We hold on to each other

Hij kwam hier nog steeds niet heel graag, niet na ooit gebeten te zijn door een van de adders hier. Hij had er geen spijt van gehad, zeker niet om Nettleroot te redden die toen nog een kitten was geweest. Het had er alleen voor gezorgd dat elke keer dat hij hier kwam een onbehaaglijk gevoel hem bekroop. Hij hield alles extra goed in de gaten om er zeker van te zijn dat hij niet voor verrassingen kwam te staan en begon toen te zoeken naar een geur van mogelijke prooi. De sneeuw bleef tenslotte maar aanhouden en ze konden elke prooi momenteel gebruiken, ook al moest het hier vandaan komen.

[Thunderpaw]

Netjes op veilige plekken blijven? Nee hoor! Thunderpaw was veel liever bezig met ontdekken. Ze was veel meer bezig met avontuurtjes die het leven als apprentice een stuk interessanter maakten. De zwarte apprentice was dan ook naar de snakerocks gegaan. Ze wist dat ze daar beter kon oppassen, maar om eerlijk te zijn, was ze niet van plan om op te passen. Ze verwachtte geen gevaarlijke slangen met deze temperaturen. Echter was ze niet de enige bij de snakerocks. De zwarte poes herkende Dustspirit. Die was toch een apprentice van Eveningstar geweest? Met een glimlachje draafde ze op de kater af. "Hoi Dustspirit! Hoe- ieeeee" Met een plof viel de apprentice op de grond die over haar eigen poten was gestruikeld. Ach ja, mooie entree, right?

Het bleek al snel genoeg dat hij prooi wel kon vergeten, zeker toen een van de apprentices ook nog eens besloot om voor hem op de grond te vallen. Hij kon het niet helpen om een kleine zucht hoorbaar te maken. ”Thunderpaw, wat denk je aan het doen te zijn?” De apprentice was al hier, een plek wat best gevaarlijk kon zijn als je er niet heel bekend mee was en dan ook nog ervoor zorgen dat de meeste prooi voorlopig weg zou blijven? Nee, dan ging hij wel om een verklaring vragen.

Toen Dustspirit aan haar vroeg wat ze dacht te doen, stond de zwarte apprentice snel op. Ze keek de kater onschuldig aan terwijl ze het overeind staande plukje vacht op haar borst liet zitten. "Eigenlijk wilde ik het hier een beetje onderzoeken. Het is toch koud dus ik dacht dat het een prima moment zou zijn," miauwde Thunderpaw eerlijk. Maar ja, dit klonk ook dom toch? Gewoon wat rondzwerven en onderzoeken? Ze kon net zo goed wat nuttigs doen. "E- en natuurlijk nog wat proberen te vangen," plakte de poes er dus achteraan met een klein glimlachje. Ze was super goed bezig hoor. Haarzelf vermaken en de Clan helpen. Dat laatste had ze net pas besloten, maar goed, het ging erom wat ze deed.