Agatepaw was terug van de jacht. Het was niet al te succesvol geweest ondanks het land weer volliep met prooien door het mooie weer. Agate was gewoon geen echte jager. Op kleine muisjes afsluipen vond ze geen hol aan waardoor haar houding ook slordig werd. Ze zuchtte en keek toe hoe de rest van de clan gezellig bijeen zat tijdens de sharing tongues. Iedereen deed zich te goed aan wat eten maar zijzelf had geen prooi voor haar neus. Niet omdat ze geen trek had, maar omdat ze straf had. Volgens haar mentor had ze niet eens geprobeerd te jagen en verdiende pas wat te eten als ze terugkwam met eten. In haar hoofd schold ze zijn huid nu vol. Met een geïrriteerde zucht liet ze haar lichaam zakken op de grond waardoor ze lag. Haar kop keek uit naar iedereen die het gezellig had terwijl zij in haar eentje in de schaduw lag. Ze haatte de zon, net zo erg als hoe ze de kou haatte.

+Rimekit

Het puntje van haar staart zwiepte van links naar rechts. Door de droge weer de afgelopen dagen veroorzaakte haar staart een stoffige omgeving. Ze voelde hoe het droge zand op haar krullige zwarte vacht viel en haar snorharen kriebelde. Ze gaf echter niet toe aan de irritatie die ze ervan kreeg en begon juist daardoor nog harder met haar staart te slaan. In de tussentijd waren twee oogjes op haar gericht. Agatepaw voelde de blik op haar vel brandde en zocht met haar eigen gifgroene blik de oorzaker op. Het was een kitten, Limekit als het goed was, Agatepaw deed vrij weinig moeite om de namen te onthouden van die snotapen die afkomstig waren van Icecream. 'Afkomstig'. Hij was niet eens hun echte vader. Ze rolde met haar ogen toen ze het oogcontact weer verbrak met de kleine snotaap. Ze was duidelijk niet in de mood voor gezelschap, vooral niet van een letterlijke baby. Toch leek Limekit die vibe niet op te vangen en vroeg ze haar iets. Ze bromde binnensmonds. ''Ziet het eruit alsof ik al gegeten heb?'' Snauwde ze kortaf. Hoewel de vis er smakelijk uitzag kon ze niet met springende poten reageren. Wat ze wel kon doen was het kind wegjagen en haar deel opeten. Het was zonde om nog een goed stuk prooi weg te gooien omdat een kitten het liet liggen, toch? Ja, dat was slim, dan kon ze mooi onder haar straf vandaan komen.

Het meest mieterige kitten van het hele woud ging nu ineens stoer doen en beschermend om haar visje staan. Wat, kon dit kind gedachtes lezen en had ze haar plan in haar hoofd gehoord? Agatepaw duwde haar wenkbrauwen samen en staarde Limekit aan die daar maar dom stond te staan. Was haar toon van daarnet soms uitnodigend geweest? ''Wat sta je daar te staan oliebol.'' Reageerde ze. ''Ben je soms op je hoofd gevallen?'' Ze gedroeg ze zich wel in ieder geval. Kind het vast de genen zijn van haar ouders meegekregen, die waren namelijk ook dom genoeg geweest om te verzuipen. Dan ben je een verdomme Riverclanner en kan je niet eens zwemmen. Nou dan ben je ook echt wel een daapie hoor. Dat viel niet te verdedigen.

Opgefokter kon je Agatepaw niet krijgen als je haar negeerde. Kitten of niet, ze zou die strontvlieg even een opvoedcursus geven. Haar lichaam kwam overeind toen de kitten op haar dooie gemakje aan haar vis begon. Ze hoefde maar een enkele stap te zette om met haar poten bijna tegen de snoet van de kitten aan te staan. De urge om nu met haar voorpoot naar voren te tikken was groot. De apprentice bracht haar kop vlakbij Limekit eigen gezicht. ''Ben jij soms niet opgevoed strontvlieg?'' Fluisterde ze dreigend tussen blote tanden door. ''Als je wat gevraagd wordt dan geef je antwoord.'' Sprak ze bars terwijl ze de vis van de kitten wegtrok.

De kleine etter dacht nog even haar vis vast te grijpen terwijl ze eindelijk haar kittenmondje durfde te openen. Aw gossie, ze moest haar met rust laten. Agatepaw trok een sip gezicht dat al gauw weer terug veranderde. Agatepaw gaf nu een ruk aan de vis en hoopte nog dat Rimekit met haar snufferd op de grond terecht zou komen hierdoor. ¨En ik vroeg je wat.¨ Mauwde ze zachtjes maar scherp terug. ¨Kennelijk  heeft die neppe vader van je niet verteld wat manieren zijn.¨ Agatepaw ging zitten en gooide de vis van hun weg. Met haar grote lichaam blokkeerde ze de weg van het kind. Ze ging nergens heen. Het was tijd voor een lesje met Agatepaw. ¨Ik zal je eventjes wat steekjes van het vak leren, ja? Kindjes die namelijk niet luisteren naar grotere katten krijgen straf.¨ Zo werd Agate ook behandeld dus zou ze de rest ook zo aanpakken. ¨Laten we je eerst eens uit die waanidee zetten over wie je familie is.¨ Een grijns speelde haar lippen. Oh ze zou de wereld van het kind gaan verbrijzelen, just for fun.