We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
I know it sucks and it's scary But it's time to be brave
Stil knipperde ze even met haar heldere, amberkleurige ogen. Vluchtig keek ze heen en weer, voordat ze langzaam haar snuit door het bladerwand van de struik stak. Haar tweekleurige oortjes wiebelden wat, gespitst, waarna ze even een pootstap naar voren plaatste, nog eentje en... Daar schoot ze dan weg. Met snelle passen dolde de kleine apprentice de heuvel af. Haastig was ze, bijna struikelende over haar korte pootjes heen, maar uiteindelijk kwam ze beneden. Haar pas langzaam vertragende was ze echter niet snel genoeg en al snel viel ze even, waarna ze kort om haarzelf rolde en tot stilstand kwam. In een fractie van een seconde, however, schoot Crowpaw terug overeind. Het hap gras dat in haar mond was gekomen dankzij de val spuugde ze snel uit, even een vies gezicht trekkende terwijl ze met haar poot over haar tong streek. Jakkes. Dat was helemaal niet lekker. Al snel schudde ze haar kop, nog steeds een vies gezicht trekkende. Met een moeizaam gezicht en haar mond open, tong uit, was het duidelijk dat ze de smaak eruit probeerde te krijgen. Helaas voor haar werkte haar tactiek niet zo heel goed, jammer weer.
I declare war on anybody standing in the way of what I dream for
Een poes trippelde door het bos. Hij had de vorige keer een andere weg genomen, naar de zee van roze bloesems, maar nu bleef hij iets centraler. Als hij op het dak kroop van zijn huis kon hij drie grote bomen zien in de verte die naar hem waaiden.
Eat grass
Dat was nu zijn missie! Het vinden van die bomen. Na wat een eeuwigheid leek kwam hij dan ook toe. Ze lagen in een kleine vallei. Aan de linkerkant zag hij bosgebied. Dennenbomen en loofbos liepen over in elkaar. Aan de ander kant zag hij eerder braak gebied. Heiden en graslanden zo ver het oog hem bracht. De vallei zelf was omringd door struikgewas, braamstuiken, netelbosjes, taxus en meer. Een van die prikkelende gewassen bewoog een beetje. Voordat hij dichterbij kon komen zag hij er een jonkie uit rollen.
Hij liet een hoge gniffel horen, maar sprong meteen naar beneden om te hulp te schieten. De jonge kat probeerde haar tong te bevrijden van de vieze grond en grassmaak. Flea greens, maar benaderde haar wel iets voorzichtiger. "Ik vrees dat je je tong moet wassen in water!"
I know it sucks and it's scary But it's time to be brave
Bleh. yakkes. Wat een nare ervaring was dit weer zeg. Met een moeilijk gezicht en haar tong uit haar bek hangende, die op zijn buurt dan ook weer open lag, zag ze er nogal... Vreemd uit. Een diepe frons op haar gelaat toonde aan dat ze het inderdaad alles behalve fijn vond. Zo gefocust op haar tong en de nare smaak had ze nooit door dat iemand haar aan het benaderen was. De stem was het eerste dat ze opmerkte van de ander. Ze sprong dan ook meteen recht. "Wha bwa wzie!" zei ze snel, vluchtig, moeizaam met een tong die nog uitgestoken zat. Want om eerlijk te zijn... ze zag het niet zitten het terug in haar bek te doen. De geur die ze opving van de vreemde was iets dat ze niet kon pinpointen. Ze kon niet ruiken of de ander een kater of poes was, kon niet ruiken van welke clan hij was... En sterker nog, hij rook niet eens naar een rogue? Het was een zoetere geur bijna, eentje die een lichte ondertoets had van een pittig iets. iets dat ze ook soms meende te ruiken aan het... Thunderpath? Als ze het goed had. Ze knipperde dan ook even, vragende ogen gericht op de ander. Hij kondigde aan dat ze haar mond moest spoelen met water en wel meteen kantelde de grijze poes haar kop wat naar voren. Ze smakte even met haar lippen, verzamelde al haar kracht en bracht het moeilijke gezicht terug naar een ietwat gemakkelijkere plooi. "Ik- Uh... Weet niet of er hier meteen water is," en na twee tellen trok ze weer een moeilijk gezicht. De smaak van gras en aarde, alles behalve aangenaam.
Onderwerp: Eat grass 
di 21 jun 2022 - 12:03
