I am not a angel! [Scratch]

Angel zat op een stuk grond in een middelgroot bos. De zon scheen wazig in haar gezicht. Ze dacht aan iets, alleen niemand wist waar aan. Alleen zijzelf wist wat ze dacht, niemand kon het zien aan haar gezicht. "Frozen..." Mompelde ze. Deze naam zat in haar gedachten, al haar hele leven. Maar wie was Frozen? Het was een kater, gek genoeg wist ze dat. "Hallo Scratch." Zei ze kil. De poes zat in de struiken, dat wist ze wel. Scratch was een van de weinige katten die ze ontmoet en gezien had. Ze had ook ooit een witte kater gezien, hij zag er bijna hetzelfde uit als haar. "Scratch, ken jij ene Frozen?" Miauwde ze. Angel keek even naar de struiken waar de poes verstopt. Misschien zat hij ook wel in de Bloodclan. Ze wachtte rustig af totdat Scratch de struiken uit zou komen.

[Scratch en Frost 'Frozen']

Scratch, zat heel rustig in de struiken, haar poot schoon te likken. Tot ze iemand "Frozen..." hoorde mompelen. Ze keek vlug op en zag uit haar bruin/gele ogen dat het Angel was. "Hallo Scratch" Zei Angel kil. "Hallo Angel" Zei ze kil terug, terwijl ze langzaam opstond en uit de struiken stapte, langzaam liep ze op Angel af. Angel was een stuk ouder als haar en een stuk groter. "Scratch, ken jij ene Frozen?" miauwde Angel, naar haar. Scratch ging zitten, toen ze vlakbij Angel zat. Ze begon na te denken, maar in haar hoofd kon ze niet herinneren, dat ze ene Frozen kende. "Weet je hoe hij eruit ziet Angel?" Vroeg Scratch haar, terwijl ze verder nadacht over de kat, waar ze het overhadden.

My tear is for you, because... You're not here when I need you...

Silverkit* ~ Scratch

"Weet je hoe hij eruit ziet Angel?" Antwoordde Scratch. Angel keek naar zichzelf. "Bijna hetzelfde als mij." Zei ze, waarna ze weer naar Scratch keek. "Ik heb hem ooit zien lopen." Ze keek heel afwezig. Die prachtige kater. "Frozen..." Zei ze weer. "Die naam zit al mijn hele leven in mijn kop." Dit was de eerste keer dat Angel het tegen iemand zei. Ze stond even op en liep naar de struiken, ze keek er even doorheen en zag niemand. Ze liep weer terug naar Scratch en keek haar aan. "Hij is prachtig." Angel zuchtte even. "Een prachtige kater." Stiekem hoopte Angel dat hij het gehoord had en dat hij uit de struiken kwam. Toch kwam er geritsel uit de struiken, zou het...?

[Frost]

Ze zag hoe Angel naar zichzelf keek en zei "Bijna hetzelfde als mij" Scratch keek naar Angel, ze had een gevoel, dat ze hem wel eens had gezien, maar waar? "Ik heb hem ooit zien lopen" Zei Angel terwijl ze er afwezig bij keek. "Volgens mij heb ik hem ooit gezien, maar waar weet ik niet, ergens diep in de bossen, geloof ik" zei ze kil tegen Angel, terwijl ze even in het rond keek. Ze hoorde Angel zeggen "Hij is prachtig, een prachtige kater" Scratch hoorde ook het geritsel en keek in het rond. Ze hield haar ogen op één plaats gericht, ze wist het zeker, daar kwam het geritsel vandaan "Je bent toch niet verliefd op die kater of wel?" vroeg ze zacht aan Angel, terwijl ze langzaam op de struiken af liep.

My tear is for you, because... You're not here when I need you...

Silverkit* ~ Scratch

Met grote stappen beende de kater door het Bloodclan gebied. Zijn kille ogen gleden over het landschap, alles in de gaten houdend. Zodat hij het kleinste dingetje op zou kunnen merken. Zijn witte posten vertrapten het gras, en hij sloeg zijn nagels in en uit. Zijn lange pels bleef haken achter een struik, en geirriteerd rukte hij het los. Hij schudde een takje uit zijn vacht. Nors liep hij weer verder. Dit vond hij zo irritant. Al die stomme planten ook. De meeste waren overbodig. Waarom waren ze er dan? Had geen enkel nut. Het kon wel mooi zijn, maar het meeste was gewoon irritant. Zowat alles bleef in je vacht haken. En dan kreeg je het er bijna niet meer uit, en dan had je allemaal tijd verloren aan zo'n stom, overbodig ding. Opeens rook hij Bloodclan katten. Hij stak zijn snuit in de lucht en snoof om te kijken in welke richting het was. Hij draaide zijn kop in die richtig en liep er naartoe. Hij had toch niks te doen nu. Deze keer lette hij goed op of hij niet door een van die rotplanten liep. "Hij is prachtig." Hoorde hij een poes zeggen. Nu was hij er bijna. "Een prachtige kater." Zei dezelfde poes weer. Hij stapte uit de struik en zag twee poezen zitten. Een was wit, de ander grijs gestreept. "En waarover hebben jullie het?" Vroeg hij, terwijl hij met een zwiep van zijn staart ging zitten.

Eindelijk =3

Angel zag dat er een kater uit de struiken kwam. Haar mond stond zowat open. "En waarover hebben jullie het?" Zei de kater. "Dat is hem." Fluisterde Angel tegen Scratch. "Uhm... We hadden het over jou." Zei ze verlegen. "Waarom faal ik nou zo?" Dacht ze. "O nee." Ze kneep haar ogen dicht. De kater zal het wel niet begrijpen. "Naja, ik ben Angel." Angel keek naar de kater. Hij zag er van dichtbij nog prachtiger uit. "Ik zal maar de waarheid gaan vertellen." Besefte ze. Toch was het moeilijker dan ze dacht, wat zou ze moeten zeggen? Ze zuchtte diep. Hoe kon ze het zeggen zodat hij ook verliefd op haar werd? Was daar wel een manier voor? Weer zuchtte ze diep. Werd het nou erger of juist beter? "Ik zal het maar gaan zeggen." Weer zuchtte ze diep. "Ik ben verliefd op jou." In haar oren klonk het enorm stom, maar misschien in de oren van hem niet.

[Nogal klein, maar ja.]

"En waarover hebben jullie het" kwam opeens uit de mond bij een grote witte kater genaamd Frost. Ze keek naar de grote witte kater, "Uhm... We hadden het over jou." zei Angel verlegen. Nadat Angel iets in haar oor had gefluisterd. Zelf keek ze naar Angel, ze zag dat ze nadacht, maar waarover? Dat kon ze niet ontdekken. "O nee." zei Angel, toen ze uit haar gedachten was gekropen. Angel stelde zich voor aan Frost, de kater, die vlakbij hen stond. "En ik ben Scratch" zei ze tegen Frost, die ook een Bloodclanner was. Angel wou de waarheid gaan vertellen, even keek ze haar aan van Zou je dat wel doen Angel? Straks zei ze iets heel verkeerds? Maar het was Angel haar keuzen en niet die van haar zelf. Ze wachtte maar af, wat Frost erop zou zeggen. Toen Angel hem vertelde dat ze verliefd op hem was. Ze zei er niets op, het liefst zou ze weg kruipen en de twee laten gaan, maar dat kon ze Angel niet aandoen, voordat Frost wel een verkeerde keuze was. Ze moest er voor Angel zijn, als er iets zou gebeuren.

[Sorry voor late post :*,, maar had het nog al druk --'.. Stom Huiswerk ;o]

My tear is for you, because... You're not here when I need you...

Silverkit* ~ Scratch