The bells are ringing

Nu dat Newleaf weer op gang begon te komen, kwam de prooi steeds meer tevoorschijn en waren ze niet enkel gelimiteerd aan het jagen op het land. Ze ging nu niet zeggen dat vissen er in overvloed waren, maar het was toch al beter dan toen de rivier dichtgevroren was en ze zich enkel moesten baseren op landprooi. De poes liep door het territorium, in de richting van de rivier. Ze had voor ogen vandaag om zo veel mogelijk vissen te vangen en terug te brengen naar het kamp. Misschien kon ze een grote vis vangen zodat ze een feestmaal konden hebben, maar zó optimistisch was ze nu ook weer niet. Ondanks dat zat haar humeur wel goed en ze liep dan ook opgewekt door het territorium, de zoete lucht van Newleaf in zich opnemend. Er was geen geur van regen te bekennen en het leek erop dat het vandaag echt een goede, zonnige dag zou gaan worden. Ideaal voor wat te gaan vissen, dus!

Use whatever is at hand
be it friend or foe

Met een glimlach op haar gelaat trippelde de jonge poes over het o zo bekende Riverclan territorium heen. Ze wist nog goed hoe ze haar ogen uit had gekeken toen haar mentor haar voor het eerst uit het kamp had begeleid. Maar nu; dat ze hier wel tien keer had gelopen. Vond ze er niks meer aan. Maar het was wel mooi weer, en eerlijk? Dat mocht ook wel na die strenge winter. Dat was zo stom, als het aan haar lag zou ze die hele seizoen gewoon schrappen. Je had er toch niks aan. Badgerpaw draaide aan haar oor toen ze Blossomhail niet ver van haar zag lopen. De warrior had duidelijk een doel, dat kon de apprentice zien aan de hoe haar ogen stonden; zo gefocust. De glimlach die de jonge poes droeg groeide alleen maar. En snel liep ze op de oudere kattin af. "Hey daar Blossomhail! Waar ga je heen?" En mag ik mee?

Blossomhail keek op toen ze pootstappen hoorde en een glimlach speelde om haar lippen toen ze Badgerpaw zag naderen, een apprentice die nog niet zo heel lang uit de nursery was. ”Ik ga naar de rivier om te vissen,” meldde ze met een glimlach om haar lippen. ”Wil je mee?” vroeg toen, want ze zo het idee dat dat een onuitgesproken vraag van de apprentice was geweest toen dat ze vroeg aan de warrior waar ze heen ging. Het kon nooit kwaad voor een apprentice om bepaalde jachtskills op te frissen en omdat de rivier voor de eerste keer ontdooid was sinds de strenge winter had Blossomhail het vermoeden dat Badgerpaw zelfs nog niet had kunnen leren om te vissen. Haar mentor zou het vast niet erg vinden als Blossomhail die taak voor nu even van haar over zou nemen, wel dan?

Use whatever is at hand
be it friend or foe

Dit was gewoon perfect, die Blossomhail zei precies wat de apprentice wilde horen. Nou de flame point had haarzelf daarmee zeker wel op Badgerpaws lijst van "leuke volwassen" gezet hoor. "Jaa! Dat lijkt me echt super leuk." Stemde ze dan ook snel in. Vooral met dit warme weer was een bezoekje brengen aan de rivier echt geen slecht idee. En jaa; ze waren er om te vissen iets waar de zwart-witte poes nog niet helemaal een expert in was. Dus ze zou ziezo er wat lessen over krijgen van de warrior. En dat was wel een beetje saai, want tja leren was gewoon stom. Maar er zou vast en zeker ook tijd zijn voor wat waterpret! Zoals zwemmen! Iets wat ze al wel heel goed kon, een van haar vrienden had zelfs gezegd dat ze een "waterninja" was!

Blossomhail snorde zachtjes toen dat ze het enthousiasme van de apprentice opmerkte. ”Nou, kom op dan. De vissen wachten op ons,” zei ze op een goedmoedige toon, waarna ze voor de apprentice uit liep naar de rivier. Het tochtje van het kamp naar de rivier was niet bepaald groot en voordat Blossomhail het wist, waren ze er al. ”Heeft je mentor je al geleerd hoe dat je moet vissen of heb je graag dat ik het je nog eens uitleg?” vroeg ze op een rustige toon aan de poes. Ze wilde immers niet opscheppen, maar ze vond van zichzelf dat ze best wel goed kon vissen en dat dus best capabel was om het Badgerpaw goed uit te leggen als dat nodig was. En als mentoren waren ze er om elkaar te helpen, dus waarom ook niet?