I'm going to dance to it all night long

Het was nog steeds enorm koud, maar voor Cloudkit’s gevoel begon het al een klein beetje warmer te worden. Zijn goudkleurige oogjes keken nieuwsgierig naar buiten, waar hij een dik pak sneeuw zag liggen. Zijn moeder had hem toch verteld dat het sneeuw was, maar Cloudkit had geen idee wat hij zich erbij voor moest stellen. Hij kon zich voorstellen dat het koud was, ja, maar dat was ook het enige. Hij wilde het voor zichzelf ontdekken, maar hij wist dat hij de nursery niet mocht verlaten. En hij wilde geen regels breken, dus dat was ook wat hij niet deed. Hij bleef gewoon netjes binnen, maar dat maakte hem zeker niet minder nieuwsgierig. Zijn blik gleed naar een apprentice die de nursery binnenkwam. Cloudkit dacht niet dat hij de kater al eens eerder gezien had en zijn oortjes prikten nieuwsgierig naar boven terwijl hij de ander verwachtingsvol aanstaarde. Praat met mij!

Hij had zich een tijdje afgevraagd of het netjes was om de kitten van je mentor te bezoeken. Het was niet dat hij Thawrage echt als een vader zag, maar de kittens waren toch daadwerkelijk van hem en wie weet wilden de kittens wel horen hoe hun vader als een mentor was. Hij had zelf niet echt een ervaring met een vader, had deze ook nooit gehad. Hij stapte dan ook de nursery binnen en zijn blik viel vrijwel meteen op een van de kittens. Cloudkit als hij de naam goed had. "Hey," Begroette hij de kitten. "Cloudkit toch?" Hij was vrij zelfverzekerd in zijn geheugen en de drie kittens waren ook verschillend qua uiterlijk, dus dit moest wel de goede naam zijn.

Cloudkit keek opgewekt toe hoe dat de ander hem benaderde. Hij knikte heftig toen dat de ander vroeg of hij Cloudkit was. ”Wie jij?” vroeg hij op een nieuwsgierige toon. Hij duwde zichzelf overeind op zijn poten, maar hij waggelde nog steeds behoorlijk en zijn balans vinden was al helemaal een probleem. Hij viel al net zo snel weer terug op zijn zij als dat hij overeind had proberen te komen, maar in plaats van daar boos om te worden of verdrietig, begon hij te giechelen. Het was dan ook best wel grappig, al hoopte hij dat hij snel wel goed zou worden in zijn balans te vinden. Hij wilde zijn ouders immers trots op hem maken!

Natuurlijk kwam de vraag wie hij was, dat verraste hem niet. Ook al had hij misschien niet zo'n vriendelijke kitten verwacht, gekeken naar zijn mentor? Maar er was natuurlijk ook nog een andere ouder en misschien was deze kitten nog niet echt beïnvloed. "Ik ben Sootpaw, de apprentice van je vader." Hij hoopte dat hij de kitten hiermee niet jaloers maakte. Want tegen de tijd dat de kitten apprentice was, was hij waarschijnlijk al warrior en dan was zijn vader vrij om mentor te worden weer. Tenzij het ging om het feit dat Thawrage meer tijd met hem doorbracht dan zijn eigen kittens.