkkk.... Ze had haar poot toch nog op een knerpend blad gezet. Waardoor ze deze vluchtig op tilde om vervolgens met zichzelf in de knoop te raken omdat ze niet wist wat voor een houding ze zichzelf moest geven. Een ding was zeker, de ander had vast en zeker haar pret gezien. Ze hapte naar adem met een komisch gezicht; want hoe moest een ander haar nu nog serieus nemen als Medicine Cat!

❅

- Prompt 31 Breng je kat in een ongemakkelijke situatie

Onderwerp: Re: [OPEN] Musicality wo 29 dec 2021 - 15:19

Phantomsong

Phantompaw

Phantomsong

Pitiful creature of darkness, what kind of life have you known?

Phantompaw’s poten waren nat en koud van de sneeuw, het was zeker geen fijn weer om op pad te zijn. Ookal had Phantompaw een dikke vacht gekregen tijdens afgelopen Leaf-fall de kou vond hij maar verschrikkelijk ”Stomme sneeuw, Stomme Patrols, Stomme leafbare” klaagde hij zachtjes tegen zichzelf. Hij was buiten om te jagen maar met deze sneeuw zou hij waarschijnlijk niet veel kunnen toevoegen aan de karige stapel wat zichzelf de fresh-kill pile noemde. En de kou liet ook alle insecten verstoppen. Niks zat hem mee. En het hielp dan ook niet dat iemand verderop een enorme herrie aan het maken was. Hard gekraak en gelach. Welke muisbrein had het lef om zo’n dom idee in zijn of haar kop te halen. Boos stapte hij op het geluid af. Zijn eigen volume maakte nu toch niet meer uit. Hij drukte zijn lichaam door de bosjes en zag tot zijn schrik dat het Remnantwolf was. Dit was toch idioterie!? Ze was net zo oud als hem ze moest toch wel beter weten. Hij kuchte even en verhief zijn stem ”Remnantwolf, ik snap dat je niet hoeft te jagen, maar je hoeft het niet moeilijker te maken door al het prooi van hier tot de Twolegplace te veerjagen.” Hij keek geïrriteerd maar besefte plotseling dat Remnantwolf natuurlijk wel een medicine cat was en voegde gehaast ”Met alle respect natuurlijk” eraan toe.

❅

Onderwerp: Re: [OPEN] Musicality ma 10 jan 2022 - 20:43

We all carry small membranes of memories within us as does nature. All life force around us are fragments of memories engraved in chips of iron, copper and silver, like we are remnants of the past

Remnantwolf had teveel plezier, niet dat ze bewust prooi weg aan het jagen was. Het was meer dat ze gewoon even los wilde gaan. Even energie kwijt moest en sinds ze geen kans had gehad echt te leren jagen; ze wilde het wel leren maar voor nu kon ze enkel de blaadjes vangen. Even kuchtte er iemand waardoor ze stopte met springen en de blauwe blik ontmoette van een van haar Clangenoten. 'Remnantwolf, ik snap dat je niet hoeft te jagen, maar je hoeft het niet moeilijker te maken door al het prooi van hier tot de Twolegplace te veerjagen.' De kater leek geërgerd waardoor ze beschaamd naar haar poten keek. 'Met alle respect natuurlijk,' voegde hij er aan toe waardoor Remnantwolf zachtjes zuchtte en zich een beetje weemoedig op de grond liet zakken. 'Ik kan niet jagen, en trainen zoals jullie. Ik moet mijn energie ook kwijt.' Veel planten waren er niet te vinden en aan de andere kant. Wanneer was de laatste keer dat ze gestoeid had? Lang geleden. 'Zullen we met sneeuw spelen?' Ze had de vogels nu vast al weg gejaagd.

Soepel stapte ze naar de sneeuw toe, daar waar het nog lag en begon met haar poten een ronde bal te creëren. Haar poten voelden koud terwijl ze probeerde er vorm aan te geven. Ze drukte met haar poten in de ronde vorm om het ogen van een kat te geven. Een sneeuwkat. Ze keek even vragend om naar de kater voordat ze verder probeerde te bouwen. Dit maakte een stuk minder lawaai dus wellicht dat de prooi vanzelf weer terug zou komen. Vragend staarde ze naar hem. Het was een mislukte sneeuwkat, die delen van het lichaam leek te missen maar het was iets.

❅

- Prompt 100 Laat je karakter een ‘sneeuwpop/kat’ maken