dodo
13
Actief
time moves so damn slow I swear I feel my organs failing
| |
|  Onderwerp: stick season  zo 2 jul 2023 - 20:29 | |
|
Oke. Ze had wel eens betere ideeën gehad, dat gaf ze toe, maar soms moest je gewoon dingen doen die niet zo snugger waren. Met een plons was ze namelijk het water in gesprongen en had ze de bloem van een waterlelie tussen haar kaken geklemd. Ze deed haar stinkende best om natuurlijk geen lelie binnen te krijgen verder, wat ook wel aardig lukte, en zetten haar achterpoten in de modder om de steel los te trekken. Ook dat lukte. Al had ze zich niet voorbereid op de kracht waarmee het loskwam en vloog ze achterover de lily pool in, zo kopje onder in het water. Hoewel het water al redelijk was opgewarmd en ze ook al gejaagd had voordat ze dit besloot te doen voelde het water nog steeds koud aan. Verschrikt spartelde ze naar het wateroppervlak en hapte ze naar adem. Ergens in de vijver dobberde de lelie bijna trots weer tussen de bladeren. [ijsjesmeneer]
 all lights turned off
can be turned on |
|
Julia
1007
Actief
All that is gold does not glitter,
Not all those who wander are lost;
The old that is strong does not wither,
Deep roots are not reached by the frost
| |
| | Onderwerp: Re: stick season zo 2 jul 2023 - 20:42 | |
| Nu dat hij weer kon vissen, voelde hij zich ergens weer een klein beetje nuttig. Al had hij zijn snelheid en precisie nog niet terug. Geduld was niet het probleem, hij had toch nergens anders de puf voor. Alleen moest hij wel snel genoeg zijn poot uitslaan en dat was het punt. Het frustreerde hem, hij was een excellent visser. Alleen zelfs dat lukte hem niet meer. Als Icecream gewoon zichzelf was geweest, had hij hartelijk moeten lachen om het tafereel wat opeens voor zijn neus opdoemde. Toen hij bij lilypool aankwam. Dat gebeurde niet, hij staarde enkel naar Littlefin die achterover kukelde het water in. Het duurde een paar seconden, maar toen kwam hij toch in beweging. Liet zich in het water glijden en zwom naar de lelie toe die Littlefin had willen pakken. Ze had hem al los gemaakt, dus kon hij het simpel voorzichtig tussen zijn kaken pakken en er mee naar de kant zwemmen. Hij klom aan de kant en legde de lelie voor Littlifin neer. “Hier.” Murmelde hij rustig. “Heb je een poot nodig?” Hij stak zijn poot naar haar uit, om haar uit het water te helpen mocht ze dat willen. |
|
