Kiddo's o.O ...

Onderwerp: Kiddo's o.O ... wo 19 jan 2022 - 21:23

Het was tijd voor de eerste training van Thunderpaw. Ze liep haar den uit en keek omhoog naar de lucht. Het was nog donker. In leafbare werd het pas altijd laat licht. Toch kleurde de lucht niet meer zo zwart als het deed wanneer het midden in de nacht was. Het was helderder, blauwer. Wat aankondigde dat het ochtend was. De schemering had wel wat vond ze. Een mooi moment om de jonge apprentice een rondje territorium te laten zien. Dus stapte ze naar de doorgang van het kamp en ging daar zitten. Haar staart netjes rond haar achterpoten geslagen. Haar borst vooruit en haar oren spits. Ze had iets statigs zoals ze daar zat, statigs maar ook sereen. Ze was een mooie verschijning, maar wel eentje met een serieuze en bijna ondoortastende blik in haar ogen. Die felgele ogen die altijd een ontembaar vuur bezaten. Die haar karakter door lieten schemeren, haar vechtlust. Zo zat ze daar, kalm te wachten. Totdat haar staart een beetje in de sneeuw begon te tikken. Goed ja, dat was dus Eveningstar haar ellelange, kuch, spanningsboog.

[@ Thunderpaw]

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... vr 21 jan 2022 - 14:32

Ze had er echt heel veel zin in! Ze zou een training hebben met haar mentor. Alles wilde ze doen: jagen, vechten, territorium ontdekken en nog veel meel mogelijke dingen! Het was alleen een grote teleurstelling dat Thunderpaw wist dat het onmogelijk te doen was in één dag. Best wel balen eigenlijk, maar ja, je moest er maar het beste van maken. De zwarte apprentice stond vrolijk op, gaapte even en likte haar vacht netjes plat. Waarschijnlijk zo het voor niets zijn, maar een nette vacht was wel wat lekkerder. Voorzichtig liep ze langs de apprentices die nog iets langer mocht slapen. Zelf was Thunderpaw niet echt iemand die van slapen hield. Ze wilde gewoon zoveel meer doen. Slapen leek soms nutteloos. Echter was het wel nodig dus zeurde de kattin er niet over. Haar gele oogjes glommen vrolijk in het schemerlicht terwijl ze door de tunnel naar buiten liep. Naar het prachtige ThunderClan territory. Iets verderop zag ze Eveningstar met haar vurige ogen. Vrolijk en energiek draafde ze op haar mentor af. [b]"Hoi, Eveningstar. Wat gaan we vandaag doen?" De apprentice keek nieuwsgierig. Ze was er klaar voor. Ze zou alles leren wat een ware ThunderClanwarrior had geleerd. Zij zal net zo sterk worden. Misschien wel sterker.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... ma 31 jan 2022 - 11:09

Thunderpaw kwam al snel aangetrippeld. Ze had er niet eens zo heel erg lang hoeven wachten. Dat viel haar weer mee gelukkig. Ze onderdrukte een kreun toen er direct een vraag op haar afgevuurd werd. Een hele logische vraag, dat zeker. Alleen als ze haar te veel vragen stelde dan ging haar kop er van tollen. Ze legde alles liever op haar eigen tempo uit. Dustspirit had zich daar toen al snel op aangepast, bij Liondance had het wat langer geduurd. Toch was zij daar uiteindelijk ook rustiger in geworden. Met allebei had ze een goede band, waarbij die met Liondance enorm sterk was geworden. Bij Frostpaw had ze daar nooit de kans voor gekregen. Toen had ze de nursery in gemoeten voor haar kittens. Ze kwam overeind en wees met haar staart naar het territorium. “Ik wil je eerst alles laten zien. Zodat je niet verdwaald als ik je eens alleen op pad stuur.” Miauwde ze toen tegen de jonge kattin. “We gaan eerst naar de sandy hollow.” Ze liep in de richting van de zandkuil.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... wo 2 feb 2022 - 16:09

Het antwoord dat ze op haar vraag kreeg was geweldig: 'Ik wil je eerst alles laten zien. Zodat je niet verdwaald als ik je eens alleen op pad stuur.' Een tour door het territorium! Gaaf zeg! Natuurlijk kreeg elke Clankat dat wel eens, maar het was gewoon zo bijzonder om het eindelijk zelf te mogen doen. Met toestemming! Ze wist weinig van het territorium. Naja, hoe het er uit zag dan. Ze kende het Thunderpath wel. Het stonk er verschrikkelijk en de lawaai was niet te harden. Maar Thunderpaw wist zeker dat de rest van het territorium prachtig zou zijn. Het was jammer dat het u leafbare was aangezien ze dus niet de mooie blaadjes van de loofbomen kon zien, maar zo was het ook prima. Wanneer leafbare voorbij was zou ze het bos zelf kunnen zien groeien. Overal knopjes van blaadjes en hier en daar zonnestraaltjes die haar vachtje lekker zouden opwarmen. 'We gaan eerst naar de sandy hollow.' De zwarte apprentice knikte en volgde Eveningstar half lopend half huppelend. Nu zou ze eens die zandkuil zien. Ze wist het niet zeker, maar volgens haar trainden apprentices daar regelmatig. Echter was ze niet van plan om dingen uit te kramen waarvan ze niet eens zeker wist of het waar was. Haar mentor was immers degene met het meeste ervaring hier.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... do 3 feb 2022 - 11:26

Het was net een dartelend veulen, die achter haar aanliep. Het werkte haar nu al op haar zenuwen. Ondanks dat Thunderpaw haar nog geen enkele vraag had gesteld. Wat wel hielp overigens. Daardoor had ze nog niet gesnauwd. Ze moest het haar ook niet kwalijk nemen. Natuurlijk was ze enthousiast. Alleen lastig was het wel. Er was iets aan jonge katten wat haar snel prikkelde. Heel oneerlijk, zijzelf was ook ooit zo jong geweest. Jong en onbezonnen. Bij sandy hollow stopte de leader. Ze keek om naar het poesje. “De kuil is nu gevuld met sneeuw. Wanneer er geen sneeuw ligt, zie je hier vooral zand. Dit is de perfecte plek om gevechtstechnieken en sluiptechnieken te oefenen.” Legde ze toen aan Thunderpaw uit. “Hier niet zo ver vandaan is de owl tree. Daar leeft de uil in. Daar gaan we nu heen.” Vervolgde ze terwijl ze weer in beweging kwam.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... vr 25 maa 2022 - 22:24

Haar ambergele oogjes keken naar de plek die dus de Sandy Hollow heette. Het lag er vol sneeuw en echt zanderig leek het daarom niet, maar wie weet is het in newleaf en greenleaf wel anders. Het zou toch niet voor niets zo heten? 'De kuil is nu gevuld met sneeuw. Wanneer er geen sneeuw ligt, zie je hier vooral zand. Dit is de perfecte plek om gevechtstechnieken en sluiptechnieken te oefenen.' Hmm dat was interessant. Wedden dat ze hier niet zo vaak hoeft te trainen? Zij wordt immers de beste, sterkste en jongste warrior ooit. Het liefst de volgende moon al, maar ja, ze wilde niet zeuren. 'Hier niet zo ver vandaan is de owl tree. Daar leeft de uil in. Daar gaan we nu heen.' De zwarte apprentice kantelde haar kop lichtjes. "Uil? Is dat niet zo'n grote vogel die in de nacht 'oeh-hoeh' doet ofzo?" De zwarte apprentice ging onhandig op haar achterpoten staan en maakte haar ogen zo groot als die van een uil. Die toch? Daar kwam die uitspraak vandaan toch?

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... ma 4 apr 2022 - 15:05

Wat droogjes staarde ze haar apprentice aan, die een uil probeerde na te doen. Ze maakte haar ogen groot. Ja oké, het had misschien wel iets weg van hoe een uil keek. Als je de onnatuurlijke manier waarop ze haar ogen groot had gemaakt negeerde dan. “Uhm, ja dat klopt.” Mompelde ze dan ook wat ongemakkelijk. Met haar kop knikte ze naar de dikke oude boom die in hun gezichtsveld verscheen. “Soms als je geen enkel geurspoor oppikt van prooi, is het handig om de uil te volgen. Die weet als je geluk hebt dan wel wat te vinden. Als je bij de owl tree doorloopt dan kom je bij fourtrees uit. Dat doen we nu alleen niet, wij volgen de rivier.” Ze trippelde naar links, in de richting van de rivier die nu bevroren was.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... di 19 apr 2022 - 19:21

Thunderpaw was niet graag serieus. Vooral niet als ze opgewonden was. Dat hoorde nou eenmaal bij haar, want zij had alles gekregen wat ze nodig had in tegenstelling tot haar broer. En zeg nou zelf, serieus is toch niet leuk? 'Uhm, ja dat klopt.' Met een zacht grinnikje knipperde Thunderpaw met haar ogen terwijl ze weer op vier poten ging staan. Toen Eveningstar knikte naar een boom keek de zwarte apprentice er gelijk naar met nieuwsgierige ogen. Ze hield van nieuwe dingen, hoe normaal ze ook leken. 'Soms als je geen enkel geurspoor oppikt van prooi, is het handig om de uil te volgen. Die weet als je geluk hebt dan wel wat te vinden. Als je bij de owl tree doorloopt dan kom je bij fourtrees uit. Dat doen we nu alleen niet, wij volgen de rivier.' Ah sh*t! Balen zeg. Thunderpaw had best wel naar de fourtrees willen gaan, maar ach, zo'n tour was ook al geweldig dus ze ging niet klagen. Na een kort knikje volgde de zwarte poes haar mentor. De rivier behoorde tot RiverClan... Dus misschien kwamen ze nog wat leuks tegen? Thunderpaw bleef nieuwsgierig naar alles. Desondanks leafbare vond ze alles mooi en interresant.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... di 26 apr 2022 - 12:12

Ze knikte naar links, naar de twoleg bridge. “Die brug gebruikt RiverClan wel eens om de rivier over te steken.” Vertelde ze toen aan Thunderpaw. “Ook hebben ze een plek waar ze via stenen de rivier over kunnen steken, maar mij niet gezien. Ik hoef geen nat pak.” Vervolgde ze tegen haar apprentice. Daarna kwamen ze in de buurt van Sunningrocks. Waar Eveningstar ook stopte. “Er is meerdere malen gevochten om deze plek, het is van ThunderClan. Dus controleer altijd de grenzen goed hier. Mocht je op een grenzenpatrouille zijn. RiverClan is nu vrij rustig, maar je weet het maar nooit met een andere Clan.” Het kon zo weer omslaan namelijk. “Als het zonnetje lekker schijnt, dan worden de stenen heerlijk warm. Een perfecte plek om je vacht op te warmen, daar denken prooidieren ook over. Dus het is een goede plek om te jagen.” Legde ze aan Thunderpaw uit.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... ma 9 mei 2022 - 20:15

Aaaaah, de sunningrocks. Thunderpaw had gehoord dat het een heerlijke plek was om te zonnen en dat legde haar mentor haar ook uit. Net zoals dat er vaak gevochten was om deze plek met RiverClan, maar daar had Thunderpaw toch geen deel uit gemaakt. Nog niet. Ooit zal ze hier iedere RiverClanner die een poot op de sunningrocks zette het water in meppen, de plek waar ze thuishoorden. "Ik zal goed opletten," beloofde de zwarte apprentice. Of ze weg zou lopen als ze een RiverClanner tegenkwam was een tweede. "Waar gaan we nu heen?" vroeg de poes die nog steeds nieuwsgierig was. Ze vond het wel leuk zo. Eigenlijk zouden apprentices vaker een rondje territorium moeten doen. Lekker ontspannend.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... ma 16 mei 2022 - 21:01

Thunderpaw zei dat ze zou opletten voor RiverClan. “Mooi.” Miauwde ze. “Altijd melden als je iets vreemds opvalt. Aan Spottedrain of aan mij.” Vervolgde ze tegen haar, om het nog even extra op haar hart te drukken. Toen vroeg haar apprentice waar ze nu heen gingen. “Naar de rand van Tallpines, we gaan er niet helemaal doorheen lopen. Dan moet ik je het laatste stuk dragen waarschijnlijk, dat is wel heel ver nog. Dat komt later.” Zei ze tegen Thunderpaw. Ze wilde haar niet tegen haar kop stoten, maar ze was nog jong en zo’n eind lopen waren haar poten nog niet gewend. “Daarna gaan we weer terug naar het kamp. Snakerocks daar kunnen we morgen gaan kijken.” Dan hadden ze het grootste deel van het territorium gehad.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... za 21 mei 2022 - 19:22

Thunderpaw knikte. Ze zou zoveel mogelijk doen als ze maar kon om haarzelf te bewijzen. Haar broer leek sowieso niet al te blij met haar en Remnantwolf had ook geen vriendinnen meer willen zijn. Dat had haar best zeer gedaan en ze hoopte dat als ze goed haar best deed, het zou veranderen. Stiekem was Thunderpaw opgelucht toen Eveningstar de rest van de tour doornam. Ze zouden niet heel lang meer lopen. Ergens vond ze het wel jammer, maar aan de andere kant werd ze ook wel een beetje moe van het lopen en ontdekken. Maar ze wist zeker dat ze daar ooit nog wel wat meer tijd voor zou krijgen. "Eveningstar, waar zijn de meeste prooien te vinden?" vroeg Thunderpaw terwijl ze netjes achter de poes aanging. Als ze de beste plek wist te vinden, kon ze er gelijk gebruik van maken om alles wat beter te bekijken.

Onderwerp: Re: Kiddo's o.O ... ma 13 jun 2022 - 14:58

Thunderpaw vroeg waar de meeste prooien te vinden waren. Dat was een goede vraag, geen irritante vraag. Het was een vraag duidelijk uit interesse en om van te leren, die vragen kon ze waarderen. Daar had ze geen moeite mee. Dus keek ze de jonge apprentice aan. “De meesten zijn te vinden in Tallpines of bij Sunningrocks. Al heb je soms ook best wel kans om iets te vangen bij Snakerocks of in het woud rondom het kamp. Alleen niet te dicht bij het kamp, prooidieren horen en ruiken dat er in het kamp veel katten op één plek leven. Die ontwijken ze dus.” Legde ze toen aan Thunderpaw uit. Ze stopte toen de bomen hoger werden en ze aan de rand van Tallpines waren beland.