We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: who let the dogs out wo 30 maa 2022 - 5:45
In stilte had ze hem met rust gelaten. Ze had Acornstar niet meer gesproken sinds alles wat er gebeurd was met Haughtypaw en het verdriet van zijn verlies vrat haar van binnenuit up. Het verlies van haar beide kinderen. Barkingpaw was vertrokken als een koppig kind en teruggekomen als een volwassen kerel. Het deed haar pijn. Alles leek haar pijn te doen tegenwoordig. De realisatie dat ook zij dood zou gaan en haar kinderen achter zou laten werd steeds helderder en ze wist dat ze dit alles niet onopgelost aan haar voorbij wilde laten gaan.
Ze had besloten te wachten totdat ze hem buiten het kamp trof, iets wat lastiger gezegd was dan gedaan als iemand je ontliep alsof je de plaag was, maar het lukte. Als ze hem in het kamp aansprak wist ze dat er overal katten meeluisterde en dat was iets waar ze geen zin in had. ”Barkinghound.” Zachtjes sprak ze zijn naam om haar aanwezigheid aan te tonen, al had hij haar waarschijnlijk al lang geroken. Meer dan dat zei ze nog niet.
Onderwerp: Re: who let the dogs out wo 30 maa 2022 - 10:43
Haar ontwijken was makkelijker geweest dan zijn biologische vader ontwijken. Ze was zijn mentor niet en behalve het dna dat ze deelde, hadden ze maar weinig gemeenschappelijke grondvlakken. Afhankelijk van haar trainingen was hij niet. Ze had het stokje doorgegeven en daarmee verloren. Maar Barkinghound zou altijd een moederskindje blijven in zijn hart, hoeveel muren hij er ook tussen bouwen wilden. Hoeveel negatieve lading hun relatie ook maar onder water douwde. Diep vanbinnen was hij altijd afhankelijk van haar geweest, hoe hard hij ook probeerde deze realiteit naar zijn eigen hand te draaien. Vandaar ook dat het moeilijker werd, eenzamer werd naarmate hij haar negeerde. Maar Barkinghound was altijd een doorzetter geweest, Barkinghound liep altijd door totdat zijn pezen scheurden en zijn botten braken. Totdat hij niet meer lopen kon. Vandaag moest hij er echter aan geloven, haar geur, haar stem. De warrior kon geen stap verder zetten. Een kleine zucht rolde over zijn lippen terwijl hij voor zich uit staarde. Blind. "..Mam" mauwde hij zacht terwijl hij onzeker aan zijn rechter oor trok. "I-Ik ben druk" loog hij vervolgens.
Onderwerp: Re: who let the dogs out vr 1 apr 2022 - 22:25
Met tranen die dreigde over haar wangen naar beneden te vallen keek ze hem aan. Het was alsof ze hem niet meer herkende. Van het knulletje die altijd van haar hield was niks meer over. Haar moederskindje was verdwenen en had plaats gemaakt voor de jongeman die hij nu geworden was. Wat was er allemaal gebeurd in de bergen? Wilde ze dat wel weten? ”O-oke,” het liefste had ze hem gesmeekt voor wat tijd om te praten over alles, maar het was duidelijk dat hij daar nog niet klaar voor was. Zou hij daar ooit wel klaar voor zijn of zou hij zich pas realiseren dat ze hadden moeten spreken als ze dood was? Lovebird gaf hem een waterige glimlach waarna ze omkeerde om te vertrekken.
Onderwerp: who let the dogs out 
wo 30 maa 2022 - 5:45
