Waarschuwingsbord [tw]

Onderwerp: Waarschuwingsbord [tw] za 16 apr 2022 - 19:35

TW inhoud:

Fleckhound was een spoor van bederf gevolgd. Het had langs de grenzen gewoed alsof er al dagen iets lag te broeien. Zijn clanmates vertelde dat hij gek was, dat er niks viel te ruiken naast de verse geuren van de aanbrekende lente. Toch geloofde hij zijn neus beter dan wie dan ook in zijn clan. Fleckhound had zijn patrol achtergelaten om de spoor veder te onderzoeken. Een paar mopperde en smoesde met elkaar dat deze gek weer dingen inbeeldde. Het interesseerde hem niet wat ze dachten, ze hadden enkel hun zelf ermee als ze zulke dingen uitspraken. Zijn honger zou ooit gestild worden, vooral als ze zo met prooien voor zijn snuit liepen te slingeren. De lange slanke tom verliet het Riverclan gebied, de grens achter zich latend. De rotte geur van vlees en bloed prikkelde steeds meer zijn neusgaten. En hoe meer hij de kant van de Twoleg Place opliep hoe sterker het werd. Pas toen het gras plaatsmaakte voor de eerste tegels van de stad kon hij de lucht niet meer negeren. Hij herkende deze geur uit duizenden. Zijn ogen gleden van links naar rechts en op het einde van zijn zichtveld zag hij het liggen. Een kattenlichaam. Fleckhound likte zijn droge lippen en liep er op af. Het was een clankat; Hij rook de geur van het bos nog onder de rotting. Hij bekeek het lichaam veder. Hij was vermoord, dat was ook duidelijk te zien. Zijn lichaam was niet alleen aangevreten door ratten en kraaien, ook sierde er meerdere klauwwonden over hem heen. Duidelijk van een kat. Fleckhound bracht zijn kop dichter naar het lijk: Naar de voorpoten om precies te zijn. Er zat een plukje vacht tussen de nog uitgeklapte nagels van de vermoordde kat en het plukje vacht rook naar Bloodclan. De grijze gekrulde Riverclanner hief zijn kop weer omhoog. Op zijn gelaat was weinig te lezen, zelfs zijn lippen hadden maar een emotieloze streep. Terwijl hij over het lichaam heen tuurde zocht hij naar beweging. Naar tekens van leven aan de overkant. Er was hier één ding duidelijk voor Fleckhound en dat was dat dit niet zomaar een moord was. Het was een waarschuwing. En hoewel hij niet perse een reden had om te leven was hij ook nog niet klaar om te sterven.

= Open

Who keeps company with the wolves will learn to howl

Een zieke geur hing rond in de lucht op dit terrein, het was een geur die ze nog niet kon thuisbrengen, maar ze begreep uitstekend dat het weinig goeds kon betekenen. Een weekje of wat geleden had de poes een muis kunnen vangen, trots was ze er mee naar binnen gegaan en had toen haar prooi ergens verstopt. Ze was een huiskat, ze kreeg genoeg te eten en uiteindelijk vergat ze over haar lekkere hapje. Wel, totdat het begon te ruiken. Dit was dezelfde soort geur, alleen dan erger. Van een grotere dier dan een klein muisje, verstopt onder een kast. Cassandra voelde een sfeer van gevaar in de lucht hangen, een waarschuwing die ze nog niet gevonden had. Enkel, het gevaarlijkste hier was natuurlijk Bloodclan en zij leken niet meer zo bezig te zijn met de huiskatten. De zilveren poes zag ze nog steeds, dat was het probleem niet. Die bloeddorstige ratten zaten nog steeds overal, al hadden ze nu hun basis een stuk verderop. Nee, als je ze uit de weg ging en ze niet lastig viel, dan waren die tandendragers geen groot gevaar meer. Toch betekende het niet dat ze nu compleet veilig waren en hoe gemakkelijk kon een zo'n Bloodclanner zich aan de momentele norm ontdoen om de Kittypets een pijnlijke herinnering te geven. Cassandra was niet persé het hele nieuwsgierige type, zeker hier leerde je al snel dat het geen handige eigenschap was. Desondanks dat trok dit haar wel aan, maar het was meer het feit dat het luguber was dat haar zo aantrok. En misschien wou ze ook gewoon een zekerheid hebben, even vaststellen dat ze gelijk had of juist niet. De geur hing op deze plek het sterkst, maar voordat ze de bron kon ontdekken viel haar blik eerst op een vreemde kat. Eentje die nog leefde. Hij droeg geen halsband en had niet een vacht verzorgd door mensen. De geur van de dood was een stuk sterker dan de geur van deze vreemdeling, dus Cassandra kon nog niet inschatten of hij een losse kat was of tot een van die clans behoorde. Eerlijk gezegd kende ze enkel vaag de geur van de clan die in dat bos zat, een naam die iets met weer te maken had. Stormclan? Lightningclan? Wist zij veel. De grijzige kater stond gebogen over iets en Cassandra's blik ging naar beneden. Haar maag maakte een salto in haar buik en ze voelde haar ontbijt weer opkomen, vlug slikte ze het weer door terwijl ze naar dat keek wat daar lag. Het was een lichaam, al was het al goed aangetast door de natuur. Had de vreemdeling dit? Welnee, dat lichaam lag er duidelijk al even. Toch betekende dit niet dat ze wist of de andere te vertrouwen was. Er was nauwelijks iets af te lezen aan hem, alsof dit een normale vondst voor hem was. Hij keek op, het leek erop dat hij zijn omgeving onderzocht. Cassandra hield automatisch haar adem in en deed een paar stappen naar achteren, naar hem starend.

TW inhoud:

Het jammere van dit hele verhaal was dat hij het lichaam zo laat gevonden had. Een dag of drie geleden en hij was nog niet aangevreten geweest. Vier dagen geleden nog vers en warm. Nu was het half vergaan en verrot en hadden ongedierte hun magen voor hem gevuld. Hoewel deze kat duidelijk gedood was als waarschuwing had hij voor Fleckhound nog extra kunnen dienen. Zonde. De tom hief zijn kop weer omhoog maar hield zijn blik nog altijd niet weg van de plek waar hij zijn aandacht op focuste. Hij voelde een aanwezigheid. Geen Bloodclanner, ondanks dat het hier tegenwoordig kroelde van die ratten. Nee een Bloodclanner verstopte zich niet voor hem. ''Hallo.'' Mauwde hij na een lange stilte. Zijn stem was simpeltes maar voelde in de ondertoon koud. Misschien was er toch niemand, maar als er wel een kat hier in de buurt was dan zou die zich vast een hoedje schrikken dat hij hem of haar doorhad.

@Cassandra

Who keeps company with the wolves will learn to howl