flowers for the sick and dead

Ze had lang willen spreken met de higer-ups. Maar haar moeder-Crystalstar was niet echt een optie geweest. Want hun band was na al die tijd nog steeds niet verbeterd, en ze wilde het niet slechter maken met het nieuws waar ze mee zou komen. Mousepaw twijfelde er niet aan dat het woord van Shrimpnose boven de hare gekozen zou worden door de leidster. Maar gelukkig was Crystalstar niet de enige die de kar genaamd Riverclan trok. Elke leider, hoe sterk ze wel niet waren. Hadden een deputy nodig, en gelukkig was de gene die Riverclan had wel een goeie. Of tja, Mousepaw had veder nog geen problemen met hem gehad. Dus had ze hem gevraagd haar te ontmoeten, hier in een verscholen plaats in het kamp. Dit gepaard met he feit dat ze gevaagd had of hij alleen wilde komen. Moest wel voorkomen dat iemand hun kon afluisteren, en Shrimpnose kon waarschuwen. Want dat was iets wat absoluut niet mocht gebeuren. Dan kon ze nog meer leugens spinnen. De poes schrok uit haar gedachtes toen ze een bekende gedaante haar kant op zag komen. "Carrioncough," Sprak ze terwijl ze de kater een respectvol knikje gunde. "Wat fijn dat je er bent."

Tell Me ♡︎ I’ll Be okay

Mousepaw had gevraagd voor een wandeling. Dat was niet zomaar. Hij had een maan geleden de prophecy doorgekregen en hoewel er nog niet super veel katten ziek werden voelde hij zich toch een beetje beroerd, of was hij aan het overdenken? Symptomen aan het verzinnen bij hemzelf die er niet waren? Ze hadden ergens discreet afgesproken en dus wandelde hij nonchalant, maar stil. Hij kwam bij haar aan en gaf een respectvolle knik terug. "Mousepaw, waarvoor had je me nodig?", kwam hij meteen ter zaken.

♝ carrioncough

Waar had ze hem voor nodig? Wat was dat nou weer voor DOMME vraag. Wat dacht hij nou? Dat ze hem hier wilde afspreken om over KOETJES EN KALFJES TE PRATEN? Mousepaw schudde met haar kop en haalde diep adem. Ze was haar zelf aan het opfokken, en dat moest ze niet doen. Want dan kon ze niet meer helder nadenken. En dat moest ze juist wel doen, als ze wilde dat dit gesprek goed zou verlopen. "Ik wil praten over de prophecy." Miauwde ze kalm terwijl ze haar amberkleurige ogen over de ground liet glijden."Ik weet zeker dat Shrimpnose je daar al alles over verteld hebt. En over mijn reactie daarop." Ja, ze had vast en zeker haar helemaal zwart gemaakt bij haar moeder en Carrioncough. Nou, de grijze kattin zou dat niet zomaar laten gebeuren. Ze zou terug vechten. "En luister, ik weet dat het moeilijk te geloven is wat ik je nu gaat vertellen. En ik zeg niet dat Shrimpnose een groot mastermind is. Die dit allemaal bedacht heeft om Riverclan naar de afgrond te brengen maar." Mousepaw trok aan haar oor en tikte met haar staart op de grond. "Het is wel een beetje verdacht, ik bedoel. Mijn contact met Starclan is sterk. En de band is goed, dat hebben ze mij zelf verteld toen ik met hun samen droomde. Dus het is toch wel heel vreemd dat ik ook niet dezelfde prophecy heb gekregen?" Maar misschien zou hij dat niet begrijpen. "Wat maakt het uit wie de prophecy krijgt." dat had ze wel eens vaker gehoord. Maar oh; het maakte zoveel uit. Maar katten die die connectie met starclan niet hadden zouden dat nooit begrijpen. "Shrimpnose heeft ook vaak geklaagd tegen me dat ze vind dat Crystalstar niet naar de luistert, of haar niet behandeld als een high-rank. Maar in deze situatie moet ze wel..."

"Ik weet het niet, zoals ik al eerder zei; het is gewoon een beetje verdacht allemaal."

Tell Me ♡︎ I’ll Be okay