Can't fix this

Onderwerp: Can't fix this do 23 jun 2022 - 23:47

Bell

Hij was nog niet eens goed bekomen van de ceremonie van eerder die dag. Hij had katten als de plaag gemeden nadat hij naar de medicine cat den was gegaan. Hij wilde niemand zien en voelde de moed in zijn schoenen zakken. Hij meende dat anderen hem nu met afgunst aankeken, alsof hij een echt waardeloos iemand was. De lieve woorden die om hem gingen, hem vertellende hoe sterk hij er wel niet uitzag en hoe goed hij het zou doen, voelden nu enorm ver weg. De grote kater bewoog zich langzaam verder langs de zijkant van het kamp. Hij wilde niet naar buiten toe en hoopte met heel zijn hart dat zijn mentor zijn kop ook niet meer liet zien. Immers kon hij mooi in het kamp blijven als niemand hem naar buiten forceerde. Hij zou het zo lang mogelijk proberen uithouden op zijn manier. Weg blijvende van verantwoordelijkheden wist hij dat dat aan hem zou knagen. Want in de realiteit wilde Bell niks liever dan hard werken. Maar het idee dat dat alles juist zo versnellen en erger maken... Het was niet hetgeen waar hij echt voor wilde werken. Katten pijndoen was niet hetgeen dat hij wilde doen. Dieren pijndoen... nog minder.

& Stormbrair

Get a load of this train-wreck
His hair's a mess and he doesn't know who he is yet
But little do we know, the stars
Welcome him with open arms

Onderwerp: Re: Can't fix this vr 24 jun 2022 - 21:14

Can't fix this Dai4whc-9feb4360-f3ae-4107-b310-511f06a500f0.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzBjYmZiZTQ0LTdhMmUtNGQ4ZS05NDdjLTA5YmY4M2E5MzQyNlwvZGFpNHdoYy05ZmViNDM2MC1mM2FlLTQxMDctYjMxMC01MTFmMDZhNTAwZjAuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

Stormbriar zat zelfvoldaan aan de rand van het kamp. Haar ogen gleden over de menigte katten heen. Carrioncough had haar een apprentice gegeven. Haar plannetje was langzaam maar zeker in werking gegaan. Ze moest zich bewijzen aan de deputy als waardig warrior. Als zij zijn nichtje wat discipline zou bij schroeven dan zou zijn respect voor haar wellicht ook wat verbeteren. Ze vernauwde haar ogen toen ze op Bellpaw bleef hangen. Die apprentice daar in tegen... Die zou nooit veel in zijn miezerige leventje kunnen bereiken. Met de juiste mentor, zoals Storm bijvoorbeeld, dan zou er wellicht nog wat goeds uitgehaald kunnen worden. Maar dat zou niet veel zijn. Met haar oren iets laag liep ze op de nieuwe apprentice af. Ze drukte een neppe glimlach op haar lip. Acteren, daar was ze goed in. "Hoi Bellpaw," mauwde ze. Als je goed luisterde kon je horen dat er een honende en sarcastische ondertoon in haar stem hing. "Heb je er een beetje zin in?" vroeg ze joviaal terwijl ze hem een harde poor tegen zijn schouder aangaf. Express iets harder dan wat ze normaal zou doen. Ze verborg een gemene grijns onder een vriendelijke glimlach.

:.:

Onderwerp: Re: Can't fix this zo 26 jun 2022 - 19:37

Bell

Het hele idee van warrior worden, het stond hem niet aan. En het beangstigde hem zoveel dat hij die gedachte ook moest hebben. Want hier was hij dan ook, stond hij klaar om de wereld in te stappen als Bellpaw. Niet langer Bellkit. Hij vond dat maar een eng iets en wilde eigenlijk dat zijn naam terug werd zoals het was. Hij wilde gewoon... Terug naar de nursery. Waar de andere apprentices vast al buiten het kamp waren, waren zijn grasgroene ogen afgedwaald naar de nursery. Een nap nemen zou niet zo erg zijn toch? Misschien vergat zijn mentor over hem en dan kon hij wachten en wachten en niks doen en- Een stem brak door zijn denkproces, waarbij hij ietwat verbaasd opkeek. Zijn nieuwe naam voelde vreemde aan en wel meteen draaide zijn maag nogmaals. Hij wilde zijn moeder. Storm... Stormpaw? Ja, nee, hij wist het niet meer zo goed, immers had hij niet veel van de ceremonie opgenomen. Paniek sloeg meteen op hem in toen hij besefte dat hij het niet wist. Shit. De ander vroegf hem of hij er zin in had. Wel meteen voelde hij een scherp gevoel in zijn borstkas, paniek, angst. Zijn adem stokte even, waarbij hij wat ineen dook, zijn pootjes bevende. "N... Nee-nee.." zei hij vluchtig, vallende over zijn ademhaling en woorden. "Ik- Ben jij mijn mentor? Ik- sorry- ik was niet goed en ik dahct en ik wist- ik wil niet dat- kunnen we niet wachten tot- tot- tot..." shit.

Get a load of this train-wreck
His hair's a mess and he doesn't know who he is yet
But little do we know, the stars
Welcome him with open arms