[FINISHED] Fever...ish

Een geïnteresseerde blik verscheen in haar ogen toen Hyenefang zijn ideeën aan haar vertelde over de kittennamen die hij in gedachten had. ”Namen die verwijzen naar een slang of een rat kun je beter doen als je afkomstig bent van ShadowClan,” stemde ze met hem in. Het was toch immers niet ongehoord dat ShadowClanners hun namen kozen op basis van gevaarlijke dieren zoals een slang. Nee, dan vond ze Hyenafang’s keuzes wel beter. ”Maar dat zijn leuke namen die je in gedachten hebt. Vooral Pebblekit en Stormkit klinken heel erg leuk,” complimenteerde ze hem met een glimlach. Het viel haar op dat een aantal katten langs hun naar de warrior’s den gingen en ze keek naar de lucht. Enkele sterren waren al aan de hemel verschenen en ook zij begon de drukte van de dag te voelen. ”Zullen wij ook maar gaan slapen? Het zal morgen wel weer druk genoeg worden, zeker omdat we middenin Leafbare zitten.” Ze onderdrukte een gaap. De warmte die ze deelde met Hyenafang maakte haar ongelooflijk slaperig en ze merkte nu pas op hoe moe ze wel niet was.

Eigenlijk waren deze namen maar een klein deel van zijn lijstje. Hij hield ervan om namen te bedenken, maar om eerlijk te zijn waren ze niet al te spectaculair. Maar ach, wat maakt dat uit? Blossomhail leek het met hem eens te zijn over de ShadowClan achtige namen. ‘Maar dat zijn leuke namen die je in gedachten hebt. Vooral Pebblekit en Stormkit klinken heel erg leuk,’ De jonge kater glimlachte lichtjes. Dat waren maar twee van de tientallen namen die hij zijn kittens zou willen geven. Niet dat hij er ooit zoveel zal hebben, maar je moest altijd een aantal namen klaar hebben staan. Het viel Hyenafang nu pas op dat het aardig donker was. Verschillende katten doken hun holen al in. ‘Zullen wij ook maar gaan slapen? Het zal morgen wel weer druk genoeg worden, zeker omdat we middenin Leafbare zitten.’ De snow bengal knikte. Nu het tot hem doordrong hoe laat het wel niet was, werd hij gelijk een beetje moe. ”Goed idee,” miauwde hij waarna een kleine gaap volgde. Morgen hadden ze wel weer tijd om te kletsen als ze wilden, maar voor nu was het inderdaad tijd om hun nesten in te duiken. De kater stond op, wachtte tot Blossomhail was opgestaan en liep daarna de warriors den in. ”Welterusten,” miauwde de young warrior nog zacht voordat hij zijn nest in kroop en in slaap viel.