But steady, the rights and the wrongs

Oh I'm like a kid who just won't let it go
Twisting and turning the colours in rows

Het was een vreemd gevoel, hier lopen. Op de grond die een clan voorheen met bloed zweet en tranen verdedigd had. Als een legale inbreker stapte hij er dwars doorheen, en geen teken van zijn voorgangers was in het landschap te bekennen. Dangerdance was er één van geweest, de kater was ergens hier uitgehongerd, althans- dat was waar de leader vanuit was gegaan gegeven het leven dat hem gegeven was. Een skyclanner hier achtergelaten bij hun tocht naar de bergen, Blazestar zette zijn kaken wat strakker op elkaar. Hij kon er niet te lang bij stilstaan, kon de nare gevoelens die het met zich meebracht niet verdragen.

[+Chaddled]

♜

But steady, the rights and the wrongs YwEzlWS

I'm like a kid who just won't let it go, twisting and turning the colours in rows

you're afraid to let yourself be happy
because you know that it never lasts

Er was veel gebeurd sinds de laatste keer dat hij Blazestar had gezien, maar verrassend genoeg niet vanuit het ThunderClan kamp. Het was de stilte voor de storm. Het waren de loopgraven die werden gemaakt, de voorbereiding op iets wat misschien nooit zou komen. Maar hij was er klaar voor. Toch was het vanuit de andere kampen gekomen. Enerzijds, dat de RiverClan medicine cat met een vreemd verhaal op zijn pad was gekomen en anderszijds natuurlijk Routnose. De WindClanner die geen WindClanner meer was in zijn kamp, die langzaam weer werd verzorgd tot volledige gezondheid. Al was hij bang dat ze nooit meer volledig zou herstellen. En verrek, nu je het over WindClan had. Daar was Blazestar, al net zo piekerend liep hij over het verloren territorium. Oh, hij was vast niet wie hij wilde zien. Maar wanneer kregen we wel wat we wilden. ‘Blazestar!’ riep hij naar de kleine kater. Hij snelde naar zijn zijde. ‘Wat een verrassing om jou weer te zien. Alsof de sterren het bedoeld hadden,’ miauwde hij met een scheve grijns.

Settledstar
I remember the minute
It was like a switch was flipped—
I was just a kid who grew up strong enough
To pick this armor up
and suddenly it fit