[TNR] Hoping for the best

Onderwerp: [TNR] Hoping for the best do 6 jan 2022 - 23:12

walk in the light

Dag 1
Palepaw had zich achterin de nieuwe kooi gegooid terwijl ze met klauwen en tanden zich had proberen te verdedigen. Niet dat het de Twolegs had gestopt. Ze hadden een raar sussend geluid gemaakt en haar een prik gegeven waarna alles wazig was geworden. Kortom, de jonge flamepoint zat te wachtten op wat er komen zou. Ze hadden eten neer gezet en drinken en een of andere bak waarin gekke korrels zaten. Toch bewoog ze niet, verstijfd als ze was, wachttend op grijpgrage handen. Ze hield haar staart stijf achter zich, haar haren opgezet en en haar ogen zo groot dat ze geen enkele beweging kon missen.

Die dag zou er nog niks gebeuren, misschien zodat ze zich in veiligheid zou wanen totdat ze daadwerkelijk iets van haar moesten. Haar poten waren moe aan het worden en het licht was nauwelijks zichtbaar door de handdoek die voor haar kooi hing. Vermoeid liet ze zich in elkaar zakken voordat ze moedeloos in slaap viel.

Ze wist niet hoeveel tijd er was voorbij gegaan toen ze wakker werd en dit keer knaagde de honger aan haar maag. Ze was jong, misschien dat haar lichaam nog niet gewend was aan de vermindering van voer en de stress had vast niet geholpen.

Veel andere keuze had de jonge kattin niet waardoor ze langzaam naar de sterk ruikende bak met eten liep. Het smaakte apart, naar iets dat ze nog nooit had gehad. Het was droog en kruimelig op haar tong voordat het in een raar papje veranderde dat een nare droge smaak met een ondertoon van vis achterliet. Er zat iets anders tussen, iets dat ze nog nooit eerder had gehad en met een vies gezicht bleef ze dan ook zitten. Het was vis en.. ze nam nog een hap want hoewel het misschien niet lekker was vulde het wel. Het was beter dan verhongeren. Ze moest op kracht blijven, voor als ze weer kwamen. Een vogel? Wat voor vogel het was kon ze niet plaatsen maar het maakte de combinatie niet beter. Plus het maakte haar mond droog en plakte anders dan normaal aan haar tanden. Ze slikte moeizaam nog een brokje door voordat ze het naar metaal smakende water opdronk. Het was beter om de smaak maar te vergeten. Het hier nooit over te hebben.

Prompt 30 laat je kat een random stuk kittypetvoer eten en beschrijf uitgebreid hoe dit smaakt

Elfje

walk in the light

Dag 2 en 3
Palepaw zou zich later weinig herinneren van de tweede dag. Misschien omdat ze zo gespannen was dat elk geluidje haar op deed springen. Misschien omdat haar lichaam zo vol stress zat dat elke seconde die voorbij tikte een geheel zou vormen. Of omdat ze haar kalmerende middelen in haar eten en drinken probeerden te geven. Wat het ook was Palepaw sliep vanaf dat moment veel en lang, maar niet diep. Nooit diep. Elke keer dat ze droomde leek ze haar territorium weer achter haar gesloten oogleden te zien.

De volgende dag kwam sneller dan verwacht. Palepaw werd wakker van een krakende deur die open ging en de poten die zwaarder klonken dan die van een kat. Het was een Twoleg het kon niet anders en het maakte rare geluiden. Sissend sprong de jonge kattin overeind terwijl ze achterin haar hok ging zitten en elke beweging met haar opengesperde ogen volgde. Het leek niet veel anders te doen dan haar eten geven en de deur weer sluiten voordat het de handdoek weer voor haar hing.

De jonge kattin bleef verstijfd zitten, wachtten op iets voordat er ergens achterin de middag een paar beschermde handen haar vast pakten en er een spuitje in haar poot werd gedrukt nadat deze was geschoren. Het geluid zou ze nooit vergeten. Nooit!

Palepaw werd pas weer wakker toen ze veilig terug was in haar kooi terwijl haar onderbuik kaal was en haar staart beschermend om haar lichaam werd geslagen. Vanaf dat moment zou ze nooit kittens kunnen krijgen. Hiervoor was ze te jong geweest en nu hadden ze haar de kans een eigen familie te krijgen af genomen. Net zoals bij haar Mentor.

Ze slikte terwijl ze haar ogen op de deur gericht hield. Ze was nog te wazig en te vermoeid van de verdoving km echt recht te zitten maar dat betekende niet dat ze niet hoopte dat ze snel weer naar huis zou kunnen. Ze wilde naar huis, ze wilde haar Mentor. Iemand...

Elfje

walk in the light

Dag 4 en 5
Palepaw wist niet of ze nog ooit terug zou komen zoals Hoarsevoice dat had gedaan. Ze hoopte dat ze haar terug zouden laten gaan. Dat ze haar niet als Kittypet zouden willen en dus bleef ze zo agressief mogelijk om duidelijk te maken dat ze hen niet wilde. Nooit zou willen. De vierde dag ging dan ook voorbij met heel wat gesis en ze was zelfs in staat om een Twoleg een goede snede te bezorgen al leek deze zich daar weinig van aan te trekken. Uiteindelijk ging die dag ook voorbij, langzaam, zeer langzaam maar het ging voorbij.

Pas de dag erna leken ze haar weer te willen verplaatsen. Haar ergens naar toe te brengen dat als bekend werd toen de kooi op de grond werd gezet en geopend. Palepaw wist niet hoe snel ze de koude sneeuw in moest rennen in de richting van haar huis. Naar Shadowclan. Ze had wat verloren maar begreep nu ook dat ze nooit maar dan ook nooit naar een makkelijk leven zou verlangen. Ze zou harder trainen zodat ze zich zou kunnen bewijzen.

Elfje