When my faith is getting weak

Dit was toch wel een van de gebieden die misschien het meeste leek op het tribe gebied. Het had natuurlijk niet het bergachtige, maar de heuvels en het gebrek aan bomen deed hem er toch wel aan denken. Als hij het zich goed herinnerde dan was dit Windclan of althans hij dacht dat hij daar was. Straks was hij niet eens op het gebied van een van de clans. Het zou hem niks verbazen. Hij had namelijk geen idee welke clan precies waar zat. Het feit dat ze eigen gebieden hadden en niet gewoon allemaal samen leefden was eigenlijk een raar concept. Zo was de tribe tenslotte niet.

[Crowpaw]

_{I never needed a reason for keeping secrets from myself.}

When my faith is getting weak D72rbwh-89b910d7-9afb-4dcf-9ae0-c6a0a774737b.gif?token=eyJ0eXAiOiJKV1QiLCJhbGciOiJIUzI1NiJ9.eyJzdWIiOiJ1cm46YXBwOjdlMGQxODg5ODIyNjQzNzNhNWYwZDQxNWVhMGQyNmUwIiwiaXNzIjoidXJuOmFwcDo3ZTBkMTg4OTgyMjY0MzczYTVmMGQ0MTVlYTBkMjZlMCIsIm9iaiI6W1t7InBhdGgiOiJcL2ZcLzZiMWRiM2RjLTNlYTctNGNkZC1hZWJhLWNhNTk2NjUwYWUyZVwvZDcycmJ3aC04OWI5MTBkNy05YWZiLTRkY2YtOWFlMC1jNmEwYTc3NDczN2IuZ2lmIn1dXSwiYXVkIjpbInVybjpzZXJ2aWNlOmZpbGUuZG93bmxvYWQiXX0

_{And now that's just how I tell I'm wide awake}

Crowpaw

I know it sucks and it's scary
But it's time to be brave

Het was dag in, dag uit hetzelfde liedje voor haar. Opstaan, trainen tot je erbij neerviel en dan terug gaan slapen. Eten, of eerder vreten in haar geval, was iets waar ze weinig zorg en tijd aan spendeerde. IN haar ogen was het veel belangrijker dat ze sterker werd, beter, en dat men oog voor haar zouden krijgen. Ze zou haar doel waarmaken. En niemand zou haar naar de tunnels sturen. Nu ook vandaag schoot ze over het hoogland heen. Ze had een jacht eerder vandaag ook weer verpest. Nog steeds geen prooi gevangen en ze naderde haar 10de moon al. Weldra kon ze gedag zeggen tegen haar warrior naam en mocht ze maandenlang apprentice blijven omdat ze nutteloos was. De gedachte alleen al liet haar hoofd tollen en bracht een boze expressie op haar snuit. Geen denken aan. Ze zou sterker worden en beter worden dan alle andere warriors die Windclan tot nu toe had gezien, wacht maar af.
Haar focus verstevigde zich op een gelaat, waarbij een onbekende geur haar neusvleugels binnenvielen. Wel meteen vertraagde ze haar pas naar een drafje, waarna ze haar amberkleurige kijkers vernauwde en even haar kin wat omhoog tilde. "Wie ben jij?" riep ze naar de gestreepte kater, waarna ze tot stilstand kwam op een goede afstand van de ander. "Je hoort hier niet te zijn, ga maar snel terug over de grens!" ze vernauwde haar ogen wat. Nog nooit had ze dit gehad. Een kat die zo ver in het territorium stond. Wist hij niet wat de clans met hem konden doen?

Crowpaw